ΤΡΕΙΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΑΝΑΛΥΟΥΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Την ώρα που ολόκληρη η χώρα αναμένει χιλιάδες τουρίστες και μάλιστα προσδοκά ο τουρισμός να αποτελέσει για ακόμα μια φορά το ανάχωμα στις αλλεπάλληλες κρίσεις που πλήττουν την οικονομία, σωρεία ζητημάτων έρχονται και φέτος να τεθούν επί τάπητος και να αποτελέσουν αντικείμενο του δημόσιου διαλόγου.
Και το ζήτημα δεν είναι αν υπάρχουν προβλήματα. Το ζήτημα είναι πως πρόκειται για προβλήματα που χρονίζουν. Που συζητούνται πολλά χρόνια τώρα και που ακόμα και αν έχουν γίνει βήματα προόδου, παραμένουν στην πρώτη γραμμή καταγραφής των ζητούμενων που απαιτούν γενναίες και τολμηρές λύσεις.
Πόσα χρόνια μιλάμε για υποδομές; Πόσα χρόνια καταγράφουμε τριτοκοσμικές εικόνες με τα σκουπίδια να ρυπαίνουν δρόμους και πλατείες; Πόσες δεκαετίες μιλάμε για την διαχείριση των υγρών λυμάτων; Και όμως, υπάρχουν τουριστικές περιοχές, στις οποίες τα λύματα καταλήγουν σε θάλασσες και ποτάμια ενώ μια βόλτα στην ενδοχώρα των επαρχιών, είναι μάλλον προσβολή για την αισθητική των επισκεπτών μας αλλά και των ίδιων των κατοίκων των περιοχών.
Την ίδια ώρα που μιλάμε για πράσινη μετάβαση, για οικολογία και προστασία του περιβάλλοντος, χτίζουμε στον αιγιαλό, οι δρόμοι είναι γεμάτοι σκοτωμένα ζωάκια, το οδικό δίκτυο είναι χωρίς φωτισμό και τα περισσότερα αεροδρόμια δεν έχουν σύγχρονες υποδομές για τον κόσμο που έρχεται ή φεύγει.
Και μέσα σε όλο αυτό το πολυσυζητημένο πλαίσιο που αφορά την ποιότητα παροχής υπηρεσιών, τις σύγχρονες υποδομές και την εν γένει τουριστική κουλτούρα της χώρας, το ζήτημα της έλλειψης προσωπικού για τις τουριστικές επιχειρήσεις, έρχεται για δεύτερη συνεχή χρονιά να ταλανίσει το όλο τουριστικό γίγνεσθαι και να προκαλέσει συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις.
Με αφορμή την έναρξη της φετινής τουριστικής περιόδου, συζητήσαμε τα θέματα αυτά με τρεις έμπειρους ανθρώπους που διαπρέπουν στο τουριστικό γίγνεσθαι της χώρας εδώ και πολλά χρόνια. Στην εφημερίδα «Ρέθεμνος» μιλούν και αναλύουν τα δεδομένα ο Δημήτρης Βαλέργας, Director of Human Recourses Knossians Group Hotels, ο Αργύρης Νταουλιάρης, Γενικός Διευθυντής Ποιότητας και λειτουργίας Ομίλου Amalia Hotels και ο Παναγιώτης Αλμυράντης, Γενικός Διευθυντής Grand Hyatt Athens και Πρόεδρος Διευθυντών Ευρώπης.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ
Το ζήτημα της ποιότητας έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Η ποιότητα παροχής υπηρεσιών εντός ξενοδοχείου αλλά και εκτός αυτού είναι το ένα ζήτημα αλλά και η ποιότητα της εικόνας που δίνεις ως χώρα στον πελάτη με τις υποδομές σου, είναι επίσης ένα ζητούμενο που δεν μπορείς να αγνοείς.
