Ο νέος θεσμός της διαμεσολάβησης, οι αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, οι ένορκες καταθέσεις και σειρά άλλων νομικών ζητημάτων απασχολούν έντονα τον Δικηγορικό Σύλλογο Ρεθύμνου. Ανάμεσα σε αυτά η σύνταξη του κτηματολογίου αλλά και οι δασικοί χάρτες, η μετατροπή των ποινών σε χρήμα και πολλά άλλα θέματα έχουν τεθεί στο πεδίο δράσης και έκφρασης γνώμης από πλευράς των νομικών, καθώς το όλο πλαίσιο τους αφορά και μάλιστα τους βάζει στο προσκήνιο των εξελίξεων.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου, διανύει μια περίοδο εντατικής δουλειάς για την ενημέρωση των δικηγόρων, την συμβολή τους στον δημόσιο διάλογο και κυρίως την θεσμική τους λειτουργία για την σωστή εφαρμογή του νέου πολύπλοκου νομικού πλαισίου, που βάζει τον κλάδο τους στην πρώτη γραμμή διευθέτησης σειράς ζητημάτων.
Τα θέματα αυτά θέσαμε επί τάπητος με τον Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου κ. Αντώνη Βουλγαράκη, προκειμένου, να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για κρίσιμα θέματα που αφορούν στην απονομή της δικαιοσύνης και ενδεχομένως δεν είναι απολύτως γνωστά στους πολίτες.
ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
Για το ζήτημα των δασικών χαρτών ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνου οργάνωσε πριν λίγο καιρό ημερίδα ενημέρωσης των δικηγόρων και των πολιτών, από την οποία εκφράστηκε σθεναρά η αντίθεση του με τις ασφυκτικές ημερομηνίες που μπήκαν και τελικά ίσχυσαν. «Είμαστε αντίθετοι με τις προθεσμίες τις οποίες θεωρούμε ασφυκτικές» είπε στο «Ρέθεμνος» ο κ. Βουλγαράκης για να επισημάνει, ότι «έπρεπε να αντιληφθούν, ότι υπάρχει και σοβαρό οικονομικό ζήτημα. Διότι οι άνθρωποι που προέρχονται από ένα lockdown από Covid και από μια οικονομική κρίση που δεν έχει ξεπεραστεί πλήρως, καθώς και από μνημόνια, είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουν. Ειδικά όσοι έχουν μεγαλύτερες εκτάσεις και πρέπει να αντιπαλέψουν αν χρειαστεί δικαστικά την υπόθεση. Από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι είναι δυνατό να συμβάλλουμε και να αμβλύνουμε τα προβλήματα αυτά.»
Επίσης όσον αφορά το κτηματολόγιο, ο κ. Βουλγαράκης δήλωσε, ότι ετοιμάζεται μια άλλη εκδήλωση οπότε ο Δικηγορικός Σύλλογος θα εκφράσει την θέση του, καθώς το ζήτημα απασχολεί έντονα τους πολίτες.
ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ
Η διαμεσολάβηση είναι ένας εναλλακτικός – σε σχέση με την δικαστική διαδικασία – τρόπος επίλυσης διαφορών. Διέπεται από ένα σύνθετο νομικό πλαίσιο και οι δικηγόροι αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας ένα δύσκολο εγχείρημα.
Μιλώντας για αυτό ο κ. Βουλγαράκης τόνισε στο «Ρεθεμνος», ότι ο Δικηγορικό Σύλλογος ετοιμάζει ειδικό σεμινάριο κατάρτισης των δικηγόρων πάνω στο κρίσιμο αυτό ζήτημα, ενώ τόνισε, ότι «Για την διαμεσολάβηση εμείς δεν έχουμε αντίρρηση, διότι δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την εξώδικη επίλυση, χωρίς δικαστήριο, μιας διαφοράς που είναι και το ζητούμενο. Καλύτερα να τη βγάλουμε εμείς την απόφαση, παρά ένα δικαστήριο που θα εφαρμόσει τον νόμο, η οποία θα είναι πιο ψυχρή και δεν ικανοποιεί ούτε τον ίδιο τον νικητή πολλές φορές, γιατί μπορεί να κάνει εν μέρει δεκτά τα αιτήματα του, ενώ σε μια διαμεσολάβηση με αμοιβαίες υποχωρήσεις και λογική και όχι διάθεση εκδικητικότητας μπορούν να επιτευχθούν σπουδαία αποτελέσματα και για τις δύο μεριές. Διαφωνούμε στην υποχρεωτικότητα. Αυτό μας φέρνει αντίθετους, και όχι μόνο τον δικηγορικό σύλλογο Ρεθύμνου, αλλά την πλειοψηφία των δικηγόρων και την ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων της χώρας. Τα έχουμε εκφράσει αυτά τα πράγματα. Μην ξεχνάμε ότι πάρα πολλές υποθέσεις και πριν τον θεσμό της διαμεσολάβησης έκλειναν με εξώδικο συμβιβασμό, ακόμα και κακουργήματα. Πολύ συχνό είναι το φαινόμενο, ειδικά όταν ο άλλος δεν έχει τραυματιστεί σοβαρά και η πράξη δεν έχει χαρακτηριστεί απόπειρα ανθρωποκτονίας να ρωτάει η έδρα: «τα βρήκατε; Υπάρχει συμβιβασμός;». Το ρωτάει η έδρα. Γιατί σκοπός του δικαστηρίου δεν είναι μόνο να επιβάλλει ποινές, αλλά είναι και η ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Αν αυτό επιτευχθεί, έχουν επιτευχθεί όλα. Δεν κάνει τίποτα άλλο το Δίκαιο πέρα από το να ρυθμίζει εξαναγκαστικά τη συμπεριφορά των ανθρώπων ειδικά το δημόσιο και ποινικό Δίκαιο, ούτως ώστε να εξασφαλίζει την ειρηνική συνύπαρξη τους. Επομένως διαφωνούμε στην υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης. Κατά τ’ άλλα δεν είμαστε αντίθετοι.»
