ΕΝΤΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ EUROSTAT
Την μεγαλύτερη μείωση της αγροτικής παραγωγής στην Ε.Ε. σημείωσε η Ελλάδα το 2023, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Τα στατιστικά αναφέρουν, ότι η μείωση της παραγωγής έφτασε στο -16% σε σχέση με το 2022 και οι επιστήμονες των αριθμών, προσδιορίζουν, πως αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ζημιές από τις θεομηνίες.
ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ EYROSTAT
Το 2023, η γεωργική παραγωγή στην ΕΕ αποτιμήθηκε σε 537,1 δισ. EUR σε βασικές τιμές, με μια μείωση, κατά 1,5%, σε σύγκριση με το 2022 (545,4 δισ. EUR). Αυτή η ελαφρά πτώση σε σχέση με το 2022 τερμάτισε την ανοδική τάση που είχε ξεκινήσει το 2010.
Επίσης το 2023 είχαμε μείωση του όγκου παραγωγής αγροτικών προϊόντων (-2,3 %) και ελαφρά άνοδο της ονομαστικής τιμής των γεωργικών αγαθών και υπηρεσιών (+0,8%).
Μολονότι ο όγκος της γεωργικής παραγωγής στην ΕΕ το 2023 ήταν ελαφρώς χαμηλότερος από ό,τι το 2022, υπάρχουν 10 χώρες της ΕΕ για τις οποίες οι όγκοι ήταν υψηλότεροι. Τα υψηλότερα ποσοστά αύξησης σημειώθηκαν στην Ουγγαρία (+ 26 %) και στη Σλοβακία (+ 12 %). Στις υπόλοιπες χώρες σημειώθηκαν μειώσεις, με πιο μεγάλη στην Ελλάδα (-16%), την Εσθονία, τη Λετονία, την Ισπανία (-9 %) και τη Σουηδία (-8%).
Λίγο περισσότερο από το ήμισυ (51 %) της αξίας της γεωργικής παραγωγής της ΕΕ το 2023 προερχόταν από καλλιέργειες (273,6 δισ. EUR, -6 % σε σύγκριση με το 2022) και το 40 % προερχόταν από ζώα και ζωικά προϊόντα (214,3 δισ. EUR, + 2 % σε σύγκριση με το 2022). Το υπόλοιπο ποσοστό προερχόταν από γεωργικές υπηρεσίες.
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ
Σύμφωνα με πολλούς κτηνοτρόφους και αγρότες η παρατεταμένη ανομβρία στην Κρήτη έχει προκαλέσει σοβαρή μείωση της παραγωγής προϊόντων.
Η έλλειψη νερού άφησε ακαλλιέργητα χωράφια με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ζωοτροφές, άρα υψηλότερο κόστος διατήρησης των κοπαδιών. Παράλληλα, η μείωση στην παραγωγή ελαιολάδου είναι ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας φέτος.
Η κατάσταση είναι ιδιαιτέρως σοβαρή και πιθανότατα τα στοιχεία του 2024, όταν θα συγκεκριμενοποιηθούν, θα δώσουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά μείωσης της αγροτικής παραγωγής.
Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι πλέον αμείλικτα!
Τι θα γίνει για να ενισχυθεί ο τομέας παραγωγής προϊόντων;
Πως μια χώρα όπως η Ελλάδα μπορεί να μιλά για ανάπτυξη αν δεν έχει επάρκεια στον αγροδιατροφικό τομέα;
Δεν γίνεται αντιληπτό πως μια τέτοια κατάσταση ενισχύει την αισχροκέρδεια και οδηγεί σε καταστάσεις συνεχόμενης ακρίβειας που καθηλώνει τα νοικοκυριά;
Η μείωση που διαπίστωσε η Eurostat δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο ως αριθμός. Η δε αιτιολογία που δίδεται, προφανώς και δεν αμφισβητείται, όμως, και αυτό είναι αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών στήριξης του πρωτογενή τομέα και κυρίως σοβαρής ανεπάρκειας ως προς τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την προώθηση και ανάπτυξη του.
Για παράδειγμα οι οικονομικές ενισχύσεις που διαχρονικά περισσότερο αντιμετωπίστηκαν με πελατειακό πολιτικό υπόβαθρο και λιγότερο ως αναπτυξιακό εργαλείο. Ή μήπως μπορούμε να υποστηρίξουμε πως λειτουργούν δημόσιες υπηρεσίες που στηρίζουν επί της ουσίας τον πρωτογενή τομέα;
Σοβαρότερο όλων, είναι ότι οι καταστάσεις δεν προλαμβάνονται. Δεν υπάρχουν πολιτικές πρόληψης και τρέχουμε μόνο για να επουλώνουμε πληγές που ανοίγουν.
Τι κάναμε τόσα χρόνια για την σωστή διαχείριση του νερού; Που είναι τα μεγάλα έργα που θα προλάμβαναν καταστάσεις λειψυδρίας και καιρικών μεταβολών;
Ακόμα και αν κάναμε κάτι, ήταν ελλιπούς αποτελεσματικότητας όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων και τις επίσημες διαπιστώσεις. Για παράδειγμα εδώ στο Ρέθυμνο έχουμε το φράγμα των Ποταμών αλλά ακόμα δεν μιλούμε για πλήρη αξιοποίηση του και διαφαίνεται πως θα περάσουν και άλλα χρόνια στην αναμονή των κατάλληλων και απαιτούμενων έργων.
Ως εκ τούτου η μείωση της αγροτικής παραγωγής είναι μια σοβαρή και επικίνδυνη εξέλιξη που πρέπει να προβληματίσει δημιουργικά και να οδηγήσει σε άμεσες παρεμβάσεις ανατροπής αυτής της δυσμενούς πορείας που προκαλεί φαινόμενα οικονομικής ύφεσης και αναπτυξιακής στασιμότητας.
