Ο γερμανικός ζυγός στην χώρα μας διέπραξε αρκετά στυγερά εγκλήματα κατά του ΕΘΝΟΥΣ που θα μείνουν αναλλοίωτα στην ιστορία αλλά και εν γένει στην ύπαρξη της ανθρωπότητας…Οι Γερμανικές αποζημιώσεις αλλά και τα δάνεια κατοχής ουδέποτε επέστρεψαν στην χώρα μας όπως όφειλαν ,τηρούν σιγή ιχθύος οι Γερμανοί με την ανοχή κάποιων πολιτικών εδώ και αρκετές δεκαετίες .Η ΑΝΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ,θέλω να πιστεύω πως ο κόσμος έχει καταλάβει τι παιγνίδι παίζεται… Όπου και να πατήσεις κατά γης σε όλη την Ελλάδα υπάρχει το αίμα και τα σημάδια των προγόνων που με αυταπάρνηση θυσίασαν την ζωή τους ,με βασανισμούς και θηριωδίες αλλά και με ολοκαυτώματα χωριών όπως και της Κρύας Βρύσης Αγίου Βασιλείου αλλά και των Καμένων χωριών του Αμαρίου που τοποθετήθηκα μερικώς με την προγενέστερη μου αρθογραφία με τίτλο ΕΡΗΜΙΑ ΠΑΝΤΟΥ…Οφείλουμε τα μέγιστα σε αυτούς τους ΗΡΩΕΣ όπου και αν βρίσκονται σε όποια σπιθαμή γης και αν κείτονται τα ιερά τους λείψανα ,με αρκετά μεγάλες λίστες αραδιασμένες στα ΜΝΗΜΕΙΑ ΗΡΩΩΝ κάθε χωριού ανά την Ελλάδα.. Η πολιτεία και οι φορείς είναι υποχρεωμένοι να τηρούν τα σχετικά πρωτόκολλα και να αποδίδουν τις ανάλογες τιμές στο ακέραιο χωρίς εκπτώσεις στους ΗΡΩΕΣ αυτούς.. Κάποιες φορές ίσως από αμέλεια ή και εκ παραδρομής ίσως έχουν ξεχαστεί να αναγραφούν κάποια από τα ονόματα αυτά στον μεγάλο αυτόν κατάλογο στα μνημεία των ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΗΡΩΩΝ…Οφείλουμε άμεσα στην δικαίωση και την ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΝΗΜΗΣ των ΗΡΩΩΝ αυτών όπως είναι και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών…Από την πρώτη στιγμή που άρχισα εδώ και δυο χρόνια να επικοινωνώ σε εβδομαδιαία βάση μαζί σας ,δεσμεύθηκα απέναντι σας με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, να αναδεικνύω δίκαια κάθε παθογένεια και πρόβλημα χωρίς πολιτικά κριτήρια και ταμπέλες και σας ευχαριστώ όλες και όλους σας για την ανιδιοτελή αγάπη που έχετε δείξει στο πρόσωπο μου.. Με την αγάπη σας αυτή μου δίνετε δύναμη να συνεχίσω να εκπροσωπώ με τις αρθογραφίες μου την ελεύθερη φωνή του κάθε απλού πολίτη.. Πριν από αρκετές μέρες δέχτηκα στο γραφείο μου μια επίσκεψη από έναν ξεχωριστό άνθρωπο τον Παττακό Στυλιανό με παρατσούκλι Παττακοστελής που έχει διαπρέψει στον χώρο των μίντια και της δημοσιογραφίας με ζήλο για πολλά χρόνια ,με ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές , ακόμα και σε πολλές χώρες διεθνώς ,που το περιεχόμενο των εκπομπών του αναδεικνύουν ιδιαίτερα την παράδοση και τον πολιτισμό…Αυτός ο εβδομηντάχρονος που τυγχάνει να είναι και ξάδερφος μου ,με συγκίνηση στα μάτια μου εξιστόρησε για την βάναυση δολοφονία από τους Γερμανούς της Γιαγιάς του Ανδρονίκη Παττακού το γένος Χαροκόπου στο χωριό Πατσό Αμαρίου . Όπως μου διηγήθηκε την κλοτσούσαν με μανία στην κοιλιά και στο κεφάλι με τις μπότες και με τα υποκόπανα των πολεμικών όπλων και σέρνοντας την κάτω με μανία στο καλντερίμι του χωριού της πέταξαν ένα χειρόμυλο στην κοιλιά για να την αποτελειώσουν, μπροστά στα μάτια των μικρών παιδιών της Παττακό Κωνσταντίνο και Παττακού Καζάνη Ζαχαρένια ,για να τους μαρτυρήσει που κρυβόταν ο πατέρας του και γιος της , τον οποίο και αναζητούσαν με μανία ο ονομαζόμενος Παττακός Γεώργιος ή Παττακογιώργης .