Σημείο αναφοράς η περίοδος κατά την οποία ο Χρήστος Λιονής υπηρέτησε την περιοχή ως διευθυντής του Κ.Υ. Σπηλίου και οι υπηρεσίες που προσέφερε στους κατοίκους της επαρχίας Αγίου Βασιλείου. "Για μας τους Αγιοβασιλειώτες, το όνομα του Χρήστου Λιονή είναι συνδεδεμένο με την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας" είπε ο Δήμαρχος Αγίου Βασιλείου κ. Γιάννης Ταταράκης για να αναφερθεί διεξοδικά στο σπουδαίο έργο που διατέλεσε ο διακεκριμένος καθηγητής στην περιοχή και να τονίσει, ότι "αποδείχθηκε ένας εξαίρετος άνθρωπος και επιστήμονας, πρόθυμος να υποστηρίξει πάντα τον συνάνθρωπο, προσφέροντας τις υπηρεσίες του επί σειρά ετών, χωρίς να υπολογίζει ωράρια".
Για τον διακεκριμένο επιστήμονα μίλησαν επίσης η κ. Ελένη Μιχελιουδάκη-Ανυφαντάκη, Φιλόλογος, τέως Λυκειάρχης και, τέως Συντονίστρια Μονάδας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Ρεθύμνου (Πρώην Γηροκομείο), η κ. Ελένη Γαραντωνάκη, Πρώην Αντιδήμαρχος Δήμου Αγίου Βασιλείου και η κ. Φωτεινή Αναστασίου, Ιατρός Γενικής Ιατρικής και Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Κρήτης, Διευθύντρια 4ης Τοπικής Μονάδας Υγείας Ηρακλείου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε επίσης το ντοκιμαντέρ της Εύας Λαδιά με τίτλο "Χρήστος Λιονής: εν αρχή είναι η συμπόνια".
Τιμητικές αναφορές έγιναν επίσης από τον Βουλευτή Ρεθύμνου και πρώην υπουργό υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίο ενώ με την παραλαβή της τιμητικής πλακέτας, ο Χρήστος Λιονής εμφανίστηκε ιδιαίτερα συγκινημένος.
Την εκδήλωση συντόνισε ο υπεύθυνος πολιτισμού του Δήμου κ. Ιωάννης - Νεκτάριος Χαραλαμπάκης. Παραβρέθηκαν επίσης η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κ. Μαρία Λιονή, οι Δήμαρχοι Ρεθύμνης κ. Γιώργος Μαρινάκης και Αμαρίου κ. Παντελής Μουρτζανός, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου π. Νικόλαος Νικηφόρος ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτη κ. Προδρόμου, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, των κομμάτων, Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοί, εκπρόσωποι σωματείων και φορέων και πλήθος κόσμου.
ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΟΝΗΣ
Τον επίλογο στην σεμνή και συγκινητική εκδήλωση έκανε ο ίδιος ο τιμώμενος. Στον ευχαριστήριο λόγο του είπε τα εξής:
"Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω εσάς γιατί αψηφήσατε τον καιρό και την καταιγίδα και να έλθετε μέχρι εδώ για να παρευρεθείτε στην εκδήλωση του Δήμου Λάμπης. Ολοι σας αφήσατε την ξεκούραση σας αλλά και προγραμματισμένες συναντήσεις για να έλθετε στην Κοξαρέ. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων, τον κ. Υπουργό, τους Δημάρχους Ρεθύμνου και Αμαρίου και όλους τους εκπροσώπους των θεσμικών και πολιτισμικών φορέων του Νομού. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Δήμαρχο κ. Ταταράκη και στο Δημοτικό Συμβούλιο για την πρωτοβουλία, την οργάνωση αυτής της εκδήλωσης και την απονομή αυτής της τιμής στο πρόσωπο μου. Είναι αλήθεια ότι η σημερινή μέρα συμπίπτει με πολλά άλλα γεγονότα σε ένα σημαντικό σταθμό της ζωής μου και οδηγούν ακόμη παραπέρα το στοχασμό που τον συνοδεύει. Άλλωστε, οι διαδρομές και οι σταθμοί είναι αυτοί που χαρακτηρίζουν τη ζωή κάθε ανθρώπου. Διαδρομές γνώσης και εξέλιξης οδηγούν στην ολοκλήρωση και στη μεταμόρφωση του προσώπου
Το δρομολόγιο αυτό έχει σημασία και σε αυτούς που ακολουθούν, μια και είναι εκείνοι που θα διαβάσουν τα αποτυπώματα αυτών που προηγήθηκαν, θα τα αξιολογήσουν και θα τα διαπλατύνουν. Έτσι η ζωή δε χάνεται, συνεχίζεται με αυτούς που θα λάβουν το πνεύμα των προηγούμενων στο βαθμό που αυτό κληρονομήθηκε αλλά και διαβάστηκε.