Στο ερώτημα για το ποιος είναι ο τομέας εκείνος που θεωρείται πως υπερτερεί η Ελλάδα σε ποιότητα παροχής υπηρεσιών και που ενδεχομένως χωλαίνει ή απαιτούνται παρεμβάσεις βελτίωσης, ο Δημήτρης Βαλέργας, απαντά, ότι «Αρχικά η χώρα μας υπερτερεί στους ανθρώπους της, εμείς ως λαός έχουμε το χάρισμα να έχουμε το φιλότιμο και τη φιλοξενία στο αίμα μας , αυτό δεν το συναντάς πουθενά στο κόσμο, αυτό για εμάς είναι η προίκα μας η κληρονομιά μας, γενικά όμως πιστεύω ότι και σε τεχνικά χαρακτηριστικά είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο και γινόμαστε κάθε χρόνο και καλύτεροι .Η χώρα μας εκεί που χωλαίνει είναι στις υποδομές και στην οργάνωση, παρόλο που τα τελευταία χρόνια υπάρχει βελτίωση θεωρώ ότι έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας για σοβαρά θέματα όπως τα αεροδρόμια, τα αυθαίρετα, οι οδικοί άξονες, το πράσινο, η καθαριότητα. Έχουν γίνει βήματα και είμαι αισιόδοξος».
Από την πλευρά του ο Παναγιώτης Αλμυράντης επισήμανε τα εξής: «Από μικρός γαλουχήθηκα από την οικογένεια μου με σημαία το «φιλότιμο». Την μοναδική αυτή λέξη που καμία άλλη γλώσσα εκτός της Ελληνικής δεν έχει και που ο λαός μας την έχει αναδείξει σε επιστήμη. Είναι αυτό που μας κάνει διαφορετικούς, συνδυαστικά με τις γλυκές συνήθειες των τοπικών κοινωνιών, την διαφορετικότητα των τοπίων μας, την περηφάνια των προϊόντων μας, την ντοπιολαλιά μας. Τα τελευταία χρόνια αναπτύξαμε περαιτέρω το αφήγημα, «ήλιος και θάλασσα» αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη επένδυσης σε νέες τεχνολογίες, τον εξωραϊσμό των εγκαταστάσεών μας, τον σεβασμό των τοπίων και του φυσικού κάλλους αλλά και την μερική ανάπτυξη των υποδομών μας. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός αλλά η συνέχεια είναι αυτή που κάνει την διαφορά και που δομεί συστήματα και διαδικασίες σε ένα ολοένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Δεν πρέπει να αυτοπαγιδευτούμε από την επιτυχία των τελευταίων ετών αλλά να συνεχίσουμε να αναπτυσσόμαστε. Να επέμβουμε στην άναρχη δόμηση που θα γλυκάνει τα τοπία μας, να παρέμβουμε στα συναφή επαγγέλματα του τουρισμού τα οποία κρίνει ο επισκέπτης αναβαθμίζοντας τα, να αντικαταστήσουμε τους στόλους ταξί, να εφαρμόσουμε τεχνολογίες ευκολότερης πρόσβασης σε επισκέψιμα μνημεία, να ακολουθήσουμε αειφόρες πρακτικές σε όλα τα μήκη και πλάτη. Εν τέλει να δέσουμε το Ελληνικό φιλότιμο με εφαρμογές που βιώνουν στην χώρα τους καθημερινάα».
«Καταπέλτης» εμφανίζεται με την απάντηση του ο Αργύρης Νταουλιάρης, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε, ότι «Η Ελλάδα τουριστικά χωλαίνει σε σειρά ζητημάτων παροχής υπηρεσιών όπως για παράδειγμα συμβαίνει με ένα ταξί βρώμικο, με ένα ταξιτζή που δεν ξέρει να μιλά αγγλικά ή κλέβει τον πελάτη του ή είναι ο ίδιος βρώμικος. Αυτό είναι ένα παράδειγμα κακής ποιότητας παροχής υπηρεσιών.
Αλλά και σε υποδομές όπως είναι ένα αεροδρόμιο χωρίς χώρους στάθμευσης ή χωρίς επαρκή φωτισμό ή ένας δρόμος χωρίς καθόλου φωτισμό, όπως είναι οι περισσότεροι δρόμοι στην Ελλάδα. Το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, υγρών και στερεών. Αμάζευτα σκουπίδια σε όλους τους δρόμους και στις πλατείες είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αλλά και η ρίψη λυμάτων στην θάλασσα και στα ποτάμια. Στην Ελλάδα είναι σαν να μην αντιλαμβανόμαστε την βρωμιά που υπάρχει γύρω μας. Είναι σαν να έχουμε την βρωμιά στην κουλτούρα μας και δεν διακρίνουμε την διαφορά μεταξύ βρωμιάς, ποιότητας και αισθητικής.
