Δίχως "πάταγο" και θόρυβο ξεπρόβαλε ξαφνικά, τούτη η παγωμένη από τον χρόνο πόζα, μέσα από μια παλιά νάιλον σακούλα. Πάνε σχεδόν 70 χρόνια και βάλε...που πάλευε μαζί με το ασπρόμαυρο καρέ με τον Χρόνο, την υγρασία και την μούχλα στο Ανήλιο υπόγειο μου!!!
Στην αρχή με περιέργεια, η οποία γρήγορα μετατράπηκε σε απύθμενο ενδιαφέρον άρχισα να την εξερευνώ.
Θολές εικόνες από μια μακρινή απόσταση αναδύονταν όταν τα πρόσωπα έγιναν προσωπικές στιγμές που κι εγώ είχα "θάψει" στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Η κιτρινισμένη από τον χρόνο σφραγίδα στο πίσω μέρος της φωτογραφίας, λειτούργησε ως "ναυτική φωτοβολίδα" και φώτισε πρόσωπα και Αποκριάτικες στολές!!!
ΑΠOΚΡΙΕΣ 1950
ΦΩΤO ΠAΝΘΕΟΝ
Μ. ΣΤΕΛΛΙAΡΟΥ- Ν. ΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗ
ΡΈΘΥΜΝΟ ΚΡΗΤΗΣ
Ο Λευτέρης Λίτινας έχοντας εκ δεξιών μια κοπέλα (άγνωστη) και εξ ευωνύμων την Αγάπη Χαλικη - Ηλιακάκη, μειδιά εκ του μακρόθεν, έχοντας εμπρός του την γυναίκα του Χρυσούλα Λίτινα!!!
Είχα την τύχη και την ευλογία να ζήσω και να γνωρίσω ανθρώπους εκείνης της
"πάστας" στα παιδικά μου χρόνια.
Άνθρωποι και όχι Καρνάβαλοι που ακόμα και της ημέρες των Απόκρεω δεν άφηναν να χαθεί ούτε ένας κόκκος ζάχαρης και να πάει χαμένος.
Έτσι έφτιαχναν το ωραιότερο σιρόπι της ζωής και απλόχερα το μοίραζαν στους φίλους!!!
Μ.Θ.Κ