Έτσι και η διαδρομή μου, ενός κοινού και απλού ανθρώπου που στάθηκε τυχερός γιατί έτυχε σημαντικής κληρονομιάς αξίες από τους γονείς αλλά και γιατί στους σταθμούς της ζωής του συνάντησε πρόσωπα και κοινωνικές συνυπάρξεις που τροφοδοτούσαν με ενέργεια όλο το ταξίδι της ζωής. Οι γονείς, οι παππούδες μου ήταν αυτοί που συνέβαλαν στην καλλιέργεια μοναδικών αξιών της ζωής όπως ο σεβασμός στα πρόσωπα και η αγάπη.
Όμως ο σταθμός που δοκιμάστηκα ως γιατρός της κοινότητας και της οικογένειας ήταν το ΚΥ Σπήλιου. Σημαντικές πηγές γνώσης και δύναμης ήταν τόσο οι ασθενείς και οι κάτοικοι της τότε Επαρχίας Αγίου Βασίλειου όσο και όλοι οι εργαζόμενοι στο κέντρο υγείας. Οι πρώτοι μου έμαθαν πόσο σημαντικό ήταν να τους ακούς και μα σέβεσαι τις αξίες τους, μου δίδαξαν την αξία του λόγου και τη δύναμη της ενθάρρυνσης και της προτροπής. Οι συνεργάτες μου έμαθαν την αξία της εργασίας τους, της τέχνης τους όλα ιδωμένα μέσα από το πνεύμα της διεπιστημονικής συνεργασίας που δεν είχα τη χαρά μα τη διδαχθώ στην προπτυχιακή εκπαίδευση μου. Ήταν η δεύτερη οικογένεια μου, η πηγή έμπνευσης και ευδαιμονίας μου και η πρώτη μεγάλη θλίψη μου τη μέρα που τους έχασα.
Η περίοδος αυτή ήταν ένα μεγάλο ανοικτό πανεπιστήμιο, με το αποτέλεσμα διαβάζεται από τους ίδιους τους πολίτες και τους ασθενείς, μια και την ευτυχία και την ποιότητα ζωής τους επηρεάζει αλλά και ως πρακτική μεταγγίζεται στις επόμενες γενιές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην εκπαίδευση των νεότερων. Έτσι, μπορεί να διαβαστεί το πείραμα του ΚΥ Σπηλίου. Οδήγησε την εφαρμογή του καινούργιου θεσμού της ΠΦΥ στην Ελλάδα, ανέδειξε την αξία της ομάδας υγείας, της συνεργασίας με την κοινότητα, τις παρεμβάσεις στην κοινότητα, το σχολείο και στο σπίτι, τη σημασία της έρευνας και της επιστημονικής δικτύωσης. Εκπροσώπησε το Υπουργείο Υγείας σε πιλοτικά προγράμματα του ΠΟΥ, τεκμηρίωσε την ανάγκη συνεργασίας των υπηρεσιών υγείας με το Πανεπιστήμιο και άνοιξε το δρόμο για το σχεδιασμό της διδακτορικής έρευνας στην ΠΦΥ, εισήγαγε τη νέα τεχνολογία της Ευρώπης και συγκεκριμένα της Σουηδίας στην Ελλάδα και εδώ αξίζει να αναφέρουμε την πρώτη στην Ελλάδα εφαρμογή ενός ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής και επεξεργασίας των ιατρικών ιστορικών.
Μετά από χρόνια διαβάζω και το αποτέλεσμα αυτό στη σκέψη, στη συμπεριφορά και στο στοχασμό μου, τόσο επιστημονικό, κοινωνικό, ηθικό και προσωπικό. Η διεπαφή μου με τους Αγιοβασιλιώτες συνέβαλε στην κατανόηση:
(α) της σημασίας και της επίδρασης της σχέσης ιατρού-ασθενούς και της επικοινωνίας τόσο στην ευτυχία των προσώπων όσο και στα αποτελέσματα των υπηρεσιών υγείας,
(β) της σημασίας και του ρόλου της οικογένειας στην υιοθέτηση ενός τρόπου ζωής και μιας συμπεριφοράς υγείας που συμβάλλει στην ευζωία,
(γ) της σημασίας της συμπονετικής φροντίδας και της ενσυναίσθησης στις εκβάσεις και στην ποιότητα ζωής ασθενών και προσώπων
(δ) της διάστασης της πνευματικότητας και θρησκευτικότητας ως σημαντικούς προσδιοριστές της υγείας και της ευζωίας.