Μετά από λίγες ώρες, αυτή η ηλικιωμένη αγέρωχη γυναίκα ξεψύχησε από τα χτυπήματα ,προτίμησε να πεθάνει ηρωικά χωρίς να ψελλίσει την παραμικρή κουβέντα σε αυτούς τους βαρβάρους .Τον δε παππού του Παττακό Στυλιανό ο οποίος είχε πολεμήσει στους ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ και είχε τραυματιστεί στην ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΠΗΖΑΝΙΟΥ και ήταν από τους δέκα πρώτες αγωνιστές που εισήλθαν στην Θεσσαλονίκη , που και είχε προαχθεί τιμητικά στον βαθμό του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού. Τον ΗΡΩΑ αυτό τον βασάνισαν και εν τέλει τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί με ριπές από τις σφαίρες των πολεμικών όπλων στην ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ στα Μισίρια Ρεθύμνου στην θέση Πηγάδα με άλλους ΗΡΩΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ …Είχα ακούσει για όλα αυτά τα παραπάνω αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος του παππού και της γιαγιάς του , ήξερα επίσης και θυμάμαι που μου είχε εξιστορίσει και ο ίδιος συχωρεμένος ο μπάρμπα Γιώργης Παττακογιώργης πριν τριάντα χρόνια περίπου , μικρό παιδί εγώ τότε, διάφορες ιστορίες, για τον πόλεμο με τους Γερμανούς και την αντιστασιακή του δράση ,αλλά και την συμμετοχή του στην απαγωγή του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΡΑΙΠΕ που με καμάρι μου έλεγε θυμάμαι ,ότι ήταν δεκαεφτά χρονών και έσερνε το μουλάρι που είχε τον απαχθέντα ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΚΡΑΙΠΕ.. Ενώ γνώριζα όλα τα παραπάνω και που συνομίλησα με την ίδια την Παττακού Καζάνη Ζαχαρένια σε κλίμα ιδιαίτερα συγκινισιακά φορτισμένο ,όπως και διαβεβαίωσε πως ήταν παρούσα στην βάναυση δολοφονία της μητέρας της Ανδρονίκης Παττακού. Αυτός φίλες και φίλοι μου επέμεινε, μου έδειξε και μου έδωσε αρκετά ντοκουμέντα και πειστήρια ακόμα και σε μορφή βίντεο που με οδήγησαν σε ασφαλές μονοπάτια αξιοπιστίας και εγκυρότητας των λεγόμενων του ,τα οποία είναι και στην διάθεση μου αλλά και του κόσμου για την αποφυγή της παραμικρής αμφιβολίας….Έφυγε από το γραφείο μου και ένα πέπλο δέους και συγκίνησης σκέπασε το κεφάλι μου…Ένοιωθα και εγώ ο ίδιος άσχημα σαν να είχα φταίξει ,βλέποντας αυτόν τον περήφανο άνθρωπο με δάκρυα στα μάτια να ζητά για τα αυτονόητα ,για την αποκατάσταση της μνήμης του παππού και της γιαγιάς του, που θυσιάστηκαν ηρωικά για την πατρίδα ,ούτε καν για τον πατέρα του Παττακογιώργη μου ζήτησε το παραμικρό ,που γνώριζα εγώ προσωπικά για την αντιστασιακή του δράση κατά των Γερμανών …Χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσα μας που υπερασπίζονται με φλόγα την ιστορία και τους αγώνες των προγόνων μας.. Κλείνοντας με συγκινησιακή φόρτιση και δέος, θέλω να τονίσω για να το ακούσουν όλοι καλά , πως η αποκατάσταση της μνήμης όλων των ηρώων αυτών σε όποιο σημείο της χώρας και να βρίσκονται θαμμένα τα ιερά τους λείψανα , είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς .Όλες και όλοι εμείς με την σειρά μας πρέπει να σκύψουμε με δέος το κεφάλι μπροστά στο μνημείο των ηρώων αυτών και να αποδώσουμε τις ανάλογες τιμές που τους αρμόζουν , δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα και δείγματα γραφής στους νέους, να συνεχίσουν στον ίδιο αυτό φωτεινό δρόμο..