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
Οι αλλαγές στο οικογενειακό Δίκαιο αφορούν κυρίως στον ρόλο του πατέρα. Μιλώντας για αυτό ο Αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου, τόνισε, ότι «θεωρώ ότι είναι σωστή η ρύθμιση που αποκαθιστά επιτέλους τον πατέρα και τον καθιστά ισότιμο με την μητέρα. Βέβαια τα δικαστήρια μας είναι ακόμα δειλά, δίνουν συνεπιμέλειες αλλά πολύ φειδωλά και μόνο σε περιπτώσεις που έχουμε έναν πατέρα καθ’ όλα άψογο. Το παραμικρό ψεγάδι στον πατέρα, η παραμικρή γκρίνια, το παραμικρό λεκτικό σχόλιο μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός να έχει μόνο επικοινωνία. Όμως ο νόμος αυτός πέρα του γεγονότος που θεωρεί φυσικό και κανόνα, ότι στη διάσταση ή στο διαζύγιο ή στην ακύρωση του γάμου, για να καλύψω όλες τις περιπτώσεις, αμέσως ο νομοθέτης θεωρεί ότι και οι δύο από κοινού έχουν ίσα δικαιώματα πάνω στο παιδί. Μόνο όταν προσφύγει στο δικαστήριο η μία πλευρά το δικαστήριο τότε μπορεί να τροποποιήσει. Για παράδειγμα, μπορεί να έχουμε ένα βίαιο πατέρα, με γεγονότα ενδοοικογενειακής βίας και στην μητέρα ή και στα παιδιά. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να ληφθεί πρόνοια για το αν έχουμε έναν ασθενή γονέα, έναν γονέα που απουσιάζει από την χώρα ή κάποιες άλλες περιπτώσεις. Επομένως ο κανόνας πλέον είναι η από κοινού επιμέλεια και στις περιπτώσεις που δεν διαμένει ο γονέας με το παιδί, έχει τεκμαρτό χρόνο το 1/3 του συνολικού χρόνου του παιδιού. Θα πρέπει να το βλέπει και να διαμένει, πολύ σημαντικό αυτό, με απλά λόγια να κοιμάται στο σπίτι του πατέρα, ούτως ώστε να τον έχει και αυτό ως πρότυπο, να συμβιώνει μαζί του, να ζει ο ένας με τον άλλον και να χαίρεται ο ένας με τον άλλον.»
Ο ίδιος συμπλήρωσε, ότι «Ήταν σωστή ρύθμιση του Υπουργού, ο οποίος έκανε δηλώσεις τότε και είπε ότι έχει πνιγεί από γράμματα στεναχωρημένων, αγανακτισμένων παραπονιόνταν πατεράδων. Και αυτό ακολουθεί και το υπόλοιπο ηπειρωτικό Ευρωπαϊκό Δίκαιο.»
ΕΝΟΡΚΕΣ ΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ
Ακόμα μια αρμοδιότητα που πέρασε στους δικηγόρους, είναι οι ένορκες βεβαιώσεις. Ερωτηθείς για το ζήτημα αυτό, ο κ. Βουλγαράκης δήλωσε, ότι «Λόγω της αδυναμίας των συμβολαιογράφων να ανταποκριθούν, λόγω φόρτου, γιατί οι συμβολαιογράφοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε ένα φοβερό φόρτο δουλειάς, θεωρώ εγώ αλλά και άποψη και του Δικηγορικού Συλλόγου είναι, ότι χρειάζονται περισσότερες θέσεις από αυτές που κατά καιρούς προκηρύσσονται. Πρέπει να δοθούν περισσότερες άδειες σε συμβολαιογράφους, καθώς δεν μπορεί ο κόσμος να εξυπηρετηθεί. Τώρα για να πας να κάνεις μια αποδοχή, για να πας να κάνεις κάτι σημαντικό, πρέπει να κάνεις ραντεβού για μήνες.»