Όπως και το χτίσιμο στον αιγιαλό. Γεμίσαμε τον αιγιαλό βίλες και ξενοδοχεία. Χτίσαμε παντού! Όλα αυτά είναι καθημερινά προβλήματα που υπάρχουν και οι πελάτες μας τα βλέπουν και τα καταγράφουν.
Η Ελλάδα χωλαίνει σε σειρά ποιοτικών χαρακτηριστικών που συνάδουν με την καθημερινότητα της χώρας, όπως την βιώνουν και οι πολίτες. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος σε κανένα επίπεδο και επικρατούν συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας σε πάρα πολλά ζητήματα. Είναι ό,τι λάχει, όπως λάχει και σε όποιον λάχει!
Η ποιότητα παροχής υπηρεσιών εντός ξενοδοχείου έχει να κάνει με την ιδιοκτησία και την κουλτούρα του. Ο ξενοδοχειακός κλάδος έχει περάσει μια τεράστια κρίση. Ο ξενοδοχειακό κλάδος τι κάνει; Δεν ασχολείται με την πώληση. Ασχολείται με την δαπάνη. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Συνεχείς περικοπές στην ποιοτική παροχή υπηρεσιών. Μιλάμε για «Κρητική φιλοξενία» στα ξενοδοχεία της Κρήτης. Πηγαίνετε σε ένα ξενοδοχείο της Κρήτης και μετρείστε πόσες κρητικές συνταγές προσφέρει στον μπουφέ του. Θέλω να πω, ότι η γαστρονομία μας, τα ποιοτικά μας χαρακτηριστικά, η γλωσσομάθεια και η εξωστρέφεια μας, τα έχουμε και υπερτερούμε με τους άμεσα ανταγωνιστές μας στην Μεσόγειο. Αλλά από την άλλη πλευρά τα χάνουμε στον βωμό της αύξησης της μέσης τιμής και στο να κάνουμε συνεχώς στρατηγική πολιτική στα ξενοδοχεία μέσα από αυτό που λέμε «δαπάνες»! Εμείς, λοιπόν, πρέπει να φροντίσουμε να μην χάσουμε την ποιότητα στην υπέρτατη φιλοξενία. Εμείς πρέπει να διαμορφώνουμε συνθήκες θετικών εμπειριών για τον πελάτη. Διότι αυτό είναι η Ελλάδα. Ήλιος, θάλασσα, γαστρονομική κουλτούρα, εξωστρέφεια, φιλικότητα, φιλοξενία. Και αυτά όσο καλά και αν είμαστε, οφείλουμε να μην τα χάσουμε λόγω της πολιτικής υπολογισμού των δαπανών. Το σκεπτικό της δαπάνης είναι κακό. Ο τουρισμός θέλει συνεχή προσοχή και άνοδο των ποιοτικών χαρακτηριστικών σε όλα τα επίπεδα. Όταν, λοιπόν, σηκώνουμε τις τιμές, πρέπει να δίνουμε περισσότερα πράγματα. Όχι να σκεφτόμαστε πως θα περικόπτουμε. Ποιότητα σημαίνει ευρύτερος σχεδιασμός για να υπερτερούμε σε όλα. Ο τουρισμός είναι ένα μπιμπελό που πρέπει να το προσέξουμε όλοι».
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Το ζήτημα της έλλειψης προσωπικού που προέκυψε μετά την περίοδο της πανδημίας, έρχεται και φέτος να προστεθεί στα μείζονα προβλήματα του τουριστικού κλάδου. Πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι κάνουν λόγω για κακές συνθήκες εργασίας και μη ικανοποιητικές αμοιβές, γεγονός, που προκαλεί προστριβές και αντιπαραθέσεις.
