Μπροστά στην Παναγιά!

Ένα μολύβι κι ένα  χαρτί τον κόσμο ζωγραφίζουν,

την Παναγιά να δέεται ,μέρα  και νύκτα, να αγρυπνά,

με δάκρυα ,για σένα και για μένα ,να παρακαλά .

Ναι, μπροστά στην Παναγιά   ένα μολύβι τρέχε7ι απαλά,

τα βάσανα του κόσμου ζωγραφίζει και σιγομιλά,

γράφει και σβήνει...στέλνει δεήσεις στα ψηλά...

Και εσύ την Παναγιά που ζωγραφίζεις...χάρις.  μοναδική,

ξεχωριστό προνόμιο  ...δώρο....για σκέψου ...μεγάλη ευλογία,

να φτιάχνεις ξάστερο  ουρανό και γη ευλογημένη!

Όμως ,για  ποιον αυτή η  λειτουργιά...ποιος ,τέτοια ανάγκη...

ποιοι, τέτοια ουράνια παραχώρηση  θερμά αποζητούν

της. Παναγιάς  τα δάκρυα να γίνουν  Άγια προσευχή...

Μπροστά στο  εικόνισμα της Παναγιάς, μολύβι γράφει σιωπηλά,

μια δέηση...μια προσευχή ...μια  ικεσία  απέραντης αγάπης,

για μια πατρίδα, για μια γη, για μια Ελλάδα του κόσμου !

Μπροστά στο εικόνισμα της Παναγιάς, μια κόρη κλαίει σιωπηλά

και το μολύβι  σταματά ... να βλέπει να κλαίει κι η Παναγιά,

κλαίνε κι δυο τους, μια καρδιά, μια  κόρη και η Παναγιά.

Παναγιά μου, βοήθησέ μας. Προστάτεψε την πατρίδα μας και τα παιδιά μας.