Ωστόσο, γνώμη του είναι πως και οι δικηγόροι θα μπορούσαν να αναλάβουν τέτοιες υποθέσεις και δήλωσε, ότι «Μπορούν να δοθούν αρμοδιότητες στους δικηγόρους. Μια τέτοια αρμοδιότητα είναι οι ένορκες βεβαιώσεις. Μπορείς να κάνεις την ένορκη βεβαίωση ως δικηγόρος σε μια δίκη που έχεις, όχι όμως σε δίκη που εσύ είσαι συνήγορος. Πρέπει να μην είσαι εσύ ο δικηγόρος της υπόθεσης. Στη συνέχεια αυτές στέλνονται στον δικηγορικό σύλλογο, ο δικηγορικός σύλλογος τηρεί και ηλεκτρονικό και έντυπο αρχείο, τις εκτυπώνει και τις έχει και τις εκδίδει μετά, επικυρωμένα αντίγραφα κάθε φορά που κάποιος είχε έννομο συμφέρον και τα χρειάζεται, Και μάλιστα μπορείς και ηλεκτρονικά μέσω του portal.gr να εκδώσεις ξανά αντίγραφο, Είμαστε αντίθετοι επίσης όσον αφορά την τακτική διαδικασία σε κυρίως δίκες αδικοπραξίας να γίνονται και σε αυτές, που ζητούνται αποζημιώσεις, από φθορές από ηθική βλάβη κλπ.»
Για αυτές τις περιπτώσεις, σημείωσε, ότι «ενοχλεί τους δικηγόρους, που έχει καταργηθεί το ακροατήριο και η υπόθεση εκδικάζεται δια εγγράφων. Έρχεται το δικόγραφο, σου δίνει την προθεσμία των 100 ημερών να αντικρούσεις και μετά άλλες 15 μέρες γιατί θα λάβεις γνώση των εγγράφων και των ισχυρισμών της άλλης πλευράς, να αντικρούσεις με την «προσθήκη αντίκρουσής» όπως λέγεται. Μετά κλίνει ο φάκελος, ορίζεται μια δικάσιμος, μπορεί να είναι μήνες μετά, εκφωνείται η υπόθεση αλλά δεν εξετάζεται ο μάρτυρας από τον δικαστή. Θεωρώ λοιπόν, ότι τις μαρτυρικές τις γράφουνε οι δικηγόροι, πολύ σπάνια τις υπαγορεύουν οι ίδιοι οι μάρτυρες, πάνε ενώπιον του συμβολαιογράφου ή του ειρηνοδίκη σοβαρές υποθέσεις και ο μάρτυρας δεν εμφανίζεται. Όμως, ο μάρτυρας, μπορεί να είναι να άτομο, το οποίο έχει νοητική στέρηση. Αυτό ο δικαστής δεν θα το δει. Να είναι ένας άνθρωπος που δεν θα άντεχε στην βάση του ακροατηρίου, με αποτέλεσμα να χαθεί αυτή η υπόθεση με βάση αυτή την κατάθεση, γιατί ο δικαστής διαβάζει κάτι και το θεωρεί δεδομένο. Για να είμαι δίκαιος, ο νομοθέτης έχει προβλέψει, ότι ο δικαστής έχει το δικαίωμα να τον εξετάσει αν θέλει, αλλά δεν έχει γίνει ποτέ, τουλάχιστον από τη δική μας εμπειρία εδώ τη δικαστηριακή. Επαναπαύονται οι δικαστές και έτσι μπορεί να χαθεί μια πολύ σημαντική υπόθεση. Θεωρώ, ότι κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή, τη δια ζώσης διαδικασία, όπου ο δικαστής τον βλέπει μπροστά του, κάνει τις απαραίτητες ερωτήσεις. οι οποίες μπορεί να μην έχουν και σχέση με το θέμα, ώστε να διασταυρώσει την αξιοπιστία του, να διασταυρώσει την νοητική, την αξιοπιστία του και τη γνώση της υπόθεσης. Αυτό το θεωρούμε πολύ σημαντικό.»
ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
Από το 2019 ισχύει ο νέος ποινικός κώδικας που ήρθε να λύσει προβλήματα και να διευθετήσει ζητήματα από το 1951 και εντεύθεν.
Ωστόσο, σε διάστημα των τριών ετών που μεσολάβησαν, έχουν ήδη ψηφιστεί συνολικά έξι τροποποιήσεις, γεγονός, που βρίσκει τους δικηγόρους αντίθετους.
