Ήταν αρχές της δεκαετίας του '80.
Το "αείμνηστο" ΠΑΣΟΚ του αείμνηστου Ανδρέα, έχει συναντηθεί με την Ιστορία ήδη από τις 18 του Οκτώβρη του 1981.
Η Ελλάδα έχει "πετάξει" έξω από τα χωρικά της ύδατα... χώματα... και αέρα τις Βάσεις του Θανάτου, τους φονιάδες των Λαών και είναι σε ευθεία σύγκρουση και αντιπαράθεση με τους ιμπεριαλιστές της Ε.Ο.Κ...
Ανοίγει νέες πόρτες και σχέσεις με τους αδικημένους λαούς της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής!!! Το σύνθημα εκείνης της εποχής "Ο Λαός θέλει, Το ΠΑΣΟΚ μπορεί" παίρνει σάρκα και οστά!!!
Μαζί με τον εκ Παρισίων ομόσταυλο του ξεκινούν να κάνουν νέους φίλους στην γειτονιά της Μέσης Ανατολής!!!
Με τους "αδικημένους" της Παλαιστίνης και τους "επαναστάτες" της Λιβύης απειλούν να φέρουν τούμπα την παγκόσμια ισορροπία!!!
Αν τα κατάφεραν δεν έχει γίνει γνωστό ακόμα... Ούτε και τί έγραψε η Ιστορία για όλους εκείνους που είχαν ονειρευτεί έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο.
Αυτό όμως που έμεινε από εκείνη την ταραγμένη περίοδο του Σοσιαλισμού του '80 είναι κάποιες παλιές φωτογραφίες από τα Καρναβάλια και τους μασκαράδες, που το λαϊκό ένστικτο και κριτήριο δεν άφησε ασχολίαστο.
Να όπως σε τούτη εδώ που έρχεται αγκομαχώντας από τις Απόκριες του 1984. Τότε που την μουσική υποστήριξη του Καρναβαλιού είχε η Φιλαρμονική του Δήμου Ρεθύμνου και η πολιτεία είχε ακόμα γειτονιές!!!
Σε ένα ασπρόμαυρο καρέ από τότε σήμερα σου παρουσιάζω τον Αχιλλέα Τσομπανάκη (αρχιμουσικό) ανάμεσα στους Ρόναλντ Ρήγκαν- Φρανσουά Μιτεράν- Γιάσερ Αραφάτ και Λεονίντ Μπρέζνιεφ - Μουαμάρ Καντάφι.
Μ.Θ.Κ
