Για σκέψου...και γύρνα πίσω...
έστω ,χίλια χρόνια πριν...
και ρώτα τον εαυτό σου…
Αλήθεια, οι πρόγονοι σου, ποιοι ήταν...
πού...πώς...τί έκαναν...
Έλα, σκέψου...και πες μου !
Πολλές γενιές πέρασαν…
πολλές σκέψεις, όνειρα,ελπίδες
ίσως, ποιος ξέρει...τι λες...
Και σου λέω, άραγε,τ ί μένει...
ποιο το όφελος, το κέρδος...
μήπως ο πλούτος, η δόξα, η ομορφιά.
Χίλια χρόνια πριν...τους βλέπω
και κατανοώ τις αγωνίες τους,
για τη ζωή και το θάνατο, την πίστη
κι εγώ…ήμουν η συνέχεια της ελπίδας τους.
Χίλια χρόνια πριν...τους νιώθω...
και σκέπτομαι τη δική μας πορεία...
τα προβλήματα τα τότε...και τα τώρα...
τον πόλεμο, την ειρήνη, την πρόοδο ,τις αρρώστιες.
Και με ρωτάς και πάλι, ποιο το όφελος...
τι έμεινε...τι μένει, προς τι η πορεία μας,
μια ζωή με βάσανα, με δυσκολίες
κι όλα αυτά, γιατί...και θέλεις εξηγήσεις...
Καλά, έρχομαι κοντά στους προγόνους μου
και φτιάχνω ταμείο για τη ζωή,
για το έργο τους, για το καλό
και καταγράφω όλα τα ουράνια.
Ναι, κάθε λέξη αγάπης, κάθε πράξη ειρήνης,
την κατανόηση, τη συμπόνια, τα δάκρυα,
κάθε τους άγγιγμα ελέους στον πλησίον,
όλη τη δύναμη του καλού στην ψυχή τους..
Καταγράφω και συγκρίνω...
με τη δράση των ανθρώπων του σήμερα,
της εποχής της εξέλιξης και της τεχνολογίας
και ψάχνω για το αποτέλεσμα...
Χίλια χρόνια πριν...και προχωράμε...
κι αυτό πρέπει να κατανοήσουμε,
ναι, το πώς...κι αυτοί τότε...κι εμείς...
για να βρούμε τη χαμένη πατρίδα μας.
Χίλια χρόνια πριν...τα βουνά στη θέση τους
και τα σύννεφα να δροσίζουν τον ήλιο μας,
τα λουλουδάκια των αγρών ,να ζωγραφίζουν την άνοιξη
και τα δάκρυα της βροχής να μας ταξιδεύουν…
Και βλέπω την τότε γενιά... να ατενίζει τη θάλασσα,
εκεί στη ζεστή αμμουδιά , πιασμένοι χέρι-χέρι
και λίγο πιο πέρα ,τα παιδιά να ζωγραφίζουν…
πάνω στην χιλιόχρονη υγρή άμμο τις μορφές μας.
Οραματιζόταν και τότε…ναι ,για μας…
το ίδιο όνειρο βλέπανε...για το μέλλον
κι είχαν τις ίδιες ανησυχίες, τους ίδιους φόβους
και αναζητούσαν με την πίστη τους δρόμους…
Κι ο μόνος δρόμος, τότε και τώρα, είναι η αγάπη,
αυτή η λεξούλα με τα πέντε γράμματα,
μια αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον,
άδολη, απέριττη, λιτή, πολύ όμορφη,
μια αγάπη ταπεινή ,αγάπη Χριστού !
