Βάλθηκα, να εξορκίσω το "εγώ" μου, μήπως έτσι φοβηθεί και φύγει και αφήσει ήσυχο τον εαυτό μου.
Δεσμεύτηκα, να παλαίψω αδιαπραγμάτευτα, για να ξεριζώσω, αυτό το καρκίνωμα, που ζεί καβάλα στον εαυτό μου.
Εκείνο το κατάπτυστο έκτρωμα, που αυτοδιορίστηκε αφέντης του εαυτού μου και καταδυναστεύει τη ζωή μου.
Υπήρξα, δίκαιος με το "εγώ" μου, του έδωσα όλες τις ευκαιρίες, για ν' αποχωρήσει ειρηνικά. Όμως, κι' αυτό έχει την οντότητά του και απαιτεί από τους άλλους, χωρίς να δίνει.
Έστησα το "εγώ" μου, μπροστά στον καθρέπτη της ζωής, με φόντο τον κόσμο και του ζήτησα να κοιτάξει. Όμως, είδωλο δεν αντίκρυσε, κατάλαβε το ανύπαρκτο της ύπαρξής του και θύμωσε, εξαγριώθηκε και μου εναντιώθηκε σθεναρά.
Αποφάσισα, να το σφυροκοπήσω αμείλικτα, στο αμόνι της ζωής, έως ότου κορεστεί η σκληρότητά του και καταστεί στοιχείο ακατάλληλο, για κάθε χρήση.
Έτσι, ένα όμορφο πρωϊνό, φόρεσα τα πνευματικά μου ράσα και κάλεσα το "εγώ" μου, σε μία συνάντηση διαλεκτικής, σχετικά με κάποιες αλήθειες της ζωής, που αντιλήφθηκα και κατανόησα, κρυφά απ' αυτό, μετά από πολύχρονη παρατήρηση και στοχασμό.
Αρχικό σκοπό είχα, να καταδείξω στο "εγώ" μου, ότι έχω αφυπνισθεί και ότι κάθε νέα προσπάθεια επαναφοράς μου, σε οποιαδήποτε κατάσταση ύπνωσης, είναι πλέον μάταιη.
Ώφειλα να είμαι, αυστηρός και πειστικός, με τόνο και χροιά λόγου, που αποπνέει αποφασιστικότητα και αταλάντευτη σταθερότητα σε εστιασμένη πορεία.
Ξεκίνησα κάπως έτσι:
Η μοίρα των ανθρώπων είναι η Μάθηση. Η Μάθηση είναι Γνώση. Η πληροφορία δεν είναι Γνώση.
Η Γνώση προκύπτει μέσα από την δράση. Η Γνώση δέν υπάρχει έξω από το αποτέλεσμα.
Η Μάθηση έχει κίνδυνο και κόπο. Η Μάθηση συντελείται μέσα στις σχέσεις.
Η Ελευθερία συνεπάγεται Μάθηση.
Η συνεχής Μάθηση, είναι το κλειδί της πόρτας, που οδηγεί στο αύριο. Να μάθω να Μαθαίνω.
Έκανα μία μικρή παύση, για να ψυχολογήσω την αντίδραση του "εγώ" μου. Το κοίταξα στιγμιαία, με την άκρη του ματιού μου και το συνέλαβα να χαμογελά, προσποιητά ειρωνικά. Διέκρινα έναν απόμακρο φόβο και μία τάση να ξύνεται, λές και είχε κολλήσει ψύλλους. Κατάλαβα, ότι είχε αρχίσει να αισθάνεται άβολα.
Όπλισα, το απαιτούμενο θάρρος και συνέχισα:
Δεν υπάρχουν διανοητικές απαντήσεις στη ζωή. Οι απαντήσεις δίνονται μέσα από την Δράση. Η διανοητική λατρεία των πραγμάτων είναι ο ακαδημαϊκός τρόπος.
Η λειτουργία έξω από την συμβατικότητα είναι Δράση, είναι Αλλαγή. Η Αλλαγή φέρνει κίνηση. Η Δράση, έξω από τα όρια, διαφοροποιεί την αντίληψή μου, για τον κόσμο. Όταν ξεπερνώ τα όρια, διευρύνω και εδραιώνω την αυτοεκτίμηση.
