Στα μάτια σου είδα εχτές ένα μεγάλο πόνο,
βαμμένο εις το κόκκινο, στο πέλαγος σου μόνο,
να αναζητάς να βρεις γιατρειά , στου κόσμου το περβόλι
μα στην καρδιά σου χτύπησε και πάλι ένα βόλι.
Μην κλαις, Κυρά μου, Παναγιά, του κόσμου τσ΄ αμαρτίες,
δε φταις Εσύ για όλα αυτά αλλών’ νε οι αιτίες,
ο άνθρωπος τρελάθηκε δεν ξέρει το τί θέλει
και κάνει το ανήκουστο, τίποτα δεν τον μέλλει.
Τσ’ ειρήνης την αστροφεγγιά, μισήσαν κάποιοι άλλοι
και φέραν με τα όπλα τους την πιο μεγάλη ζάλη..
κι έσπειραν κλάματα παντού και κρύψανε τον ήλιο,
κάθε γλυκό χαμόγελο από όλη την υφήλιο.
Ο κόσμος, Μάνα μας καλή, σε σύγχυση μεγάλη,
πορεύεται εδώ κι εκεί, δεν ξέρει τι θα βγάλει ,
αυτή η απομάκρυνση απ’ του Θεού τη χάρη,
να προδικάζει ταραχή και τόσα άλλα βάρη.
Στον Κύριο Μας μίλησε , γλυκιά μου, Παναγία!
τον κόσμο του, να τον φυλά, Άνασσα και Αγία,
απ΄ το μεγάλο το κακό που έρχεται με βία
και θέλει να καταστραφεί ,γοργά κάθε αξία.
Μην κλαις ,γλυκιά μου, Παναγιά, το Φως ακόμη υπάρχει
και μας φωτίζει κάθε αργά, μπροστά στο εικονοστάσι,
χίλιες ελπίδες παίρνουμε, αστέρια στη ζωή μας,
που ευωδιάζουν ουρανό κι άρωμα στην ψυχή μας !
Μικρή προσευχή στους ειρηνοποιούς του κόσμου τούτου !
