Το πιο όμορφο χρώμα με το οποίο χρωματίζουμε τις αναμνήσεις μας, είναι αυτό που παίρνουν από το ξημέρωμα.
Τότε δηλαδή που το παρόν παλεύει με την παγίδα του Νόστου... και του χθες!!!
Γι' αυτό, θέλω να σου εξομολογηθώ δίχως αναμμένα κεριά και μυρωδιές από λιβάνι.
Μόνο με μια παλιά φωτογραφία που όμως την χρωμάτισε η Αυγή με το άλικο της χρώμα και την έντυσε η Νοσταλγία με νότες βυσσινιές και ψαλμούς βυζαντινούς!!!
Μια μοναδική στιγμή στο πέρασμα του χρόνου από την παλιά μας Προκυμαία, την πλατεία του Άγνωστου Στρατιώτη και τα νιάτα ανθρώπων της γενιάς μου.
Όλα μαζεμένα και στριμωγμένα γύρω μια παλιά μικρούλα λέμβο. Έναν βαρκαλά με το κοκκινωπό χρώμα..."ΦΛΟΓΑ"!!!
Ιδιοκτησίας του αείμνηστου Κιουλουμπασιανού Μανώλη Μιχελακάκη (Μιχέλακα).
Η περιοχή είναι κάτω από την πλατεία του "Άγνωστου" και ο χρόνος στα τέλη της δεκαετίας του '60. Σήμερα περίπου στο ίδιο σημείο έχουμε φτιάξει έναν εύοσμο αγωγό που ρίχνει μυρωδιές τα λύματα μας...
Αριστερά στο βάθος στέκει ακόμα το περιλάλιστο Κέντρο το "ΚΥΜΑ", αργότερα καφενείο και Σταθμός επαρχιακών λεωφορείων.
Λιτή έως και φτωχή η πλατεία από τροχοφόρα κα ανθρώπινες "μάζες".
Στην αμμουδιά, που έχει δημιουργήσει η προσάμμωση από την κατασκευή του "υπήνεμου μώλου" στο λιμάνι, νεαροί, φοιτητές και καλοκαιρινή επισκέπτες παίρνουν...το θαλάσσιο λουτρό τους!!!
Μέρες και εικόνες μιας άλλης εποχής και ενός άλλου Χρόνου που όλα μαζί βιάστηκαν και μας προσπέρασαν.
Ο νεαρός και εύσωμος στην πρύμνη του βαρκαλά είναι ο γιός του βαρκάρη Ηλίας Μιχελάκης. Ο έτερος νεαρός επάνω στην λέμβο με την πετσέτα στον λαιμό είναι ο γιατρός Γιώργης Ματθαιουδάκης. Ο αδερφός του ο Ματθαίος μας έχει γυρισμένη την πλάτη... Από την αμμουδιά τα τεκταινόμενα στην βάρκα παρακολουθά ο οφθαλμίατρος σήμερα Νίκος Ανδρουλάκης!!!
Οι υπόλοιποι θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους... και δεν ταυτοποιήθηκαν.
Κλείνω την πόρτα της ανάμνησης και τραβάω την κουρτίνα του δωματίου μου.
Πέρα μακριά στην Ανατολή αρχίζει να "χαράζει" και η αυγή παίρνει το χρώμα που έχει η Νοσταλγία μου και η Φωτογραφία τους!!!
Μ.Θ.Κ
