Μίλησε μου…
ένα λόγο,
μια λέξη μόνο…
πες κάτι…
Πες μου μικρέ…
κοίταξέ με,
είμαι κοντά σου…
άνοιξε την καρδιά σου …
Δείξε μου…
τα δάκρυα…
τις πληγές σου …
το αίμα…
Έλα, μίλησε μου…
μη φοβάσαι…
γιατί…
γιατί αναστενάζεις…
Το ξέρεις …σε νιώθω…
κλαις… και κλαίω…
κατανοώ…
ακούω τον πόνο σου …
Και τρομάζεις…
οι βόμβες…
ο θάνατος...
ναι, σε συντρίβουν…
Και σε ρωτώ…
όλοι ρωτάμε…
τα γιατί της υπεροψίας…
της εξουσίας τα ανόητα…
Ναι, βλέπω…
μου δείχνεις…
του κακού τη σπορά…
την ανησυχία, την αναστάτωση…
Και λυπάσαι…
πονάμε κάποιοι …
για το ξεστράτισμα…
για τα λάθη μας …
Και τελικά, ξεπέσαμε;
μίλησε μου…
δείξε μας ξανά…
τώρα…
Στα βάθη της καρδιάς…
ναι, μίλησέ μας…
ξύπνησε την ψυχή μας…
τα παιδιά σου χάνονται…
Δώσε μας πάλι…
την πρώτη την άνοιξη…
το πρώτο το φως…
τη φάτνη την Άγια !
Ναι, της αγάπης το άρωμα,
το άγγιγμα της συμπόνιας,
το κοίταγμα της συγχώρεσης …
δείξε μας…
Το ξέρω…
δε μας μιλάς…
και στο Σταυρό δε μιλούσες..
κι εκεί προσευχόσουν …
Όμως, χανόμαστε…
ξεπεράσαμε τα όρια…
ξεστρατίσαμε και πάλι…
την ύλη λατρέψαμε…
Μίλησε μου… δείξε μου…
άφησε ένα σημαδάκι …
ένα νεύμα… μια κίνηση…
κι εγώ θα κατανοήσω…
Καλή Μεγάλη εβδομάδα !
