Ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ ! βαρύς πάντοτε,
δύσβατα μονοπάτια, μοναξιά ,στιγμές δύσκολες,
οι οδοιπόροι, εν αναμονή, να οδεύουν...
με σύντροφο και οδηγό τους το αστέρι το μικρό.
Ο Δρόμος προς τη Βηθλεέμ του κόσμου,αναγκαίος,
άσκηση και δοκιμασία, για τα καλά νέα ,
για την αναζήτηση της ελπίδας, το ίδιο το φως,
ακολουθώντας και κοιτάζοντας το αστέρι μας,
Η ίδια πορεία και την Τρίτη χιλιετία Χριστού,
νύχτα και μέρα ,στο φως και στο σκοτάδι ,
μέχρι να φτάσουμε στο τέλος ,στη νέα αρχή ,
να βρούμε το ποθούμενο ,το αληθινό της καρδιάς μας .
Αυτό το ποθούμενο της ζωή μας και της ψυχής μας ,
στα μάτια και στο χαμόγελο ενός μικρού παιδιού,
που μας περιμένει ακούραστα ,με πολύ αγάπη ,
μία συνάντηση εκεί, στης Βηθλεέμ το σπήλαιο.
Και περιμένει χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπους,
να κάνουν αυτή την όμορφη και σωτήρια πορεία,
αψηφώντας τα εμπόδια ,κάθε δισταγμό ,κάθε αμέλεια,
για να δεχτεί τα δώρα τους,δώρα της χαράς τους.
Ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ, δρόμος της ελπίδας ,
για να αποτινάξουμε λάθη και υπεροψίες,
για να γονατίσουμε ,να μιλήσουμε, να κλάψουμε ,
να κοιτάξουμε ,όσο μπορούμε ,τον Σωτήρα μας .
Ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ, πάντα μπροστά μας ,
για μένα ,για σένα, για όλους μας ,
μία υπόσχεση, ένα βήμα ,πολλά μαζί,
για να χαρούμε στο Φως της Ελπίδας Του .
Χαρά είναι ,φίλε και αδελφέ μου, χαρμόσυνη μέρα,
μία ώρα μέσα στο χρόνο ,καρποφόρα ,
υμνωδία Χριστουγέννων ,δώρο για μας,
και εμείς ,όλοι εμείς,ας πορευτούμε.
Ναι,ας πορευτούμε,μη χάσουμε το αστέρι,
μη μας το κρύψει κανένα κακό ,
καμιά μπόρα μη μας κλονίσει ,τίποτα
και εμείς οι "ξένοι" ,ας βρούμε μέρος να μείνουμε .
Όμως, τι είναι τούτη η συμφορά,παντού κλάματα,
πολλές φωνές για βοήθεια, χέρια απεγνωσμένα ζητούν,
λίγη συμπόνια ,λίγη κατανόηση, το έλεος μας
και αναμένουν ένα βήμα, να πλησιάσουμε κοντά τους .
Ο Δρόμος προς τη Βηθλεέμ ,δρόμος ευσπλαχνίας,
για τα φτωχό κι αδύναμο, για τον κατατρεγμένο,
να για τον άστεγο, που αναμένει μία κίνηση μας ,
ένα άγγιγμα πατρικό, μία λέξη ,ένα κοίταγμα αγάπης.
Ο Δρόμος προς τη Βηθλεέμ ,δρόμο συγνώμης ,
γι αυτόν που μας αδίκησε κι έσπειρε θλίψη,
για τον άσπλαχνο και σκληρό στην καρδιά,
με ένα καλωσόρισμα κι άνοιγμα της αγκαλιάς μας.
Ελπίδα ,πίστη, αγάπη ,στο ταμείο της ψυχής ,
με κάθε τρόπο για να χαίρονται οι ουρανοί ,
να γίνεται γιορτή και πανήγυρη,τώρα και πάντοτε,
για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού και το δάκρυ του.
Να λες ,τούτες τις μέρες, ο κόσμος άλλαξε
και το σκοτάδι έχασε τη δύναμη του,
εμπρός το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού,
του σωτήρα του κόσμου ,του Χριστού μας!
Τούτες ελπιδοφόρες μέρες, ο δρόμος ανοίγει,
μαζί με τις καρδιές και η ψυχή ευφραίνεται
και μόνο στο μήνυμά της Σωτηρίας μας ,
μέσα από την ταπεινή γέννηση του ένδοξου Βασιλέα !
Ναι,του Χριστού Μας ! Του Σωτήρα Μας !