(ε) της αξία της στροφής της διεπιστημονικής έρευνας στην αυτόχθονη γνώση και στην αξιοποίηση της στη θεραπευτική και αναφέρομαι συγκεκριμένα στη μελέτη για τα αρωματικά βοτανα της Κρήτης
(ζ) της αξίας της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση πρακτικών και συμπεριφοράς υγείας
(η) των αξιών της ομαδικής και διεπιστημονικής εργασίας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού των αξιών και αναγκών κάθε προσώπου και ασθενούς.
Μα πάνω πολλά συνέβαλε στην κατανόηση του νοήματος της ζωής και τη μείωση του φόβου του θανάτου.
Όπου και αν έστρεφα το βλέμμα μου έβλεπα πρόσωπα και φορείς που ήταν έτοιμοι να συμβάλλουν στην προώθηση του οράματος του ΚΥ Σπηλίου. Είναι τόσο πολλά ονόματα και σύλλογοι, που αν αποπειραθώ να κατονομάσω σίγουρα θα ξεχάσω πολλούς, από την Τοπική Εκκλησία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους Αθλητικούς, Πολιτιστικούς και Αγροτικούς Συλλόγους (και την Ενωση), την Αστυνομία, τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Οι επόμενοι σταθμοί, η Ιατρική Σχολή, το Πανεπιστήμιο, το εξωτερικό, η Σουηδία, τα διεθνή δίκτυα, όλα ερχόντουσαν για να προσθέσουν εμπειρίες και γνώση αλλά συγχρόνως να συμβάλλουν στην αυτογνωσία μου και ιδιαίτερα στην αλλαγή το λόγου και της πρακτικής με σεβασμό πάντα στα δικαιώματα του προσώπου και αναφορά στις αξίες, ανάγκες και προσδοκίες τους. Η διεπαφή, η συνεργασία και η επικοινωνία με τους φοιτητές, μεταπτυχιακούς και τους ερευνητές συνεργάτες μου με έμαθαν:
(α) να ακούω περισσότερο,
(β) να αναφέρομαι στον εαυτό μου λιγότερο,
(γ) να χαίρομαι όταν με διορθώνουν,
(δ) να επενδύω περισσότερο στους νέους, και το πιο σημαντικό,
(δ) να μιλάω χωρίς φόβο για το θάνατο.
Το τελευταίο, για τι απλά γιατί άρχισα να βλέπω τη ζωή μου να συνεχίζεται στη δική τους, έτσι αποκτά αυτή ουσιαστική αξία, έτσι αισθάνομαι ότι οι αξίες που μου δίδαξαν οι ασθενείς και οι κάτοικοι αυτής του ευγενικού Δήμου δε θα χαθούν αλλά θα μεταγγισθούν.
Είναι όλοι αυτοί που συνόδευσαν τη ζωή μου, τους σταθμούς της, τα όνειρα μου, εδώ σε αυτή την τελετή ανάγνωσης της εργασίας μας;
- Όχι, λείπουν αρκετοί, δάσκαλοι, μέντορες, αδελφοί και φίλοι, συνάδελφοι και συνεργάτες;
- Όχι, αρκετοί έχουν φύγει από τη ζωή αν και ζουν μέσα μου και σε πολλούς άλλους.
Προσπαθώ αυτά που μου κληρονόμησαν να τα κρατήσω και αν μου επιτρέψει ο Θεός να γράψω για την ζωή τους, την ιστορία μας ως ένα φωτεινό μονοπάτι για τους νεότερους για να γίνει λεωφόρος και μια μεγάλη ιστορία επί των ημερών τους. Όλους αυτούς παρόντες και απόντες αλλά και όλους εσάς που με τιμήσατε με την παρουσία σας σας ευχαριστώ από καρδιάς. Μου δώσατε αλλά μια ευκαιρία να δοξάσω το Θεό που με έφερε κοντά σας!
Θα μου επιτρέψετε να ολοκληρώσω το σύντομο αυτό λόγο με 3 βιωμένες εμπειρίες με σημαντικό συμβολισμό και μηνύματα για τους νεότερους που πραγματικά τους έχουμε κληροδοτήσει ένα επώδυνο περιβάλλον με πολλαπλές κρίσεις".
(Θα ακολουθήσει αναλυτικό ρεπορτάζ).