Ερωτηθείς για το θέμα ο κ. Αλμυράντης, τόνισε, ότι «Τα νούμερα αποδεικνύουν ότι δεν έχουμε τον ικανοποιητικό αριθμό κάλυψης θέσεων. Επομένως το «ατύχημα» της μαζικής αποχώρησης νέων από το επάγγελμα ματώνει τον τομέα μας. Ως πατέρας δύο δεκαοκτάχρονων κοριτσιών θέλοντας να αναδείξω στις κόρες μου τις ευκαιρίες, τους λέω πάντοτε ότι θεωρώ τον τουρισμό τον μοναδικό πυλώνα κάτω από την ομπρέλα του οποίου δεν θα ζήσουν ποτέ σε ανεργία. Η έννοια της ικανοποιητικής αμοιβής σχετίζεται κατά την γνώμη μου με το πάθος που δημιουργούμε στους αυριανούς ξενοδοχοϋπάλληλους.Το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται είναι πως θα δείξουμε μέσα από σχολικό επαγγελματικό προσανατολισμό στους νέους τα πλεονεκτήματα του τουρισμού και των ξενοδοχείων. Πως θα τους εμφυσήσουμε πάθος, εξηγώντας ότι το συγκεκριμένο επάγγελμα έχει ασφάλεια, ιδανικά, μέλλον, κοινωνικό ιστό και δυνατότητα εργασίας σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Και πάνω από όλα να αναδείξουμε τα εξαιρετικά παραδείγματα Ελλήνων ξενοδόχων που έγραψαν και συνεχίζουν να το κάνουν λαμπρές σελίδες με σωστές συνθήκες εργασίας, επιβράβευση και εξέλιξη των ανθρώπων τους. Προφανές μερίδιο στο κτίσιμο έχει η κρατική λειτουργία όπου επιβάλλεται να δουλέψει στην χάραξη εθνικού πλάνο κατεύθυνσης των μαθητών με κοινό μηχανισμό αλληλοϋποστήριξης υπηρεσιώνόπου τουρισμός, οικονομία και εργασία θα εξηγούνται και αναδεικνύονται στα σχολεία ώστε οι νέοι να βλέπουν τα οφέλη του επαγγέλματος».
Σχολιάζοντας όλα αυτά που συμβαίνουν με το συγκεκριμένο ζήτημα, ο κ. Νταουλιάρης, είπε από την πλευρά του, ότι «Το πρόβλημα έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Καταγράφονται μεμονωμένα περιστατικά με κακές συμπεριφορές ιδιοκτητών έναντι των εργαζομένων και βεβαίως δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός να ελέγξει τις συμβάσεις και να πατάξει τυχόν μαύρη εργασία. Αυτές οι συμπεριφορές, όμως, δεν είναι κανόνας αλλά εξαίρεση, έχει να κάνει και με την προέλευση του ιδιοκτήτη. Διότι η αλήθεια είναι πως έχουμε γεμίσει από ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα, των οποίων οι κάτοχοι δεν έχουν σχέση με την κουλτούρα του κλασσικού ξενοδόχου. Είναι πίσω πολυεθνικές εταιρείες, είναι funds ή είναι ένας ιδιοκτήτης που δεν έχει τουριστική παιδεία και εμπειρία, προερχόμενος από άλλο επάγγελμα που επένδυσε στον τουρισμό αλλά δεν κατέχει την ανάλογη κουλτούρα. Πολλοί άσχετοι μπήκαν μετά το 2019 στο επάγγελμα μας λοιπόν, και πάλι θα υποστηρίξω πως αποτελούν εξαίρεση και όχι κανόνας. Δεν πρέπει να τα βάζουμε όλα στο ίδιο καλάθι. Δεν ισχύουν κακές συνθήκες στα μεγάλα ξενοδοχεία και στις περισσότερες τουριστικές μονάδες παρέχονται εξαιρετικές συνθήκες εργασίας στο προσωπικό μας».
Ο κ. Νταουλιάρης συνέχισε, υποστηρίζοντας, ότι «Από την άλλη οι επιδοματικές πολιτικές μέσω ΟΑΕΔ έχουν συμβάλει στο να μην θέλουν να εργαστούν πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι. Και τα δύο αυτά υφίστανται και αποτελούν πραγματικότητα. Και αυτό έρχεται να συμβάλει στο ζήτημα της ποιότητας της παροχής υπηρεσιών. Διότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ο πρώτος που συμβάλει στην ποιότητα. Από τον άνθρωπο ξεκινά η ποιότητα στον τουρισμό. Βεβαίως πρέπει να έχουμε εκσυγχρονισμένο και μοντέρνο ξενοδοχείο. Αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ο πρώτος. Σε ό,τι αφορά τις αμοιβές, όλα προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και θεωρώ, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις πληρώνονται περισσότερα από όσα προβλέπονται. Επίσης, μην ξεχνάτε τον κόσμο που έχει φύγει εκτός Ελλάδας από το 2012 και εντεύθεν. Σήμερα υπάρχουν περίπου 55.000 θέσεις εργασίας στον τουρισμό που δεν υπάρχει κόσμος κατάλληλα εκπαιδευμένος να τις καλύψει».
