ΣΟΒΑΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ
Η νοοτροπία να μην καταγγέλλονται σημαντικές παραβατικές συμπεριφορές στις αρμόδιες διωκτικές Αρχές, συνεχίζει ως φαινόμενο να καταγράφεται στο Ρέθυμνο και ειδικά στην ύπαιθρο. Το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι «κοινό μυστικό» το πλήθος των ζωοκλοπών που έχουν διαπραχθεί σε διάφορα κτηνοτροφικά χωριά του νομού, ωστόσο, πολλές από αυτές δεν έχουν καταγγελθεί στην Αστυνομία και δεν έχουν επίσημα καταγραφεί.
Και δεν είναι μόνο οι ζωοκλοπές που αποκρύπτονται και δεν καταγγέλλονται. Συμβαίνουν και πιο σοβαρά περιστατικά. Ακόμα και η διαδήλωση διαμαρτυρίας που έγινε την Παρασκευή 7 Απριλίου στο Πέραμα Μυλοποτάμου από τους τοπικούς συλλόγους, έγινε, γιατί εντός του οικισμού τον προηγούμενο μήνα είχαν γίνει περιστατικά ανταλλαγής πυροβολισμών, εμπρησμού αυτοκινήτων και επιχειρήσεων και γενικότερα γεγονότων, που ενώ θα έπρεπε να αποτελέσουν αντικείμενο των διωκτικών και δικαστικών αρχών, δεν έγινε η παραμικρή καταγγελία και ως εκ τούτου είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Δυστυχώς, λόγω της κακής νοοτροπίας που επικρατεί γενικότερα στο νησί μας, την επίλυση τους ανέλαβαν οι κατά τόπο «αρμόδιοι σασμού» και όχι οι κατά νόμο αρμόδιες Αρχές.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ … ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Η μη καταγγελλόμενη παραβατικότητα δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο. Δυστυχώς, μπορεί να θεωρηθεί και ως κακώς νοούμενη «παράδοση». Η σχέση που έχουν οι Κρητικοί, κυρίως των ορεινών περιοχών, με την Αστυνομία και την Δικαιοσύνη, είναι ένα ζήτημα, που δεν το αγγίζουμε εύκολα. Είναι, όμως, ένα υπαρκτό πρόβλημα.
Δεν έχει γίνει καθόλου αντιληπτό στην μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων της υπαίθρου, πως τα δικαστήρια είναι για να επιλύουμε ειρηνικά τις διαφορές μας. Δεν έχει γίνει κατανοητό, ότι ο δικαστής δεν είναι μόνο για να επιβάλει ποινές σε όσους παρανομούν.
Επίσης, οι περισσότεροι στα χωριά με την αυξημένη παραβατικότητα, δεν κατανοούν με ευκολία, πως η Αστυνομία είναι για την προστασία του πολίτη και για την διασφάλιση της τάξης προς όφελος όλων. Αν ρωτήσουμε τους ανθρώπους των οικισμών γύρω από τον Ψηλορείτη αλλά και όλων των κατοίκων της ορεινής Κρήτης, για το τί είναι ο Αστυνόμος και τί ο δικαστής, θα εισπράξουμε ως απάντηση έννοιες αρνητικές. Βλέπουν τους λειτουργούς αυτούς ως εχθρούς και όχι ως το εχέγγυο της προστασίας του ανθρώπου, της δημόσιας τάξης και της δικαιοσύνης. Δυστυχώς, στο μυαλό της μεγάλης πλειοψηφίας η συνεργασία με τον αστυνομικό και το δικαστή είναι τουλάχιστον… εχθροπραξία! Αν αναζητήσεις το δίκιο σου νόμιμα, είσαι τουλάχιστον από «προδότης» έως «ρουφιάνος».
Αυτό και μόνο είναι μια πληγή. Μάλλον, η βασική πληγή για το πώς επιχειρούν οι άνθρωποι αυτοί να επιλύσουν τις διαφορές τους και τελικά καταλήγουν στο έγκλημα, ειδικά κατά της ζωής, αφού η λογική της οπλοφορίας και της οπλοχρησίας έρχεται να κουμπώσει ακριβώς στην ιδιότυπη θεωρία της αυτοπροστασίας και στην ανυπόστατη έννοια της «αυτοδικαίωσης».
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ
Υπό αυτή την λογική, όπως ήταν αναμενόμενο, περιστατικά που συζητούνται στα χωριά αλλά και στην πόλη, δεν φτάνουν «επίσημα» στις διωκτικές Αρχές.
