Τα αποτελέσματα έφταναν με αντίστοιχη καθυστέρηση στην πρωτεύουσα και η Κυβέρνηση Μαυροκοδράτου, του τότε Αγγλικού κόμματος, μετρούσε ψήφο – ψήφο για μήνες μέχρι να «βγάλει διάδοχο»! Και όλα αυτά εν μέσω σφοδρών αντιπαραθέσεων με την τότε αντιπολίτευση, που αποτελούσαν το Γαλλικό και το Ρωσικό κόμμα και ομιλούσαν για χειραγώγηση των εκλογέων, καλπονοθεία και άλλα αντίστοιχα «χαρούμενα» που οδήγησαν σε αρκετά επεισόδια.
Μέσα σε αυτό το κλίμα και κατά το φθινόπωρο του έτους εκείνου, τα μαντάτα έφτασαν στο παλάτι του Όθωνα και της Αμαλίας, πως νίκησε το Ρωσικό κόμμα – τα μέλη του ήταν γνωστά ως Ναπαίοι - με 55 έδρες και αρχηγό τον Κερκυραίο Ανδρέα Μεταξά. Ακολουθούσε το Αγγλικό κόμμα με 28 έδρες και αρχηγό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Τα μέλη του Αγγλικού κόμματος ονομάζονταν «Μπαρλαίοι». Την τρίτη θέση κατέλαβε το Γαλλικό κόμμα με αρχηγό τον Ιωάννη Κωλέττη και τους «Μοσχομαγγίτες» του, όπως ονομάζονταν οι κομματάρχες της συγκεκριμένης παράταξης. Αλλά στην προκείμενη περίπτωση η φράση «και οι έσχατοι έσονται πρώτοι», βρήκε απόλυτη εφαρμογή!
Κοντολογίς, η όλη διαδικασία διήρκεσε από τον Μάιο έως τον Αύγουστο να ψηφίζουν - ανάλογα με το πώς βόλευε κάθε εκλογική περιφέρεια - και χρειάστηκαν άλλοι τέσσερις μέχρι να βγάλουν οριστικό αποτέλεσμα! Τοιουτοτρόπως, η πρώτη Βουλή των Ελλήνων, που προέκυψε από εκλογική αναμέτρηση συγκροτήθηκε σε σώμα και συνεδρίασε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1845!
Η πρώτη κυβέρνηση σχηματίστηκε από το 3ο κόμμα! Ο Κωλέττης και οι Μοσχόμαγγες του κυριάρχησαν στις «διαπραγματεύσεις» και τελικά συμμάχησαν με τους «Ναπαίους» που ήταν μεν πρώτοι αλλά δέχθηκαν ως Πρωθυπουργό τον Κωλέττη! Ο Μαυροκορδάτος και οι «Μπαρλαίοι» έμμειναν εκτός κυβερνητικού «νυμφώνα»!
Οι εκλογές εκείνες θεωρούνται ως οι πλέον χαρακτηριστικές εκλογές βίας και νοθείας που έχουν γίνει στην Ελλάδα μέχρι σήμερα.