Τέλος, πάνω στο ίδιο ζήτημα, ο Δημήτρης Βαλέργας δήλωσε: «Αρχικά το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και πολύ σωστά αναφέρατε φάνηκε μετά την πανδημία,δυστυχώς η υγειονομική κρίση επηρέασε κυρίως τουρισμό και εστίαση, οι νέοι μας έκαναν μαζική αποχώρηση και το πρόβλημα είναι και φέτος υπαρκτό και σοβαρό , δυστυχώς πολλά χρόνια προβλήματα που υπήρχαν στον κλάδο έδωσαν την ευκαιρία στο κόσμο να στρέψει την προσοχή του σε άλλα επαγγέλματα , αλλά και το να φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας , επιπλέον έχουμε ένα κράτος που ενισχύει την επιδοματική πολιτική σε πολύ υψηλά επίπεδα με αποτέλεσμα να έχουμε και ποσοστό νέων κυρίως που προτιμούν να κάθονται και να λαμβάνουν λίγα παρά να εργαστούν και να κοιτάξουν το μέλλον τους δηλ. βλέπουμε το σήμερα και δεν μας απασχολεί το αύριο.. Σχετικά με κακέςσυνθήκες εργασίας και τους μη ικανοποιητικούς μισθούς , σε μεγάλο ποσοστό είναι η πραγματικότητα, και λέω σε μεγάλο ποσοστό γιατί υπήρχαν και υπάρχουν εταιρείες που και καλές συνθήκες εργασίας παρέχουν αλλά και δίνουν κίνητρα για ανάπτυξη στο προσωπικό τους , το πρόβλημα θα πρέπει να λυθεί μεταξύ κράτους , εργοδοτών και εργαζομένων , το επάγγελμα του ξενοδοχοϋπάλληλου και μιλάω κυρίως για τα εποχιακά ξενοδοχεία είχε φτάσει σε σημείο να είναι μια ημιαπασχόληση και όχι η πλήρη και κύρια εργασία ,θα πρέπει να γίνουν πολλά και κυρίως να δώσουμε κίνητρα και έτσι θέλω να πιστεύω θα αρχίσει και από την πλευρά των νέων να βλέπουν διαφορετικά την τουριστική αγορά και το πλεονέκτημα που έχουμε ως χώρα. Επίσης θα πρέπει να τονίσουμε την ανάγκη να βρεθεί λύση σε θέματα καίρια όπως επίδομα ανεργίας για τους εποχιακά εργαζόμενους ( θα πρέπει να αυξηθεί η περίοδος επιδότησης ) , θέματα πάνω σε ασφάλιση των εποχιακά εργαζομένων και εννοώ ασφάλιση για ιατρική φροντίδα και περίθαλψη και άλλα πολλά».
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ;
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις των τριών έμπειρων τουριστικών παραγόντων που κλήθηκαν να σχολιάσουν στην εφημερίδα μας, τις κινήσεις της κυβέρνησης να δώσει βίζα εργασίας σε προερχόμενους από τρίτες χώρες για να καλύψουν τις κενές θέσεις εργασίας.
Ο Αργύρης Νταουλιάρης είπε χαρακτηριστικά τα εξής: «Το βλέπω θετικό. Αφού μας λείπει προσωπικό, πρέπει να φέρουμε κατάλληλα εκπαιδευμένο από το εξωτερικό. Το ζήτημα δεν είναι αν θα μας έρθουν από άλλες χώρες. Το ζήτημα είναι να τους ενσωματώσουμε στην δική μας τουριστική κουλτούρα. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα. Δεν θα έρθουν να μας επιβάλλουν το δικό τους τρόπο δουλειάς. Οφείλουν να ακολουθήσουν τον ελληνικό τρόπο και την κουλτούρα της ελληνικής φιλοξενίας. Εγώ διδάσκω σε Γαλλικό Πανεπιστήμιο. Εκεί έχουμε 139 διαφορετικές εθνικότητες. Και όλοι αυτοί είναι περήφανοι Γάλλοι υπήκοοι. Εμείς εδώ έχουμε 15 εθνικότητες και όλοι βρίζουν που βρίσκονται στην Ελλάδα και υποτίθεται δεν πληρώνονται καλά ενώ την ίδια ώρα λαμβάνουν όλα τα επιδόματα ως μετανάστες και απαιτούν εμείς να ακολουθήσουμε τις λογικές τους και όχι αυτοί τις δικές μας. Ε αυτό δεν γίνεται. Να έρθουν από άλλες χώρες αλλά να ενστερνιστούν την δική μας κουλτούρα και αυτό οφείλουμε εμείς να το καλλιεργήσουμε σωστά ώστε να τους ενσωματώσουμε στο σύστημα μας με σοβαρές διαδικασίες, παροχές υπηρεσιών και εκπαίδευση. Δεν θέλουμε να δουλεύουν σαν είλωτες. Δεν πρέπει να τους εκμεταλλευόμαστε. Πρέπει να τους σεβαστούμε. Θέλουμε να δουλεύουν νόμιμα και να καταλάβουν και οι ίδιοι που ήρθαν και πως δουλεύει αυτή η χώρα. Χρειάζεται λογική ανθρωπισμού και σχέση αλληλοσεβασμού».
