Ανθοκλάδια από το Η είχαμε αφήσει υπόλοιπο μεγάλο, προηγείται ο Ηετίων, ήρωας της Αττικής. Ηετώνεια Άκρα του Πειραιά, ο Ηλείος γιος του Ποσειδώνα και ηγεμόνας των Επειών, έπειμι πλησιάζω, ακολουθώ, Ηλείοι οι πανάρχαιοι της Ηλείας με πρωτεύουσα τον Πύργο σήμερα, την Ήλιδα τότε. Γνωστή η Ηλέκτρα η τραγική στον Ευριπίδη μαζί με τους αδελφούς της Ιφιγένεια και Ορέστη του ίδιου ποιητή. Του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, εκδικήθηκαν τον φόνο του πατρός σκοτώνοντας δράστιδα μητέρα και εραστή Αίγισθο. Και Τιτανίδα στην Κρήτη με το ίδιο όνομα κόρη του Άτλαντα της Ατλαντίδας, γέννησε με τον Δία τον Δάρδανο των Δαρδανελίων. Ο Ηλεκτρύων δολοφονήθηκε από τον γαμπρό του Αμφιτρύωνα στην Τίρυνθα της Αργολίδας, πατέρας της Αλκμήνης που με τον Δία γέννησε τον Ηρακλή. Κόρη του Ήλιου και της Ρόδου η Ηλεκτρυώνη, στην Ήλιδα βασίλευσε και ο Ηλεύς, επίσης γιος του Ποσειδώνα.
Ο Σοφοκλής συνέγραψε 123 τραγωδίες, έχουν διασωθεί μόνο 7. Τέτοιος πλούτος πουθενά ποτέ.
Ηλιάδες, αδελφοί της Ηλεκτρυώνης, αστρολόγοι και ναυτικοί (συχνότερα οι δύο ιδιότητες συμπορεύονταν), υποδιαίρεσαν το έτος. Το ανώτατο δικαστήριο στην Αθήνα η Ηλιαία. Ποιοι λαοί υπήρξαν στη χαμοζωή της εποχής με τις βοϊδάμαξες, τους βίσονες στις λάσπες, πεινασμένοι, ανέστιοι, παγωμένοι με προβιές, ποιοι λειτούργησαν δικαστήρια, διέθεταν αστρονομικές και υψηλές μαθηματικές γνώσεις, έπλεαν αποστάσεις μηνών με τον αστρικό χάρτη; ΠΟΙΟΙ; ΟΝΟΜΑΤΑ. ΤΟΠΟΙ. ΧΡΟΝΟΙ.
Παρατηρούμε ότι γλωσσικά – ορθογραφικά, γραμματολογική ρίζα ο Ήλιος στις ονομασίες, θεός στους Αιγυπτίους. Γιος του Τιτάνα Υπερίωνα, αδελφός της Σελήνης στους Έλληνες. Ελληνικές η Ηλιούπολη στις 5 πρώτες πόλεις της γης στην Αίγυπτο και στη Συρία (Μπάαλμπεκ). Και να τα Ηλύσια πεδία, ο παράδεισος τότε, ενάρετοι, ήρωες, τέκνα θεών κλπ, επί της γης όμως, όχι επουρανίως. Γιος της Ηλέκτρας, βασιλιάς της Σαμοθράκης ο Ημαθίων. Κόρη του Ήλιου από τις πολυάριθμες η Ημέρα, αδελφή της Νύκτας. Η Ήπειρος πήρε το όνομα από την κόρη της Αγαύης, κόρη του Κάδμου. Η πορεία: Αγήνωρ Άργος, Φοίνιξ Φοινίκη, Κάδμος Θήβα, Ευρώπη Κρήτη, Ήπειρος Ήπειρος. Το Άργος παντού ως παρουσία (Τροία, αποικίες) και μέσω απογόνων επί γενεές. Ασυζητητί.
Για την Ήρα του Κρόνου και της Ρέας, αδελφή – σύζυγος του Δία. Πόλη στην Αρκαδία η Ηραία, οι ναοί – ιερά της θεάς ονομάζονται Ηραίο, οι προς τον Ηρακλή πόλεις Ηράκλειο, επί Μινωιτών το επίνειο της Κνωσσού, οι Άραβες την είπαν χαντάκι, οι Ενετοί και μετά Κάστρο, πάλι καλά να λέμε γιατί οι μετά Χούντα την είπαν Δημοκρατικό. Μνήσθητί μου...
Ηρακλείδες συνεπώς οι απόγονοι, εκ της ρίζας, οι Δωριείς ιδιαίτερα που οι ανθέλληνες πάνε να τους βγάλουν... Σκανδιναβούς, οι Ηράκλειες στήλες επί δύο Ηπείρων, στην είσοδο, μία στην Ευρώπη, μία στην Αφρική κι΄όχι όπως με κωμική άγνοια και ευήθεια ακούμε, τάχα δύο στήλες (που μπερδεύονται με... στύλους) στο Γιβραλτάρ! Ηρακλείδης, ο Ποντικός από την Ηράκλεια του Πόντου, τον 4ο αι., φιλόσοφος. Ο Κυμαίος, ιστορικός της Περσίας, ίδιο αιώνα. Από την Έφεσσο ο μέγας φιλόσοφος Ηράκλειτος (540-480) «τα πάντα ρει», η πάλη των αντιθέσεων, το υπέροχο βιβλίου του Κ. Αξελού δεκαετία ’80 στο Παρίσι.
Πόσα και ποια να πούμε για τον Ηρακλή, το κλέος της Ήρας, αντί συνοψισμένα θα τα λέμε εν πορεία, του Δία και της Αλκμήνης, στους Μινωίτες, στους Αργοναύτες, στην εξερεύνηση της Ευρώπης κ.α
Από το Κ ορισμένα υπόλοιπα: Ο Καλλισθένης ήταν ανηψιός του Αριστοτέλη (που τάχα μου ξανά, δεν σχετιζόταν με τον Αλέξανδρο), δίπλα στον Αλέξανδρο διαρκώς, μάλλον ο λογογράφος του. Κατέγραφε τα γεγονότα από την πρώτη στιγμή. Από την Όλυνθο Χαλκιδικής. Εκτελέστηκε σαν προδότης. Μια μαύρη σελίδα με μαύρα προηγούμενα, επόμενα και μεθεπόμενα τραγικά όταν εκτελούνται ή δολοφονούνται σειρά ανδρών δίπλα στον στρατηλάτη, τον Κλείτο δολοφόνησε ο ίδιος δημόσια αλλά μακρά και δύσκολη ιστορία για να την ανοίξουμε – εκτός θέματος – εδώ.
Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός του 4ου αι ο Καλλίστρατος. Νύμφη, μητέρα του γενάρχη Αρκάδα, η Καλλιστώ, γνωστή ως Μεγάλη Άρκτος στον ουρανό, εκεί την έστειλε να μεταμορφωθεί ο Δίας. Της Αιτωλίας πόλη η Καλυδών, γνωστή και από τον θανατηφόρο κάπρο (κι άλλο τέρας) που έστειλε εκεί η Άρτεμις. Πασίγνωστη η νύμφη Καλυψώ (εκ του καλύπτω, κρύπτω) στη νήσο Ωγυγία, πλάνεψε τον Οδυσσέα μια δεκαετία, του παρείχε αθανασία αλλά αυτός έφυγε με κίνδυνο φυσικά να πνιγεί πάνω σε μια αυτοσχέδια σχεδία.
Η εστία, το καθήκον, η πατρίδα, ιδανικά και όχι το αβέρτα αραλίκι (Ιταλό – Τούρκικα).