Φόβος υπάρχει, όπου απουσιάζει η Δράση. Ο Φόβος και η Αβεβαιότητα, είναι οι κινητήριες δυνάμεις, για εμπλοκή σε Δράση.
Η αντίληψη των τρόπων μου, προκαλεί την Δράση. Οι μεγαλύτερες καινοτομίες, είναι οι αλλαγές των συνηθειών. Το "Εγώ" στηρίζεται στις συνήθειές μου.
Ο άνθρωπος, παίρνει οριστικές απαντήσεις, μέσα από την Δράση.
Η πικρή αλήθεια είναι, η αμφισβήτησή μου από τα γεγονότα και όχι από τους ανθρώπους. Ενοχλούμαι, όταν με αμφισβητούν τα γεγονότα των ενεργειών μου. Ο καθρέπτης του εαυτού μου, είναι μόνον τα γεγονότα. Τα γεγονότα με βάζουν σε τάξη.
Αλήθεια είναι, η σωστή σχέση με τα γεγονότα. Η Πραγματικότητα. Να παρατηρείς, μέσα από τα γεγονότα.
Ο λάθος τρόπος, είναι σπατάλη ενέργειας. Αυστηρότητα είναι η συνέπεια.
Το τί παίρνω, το αποφασίζει η ζωή, σε σχέση με αυτά που πράττω.
Η πνευματική διαύγεια αρχίζει, από την στιγμή που αναλαμβάνω την ευθύνη, για τις πράξεις μου.
Το άτομο, που δεν δουλεύει συναισθηματικά με τον εαυτό του, δεν μπορεί να προχωρήσει. Το συναίσθημά μας, λειτουργεί με αυτοματισμούς.
Όλος ο περίγυρος, μας σπρώχνει στην ύπνωση. Άν θέλουμε να ξυπνήσουμε, πρέπει να παλαίψουμε.
Χωρίς βαθύτερη πρόκληση μέσα μας, όλα είναι μία ρουτίνα. Η ευτυχία, κάνει τους ανθρώπους ν' αποδίδουν καλύτερα.
Παρατήρησα το "εγώ", ν' αρχίζει να πανικοβάλεται και να τρομοκρατείται, στην αντίληψη της αμφισβήτησής του και στην επικείμενη έλευση, του ανεπιθύμητου εχθρού της αντικειμενικής γνώσης. Κατ' αυτό, η ύπνωση είναι το όνειρο και η αφύπνιση, ο εφιάλτης μέσα στο όνειρο. Έτσι, αρχίζει να συρρικνώνεται και ν' αποτραβιέται, σε βαθύτερα σπήλαια του υποσυνείδητου. Αρχίζει να αισθάνεται, σοβαρή απειλή και κίνδυνο.
Χωρίς περιστροφές, εξαπέλυσα, την επόμενη ομοβροντία, διαπροσωπικής διαλεκτικής:
Οι σχέσεις και η επικοινωνία επιταχύνουν τις εξελίξεις. Οι σχέσεις, πρέπει να είναι πηγή αυτοαποκάλυψης. Μέσα απο τις σχέσεις γνωρίζουμε τον εαυτό μας.
Η ποιότητα της ζωής, προκύπτει από την εμβάθυνση των σχέσεων.
Μία σχέση, που έχω βαθύτερη εμπλοκή, με κινητοποιεί. Όταν η σχέση είναι σε κίνηση, θα φθάσει στην ουσία των πραγμάτων.
Νά είμαι, ανθεκτικός στις σχέσεις μου. Να είμαι, ευαίσθητος στις σχέσεις μου.
Όταν ζητάμε πιό πολλά από τους άλλους και λιγότερα απόν εαυτό μας, οι σχέσεις μας βρίσκονται σε χαμηλό επίπεδο.
Όταν υπερασπίζουμε τον εαυτό μας, δεν τον έχουμε αποδεχθεί.
Για να μάθει κανείς που βρίσκεται, πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του.
Με την ολοκλήρωση της μικρής αυτής διαλεκτικής, αισθάνομαι το "εγώ" μου, ν' αποσύρεται απόμακρα, λαβωμένο από τα πρώτα πυρά της αντικειμενικής αλήθειας και ορθώνω ανάστημα, με ιαχές που υποδηλώνουν, την έναρξη του πολέμου.
Αλέξανδρος Κυριακάκης