Ο Δημήτρης Βαλέργας, σημείωσε, σχετικά, ότι «Συμφωνώ και θα έπρεπε να είχε γίνει από πέρυσι, μιλάμε για εργαζόμενους που θα καλύψουν θέσεις εποχιακής απασχόλησης και θα έρθουν από τρίτες χώρες σε θέσεις κυρίως χειρωνακτικές για να καλύψουμε μεγάλα κενά σε θέσεις όπως καθαρισμού , Λάντζας ,εργάτες γενικών καθηκόντων κλπ. το ζητούμενο τώρα είναι να έρθουν και να τους εντάξουμε άμεσα στα δικά μας θέλω , δίνοντας τους παράλληλα σωστό μισθό , διαμονή και φαγητό. Καταλαβαίνω και τις αντιδράσεις από τα συνδικαλιστικά όργανα στο χώρο μας , αλλά όπως αναφέρω και παραπάνω ήταν ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο από τη στιγμή που το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται και είναι μεγάλο , ας κοιτάξουμε το γενικό καλό και ας αφήσουμε τι στιγμή αυτή τους μικροκομματισμούς»
Επίσης, ο Παναγιώτης Αλμυράντης, δήλωσε: «Είναι εκ των ουκ άνευ πως για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη του προσωπικού χρειάζονται χειροπιαστές λύσεις και προφανώς η επιτάχυνση διαδικασιών έλευσης ανθρώπων που έχουν ανάγκη την εργασία και μπορούν να προσφέρουν, είναι μία προσωρινή λύση. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας κάτι που μας θέτει προ των ευθυνών μας. Θέτοντας το ερώτημα του «θέλουμε να αναπτύξουμε τα φυτώριά μας, δηλαδή την νεολαία μας ή να εισαγάγουμε νεολαία από τρίτες χώρες» πιστεύω ότι αυτονόητα χαμογελάμε στο πρώτο. Το φιλότιμο καλλιεργείται στην Ελληνική οικογένεια κάτι που στηρίζεται στις καταβολές μας, οι οποίες μας δείχνουν και τον δρόμο της μελλοντικής μας ζωής. Επανερχόμενος στο θέμα του επαγγελματικού προσανατολισμού με σωστή και αναπτυσσόμενη δομή από τις τάξεις του δημοτικού, θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας να θωρακίσουν μελλοντικά τον τουρισμό μας συνδυαστικά πάντοτε με τα παιδιά των ανθρώπων που έρχονται από τρίτες χώρες που και αυτά θα έχουν ανάγκη ένταξης στο εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Παράλληλα, ενσκήπτοντας στο σήμερα, η ένταξη των εργαζομένων από τρίτες χώρες δεν πρέπει να περιοριστεί στην γραφειοκρατία αλλά με ευθύνη των εργοδοτών να στηριχτεί σε πλάνο εκπαίδευσης, σωστής μεταχείρισης, ορθής αξιολόγησης αλλά και αντίστοιχης επιβράβευσης που θα χαράξει στιβαρή ακολουθία και συνέχεια».
Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ»
Εκ των πραγμάτων σε συνέχεια όσων έχουν συζητηθεί παραπάνω, είναι το τι πρέπει να γίνει στον τουριστικό τομέα ώστε να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες και καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους.