Ερωτηθείς ο Πρόεδρος των Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Ρεθύμνου κ. Ανδρέας Γύπαρης, για το ζήτημα της μη καταγγελίας περιστατικών ζωοκλοπών ή άλλων περιστατικών στα αρμόδια αστυνομικά όργανα, απάντησε, ότι «Θέλω να πιστεύω, ότι οι περισσότερες παράνομες πράξεις και ειδικά οι ζωοκλοπές καταγγέλλονται στην αστυνομία. Αν κάποιος δεν το καταγγέλλει είναι δικό του θέμα αλλά εμείς καλούμε όλο τον κόσμο που γίνεται θύμα ζωοκλοπής, να το καταγγείλει στην αστυνομία, διότι όταν δεν το κάνει αυτό, άθελα του βοηθά στην διατήρηση τέτοιων φαινομένων και στην επανάληψη τέτοιων γεγονότων. Όταν κάποιος διαπιστώσει πως είναι θύμα ζωοκλοπής, θα πρέπει να το καταγγείλει άμεσα ώστε να επιλαμβάνεται η αστυνομία».
Για το γενικότερο φαινόμενο της μη καταγγελίας παραβατικών φαινομένων στις αρμόδιες αρχές, δήλωσε, ότι «δυστυχώς είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο η μη καταγγελία παραβατικών φαινομένων στην αστυνομία. Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, ότι η κοινωνία πρέπει να αναλάβει και τις δικές της ευθύνες. Κάθε περιστατικό που γίνεται, πρέπει να καταγγέλλεται και όχι να αποκρύπτεται. Όταν τέτοια προβλήματα τα «κρύβουμε κάτω από το χαλί» δεν λύνονται αλλά γιγαντώνονται. Έχουν υποπέσει στην αντίληψη μας περιστατικά που δεν καταγγέλλονται. Αλλά αυτό αποτελεί ατομική ευθύνη του κάθε ενός, ο οποίος πρέπει να καταλάβει πως δεν βοηθά τίποτα με αυτή την λογική».
Ο κ. Γύπαρης υπερασπίσθηκε την ικανότητα των τοπικών αστυνομικών υπηρεσιών για την αντιμετώπιση παραβατικών φαινομένων, λέγοντας χαρακτηριστικά, ότι «Η Αστυνομία στο Ρέθυμνο έχει την εμπειρία και μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλα τα περιστατικά που προκύπτουν. Έχουμε έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, ωστόσο η εμπειρία των συναδέλφων είναι μεγάλη και υπάρχει ικανότητα επίλυσης οποιουδήποτε ζητήματος μας εμπιστευθεί ο πολίτης. Μπορούμε να βρούμε λύσεις και το έχουμε αποδείξει οι αστυνομικοί του Ρεθύμνου για πάρα πολλά περιστατικά. Έχουμε εξιχνιάσει πάρα πολλές ζωοκλοπές και άλλου είδους εγκλήματα. Έχουμε αλλεπάλληλες επιτυχίες και μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σωστά αρκεί και ο κόσμος να ανταποκρίνεται ανάλογα. Να βοηθά στο κομμάτι που μπορεί. Διότι, μη καταγγέλλοντας τα περιστατικά ή επιδιώκοντας κάποιος «σασμό», άθελα σου γίνεσαι συνένοχος στην επόμενη ζωοκλοπή ή οποιαδήποτε παράνομη πράξη που θα γίνει».
Ο Πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών επισήμανε, ότι η παραβατικότητα του Ρεθύμνου δεν είναι σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στην υπόλοιπη Κρήτη, αλλά θεωρεί, ότι το Ρέθυμνο ακούγεται περισσότερο λόγω του καταγεγραμμένου ιστορικού. Επίσης τόνισε, ότι οι τοπικές αστυνομικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν ουσιαστικό ζήτημα έλλειψης προσωπικού και οι υπηρετούντες αστυνομικοί ξεπερνούν τον εαυτό τους για να ανταπεξέλθουν στην αποστολή τους και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Απευθυνόμενος στους πολίτες, είπε, ότι «οι αστυνομικοί του Ρεθύμνου θα είναι πάντα δίπλα σε κάθε συμπολίτη που έχει την ανάγκη μας. Τους καλούμε να έρχονται και να καταγγέλλουν όλα τα περιστατικά και όλοι μαζί να βρίσκουμε την λύση που απαιτείται για κάθε ένα θέμα. Έτσι τιμούμε τον τόπο μας, δεν τον προσβάλουμε και τον προστατεύουμε από παραβατικές συμπεριφορές».