Για το θέμα αυτό ο κ. Βουλγαράκης, τόνισε, ότι «Από το 2019 μέχρι και τώρα έχουμε 6 τροποποιήσεις, και μάλιστα η τελευταία, ο 4855/22 είναι πάρα πολύ σημαντική. Υπήρξε και υπάρχει μια επιτροπή η οποία είναι από τους ίδιους ειδήμονες, οι οποίοι παρακολουθούν την εφαρμογή του και αν κρίνουν ότι πρέπει κάπου να επέμβουν, θα το κάνουν. Εμείς όμως είμαστε αντίθετοι με τις συνεχείς τροποποιήσεις. πρέπει να παγιωθεί το Δίκαιο. Για αυτό τονίζω, ότι δεν έχουμε θέμα με τους νόμους αλλά με την εφαρμογή τους. Το οπλοστάσιο της Πολιτείας τα έχει όλα μέσα, αρκεί να υπάρχει διάθεση και να εφαρμοστούν. Η επιείκεια είναι η αδερφή της δικαιοσύνης αλλά υπάρχουν όρια στην επιείκεια, δηλαδή αυτός που κατ΄ εξακολούθηση τελεί πράξεις πρέπει να οδηγείται στη φυλακή ακόμα και σε μικρές ποινές. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, γιατί το να πάρει «γεύση κράτησης ή φυλάκισης», τότε μόνο καταλαβαίνει τι θα πάθει, τι εστί να του επιβληθεί κάθειρξη πολυετή ή ισόβια. Τότε μόνο το καταλαβαίνει, αν δεν το έχει βιώσει του φαίνεται απλό.»
ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ
Εκτός των παραπάνω, σειρά ζητημάτων απασχολούν τους δικηγόρους, μεταξύ των οποίων είναι το θέμα της παραγραφής των αδικημάτων. Για το ζήτημα αυτό ο κ. Βουλγαράκης, τόνισε, ότι «Καταργήθηκαν τα πταίσματα και τα πταισματοδικεία και όσα από τα πταίσματα θεωρήθηκαν πλημμελήματα, έγιναν πλημμελήματα. Αλλά τα πταίσματα καταργήθηκαν και όσα εκκρεμούσαν παραγράφηκαν. Είμαστε αντίθετοι με αυτούς τους νόμους παραγραφής. Τώρα τελευταία ευτυχώς δεν έχουμε, στο παρελθόν όμως, όταν συσσωρεύονταν αρκετές υποθέσεις και για τα πλημμελήματα ερχόταν ένας νόμος και έλεγε «όσα δεν έχουν εκδικαστεί και απειλούνται μέχρι ένα έτος, μέχρι 2 έτη» έφτασαν τροχαία ατυχήματα να παραγραφούν. Είχαμε περίπτωση με ακρωτηριασμό ανθρώπου, που παραγράφηκε και στην συνέχεια ζητούσαν συγγνώμη οι δικαστές από τους πολίτες. Λέγανε συγγνώμη αλλά εμείς εφαρμόζουμε τους νόμους, δεν τους φτιάχνουμε εμείς. Ακόμα και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελιών το θεωρούσαν αντισυνταγματικό. Τέτοιο πράγμα δεν έχουμε στην παρούσα στιγμή.»
ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΠΑΝΤΟΥ
Στόχος του νέου Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου είναι να είναι παρεμβατικός σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον πολίτη σχετικά με την απονομή δικαιοσύνης.
Βασικό είναι το θέμα της ενημέρωσης καθώς έχουν αλλάξει πολλά και τόνισε, ότι «οι δικηγόροι συμβάλλουν σε πάρα πολλά ζητήματα της κοινωνικής συνύπαρξης. Εδώ και πολλά χρόνια, οι δικηγόροι του Ρεθύμνου, λειτουργούμε έτσι καθότι είμαστε και μια μικρή κοινωνία και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, μας επηρεάζει η συνείδηση μας, και μας το επιβάλλει και η ίδια η μικρή κοινωνία, ότι όπου μπορούμε να κλείσουμε μια υπόθεση εξώδικα, να φτιάξουμε μια κατάσταση, το κάνουμε. Άλλωστε και ο σασμός είναι κοινωνικός θεσμός και έχει περάσει και στο δικό μας συνειδητό και ασυνείδητο, επομένως λειτουργούμε ως προς αυτό. Οι δικηγόροι προσπαθούν φιλότιμα, έχουμε καταπληκτικά καταρτισμένους δικηγόρους και πολλά νέα παιδιά με μεταπτυχιακούς τίτλους και εξειδικεύσεις σε αντικείμενα, που φαντάζουν δύσκολα ακόμα και να τα αντιληφθούμε. Μπορούμε και θα είμαστε παρόντες όπου χρειαστεί.»