Τοποθετούμενος στο ζήτημα αυτό ο Δημήτρης Βαλέργας, δήλωσε, ότι «Αρχικά να φτιάξουμε οτιδήποτε έχει σχέση με τον εργαζόμενο που είναι και ο εσωτερικός πελάτης της επιχείρησης, πρώτα κοιτάμε να διορθώσουμε και να δώσουμε κίνητρα στους εργαζομένους μας και παράλληλα να είστε σίγουροι θα βελτιωθούν και οι υπηρεσίες προς τους πελάτες μας. Έχω αναφέρει παραπάνω ότι έχουμε πολύ ωραία ξενοδοχεία και πολύ καλές υπηρεσίες , θα δώσουμε ακόμα καλύτερες με το που βελτιώσουμε η σταθούμε δίπλα στο προσωπικό μας , και εννοώ ότι μια επιχείρηση θα πρέπει να αξιολογεί να εκπαιδεύει και να αναπτύσσει το προσωπικό της , να δώσει κίνητρο , καλές συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς μισθούς».
Από την πλευρά του ο κ. Αργύρης Νταουλιάρης, δήλωσε, ότι «Πρέπει να παρέχουμε συνεχή εκπαίδευση στους ανθρώπους μας. Να γίνουν σχολές σωστές. Δεν θέλουμε πανεπιστήμια. Θέλουμε παραγωγικές σχολές που να βγάζουν σωστούς επαγγελματίες του τουρισμού. Αν θέλουμε καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες και καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους, απαιτείται καλύτερη και σωστή εκπαίδευση και βέβαια μέσα από την συνεχή μετεκπαίδευση. Για όλα αυτά χρειάζονται και οι ανάλογες πολιτικές που θα πατάξουν τα κακώς κείμενα σε όλα τα επίπεδα. Και βέβαια θα πρέπει οι προορισμοί να είναι έτσι διαμορφωμένοι στην καθημερινότητα τους, που ο επισκέπτης θα έρχεται, θα περνά καλά και θα επιστρέφει στην πατρίδα του με χαρά γιατί είχε κερδίσει πολλά από την επίσκεψη του και είχε ζήσει μια μοναδική ελληνική εμπειρία ποιότητας και πολιτισμικής κουλτούρας με τουριστική συνείδηση που τους γοήτευσε».
Τέλος, ο κ. Παναγιώτης Αλμυράντης, σημείωσε, ότι «Αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες για τους εργαζόμενους δύσκολα θα καλυτερέψουν οι υπηρεσίες προς τους πελάτες. Οι Έλληνες επιχειρηματίες στον τουρισμό είναι περήφανοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν ένα αναπτυγμένο αίσθημα ευθύνης για τις κατασκευές που κάνουν στο επαγγελματικό τους σπίτι όπως λένε τα ξενοδοχεία. Την τελευταία τριετία παρατηρούμε μια φρενήρη αύξηση των τιμών, η οποία στηρίζεται στην αύξηση των κόστους ενέργειας, το καθημερινό κόστος ζωής που συμπαρασύρει το κόστος μισθοδοσίας και την αύξηση του πληθωρισμού παγκοσμίως. Δεν θα αγκαλιάσει όμως κανένας πελάτης την αύξηση αν αυτή δεν στηρίζεται στην υπηρεσία. Οι curatedexperiences– επιμελημένες υπηρεσίες Ελληνιστί είναι αυτές που θα αγκαλιάσουν και πληρώσουν οι πελάτες, οι οποίες προσφέρονται από εργαζόμενους και όχι από τις κτιριακές εγκαταστάσεις. Μιλούμε συνεχώς για αξιολόγηση ενώ θα έπρεπε να αγκαλιάζουμε την επιβράβευση σε συνδυασμό με την συνεχή εκπαίδευση και επανεκπαίδευση. Ο απλούστερος τρόπος για γίνει αυτό είναι να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα κινητικότητας ταλέντων, να διατηρούμε εσωτερικά τους υπαλλήλους που έχουν υψηλές επιδόσεις, να αφουγκράζεται πρώτος ο επιχειρηματίας τις μελλοντικές αλλαγές και τάσεις ώστε να τις μεταλαμπαδεύσει στους εργαζομένους και να ανακαλύπτει τις κρυμμένες δεξιότητες των ανθρώπων της ομάδας καθώς αυτό βοηθά στην προσέλκυση νέων ταλέντων».
