Με από μνήμης ψίχουλα, ψιχάλες, ψηλαφητά ψήγματα – δεν κάνουμε απολογισμό έργου, ούτε πουθενά αναφερόμαστε ευπειθέστατοι, μια κουβέντα «εις εύθετον χρόνον» καθαρευουσιάνικα λόγω επετείου - συνεχίζουμε. Δεν παραγνωρίζουμε, παραβλέπουμε, ακυρώνουμε επιτεύγματα άλλων κυβερνήσεων, ούτε στην προβολή ΝεοΔημοκρατικών αποβλέπουμε υπογείως και υπούλως.
Τη ΝΔ βλέπαμε κυρίως κι’ όχι άλλα κόμματα πότε να πνίγει το τερατάκι στην κούνιά του, σε εθνικά και οικονομικά μάλιστα θέματα, να καταστέλλεται το κακό πριν πατήσει όρθιο, να αναχαιτίζεται πριν μεγαλώσει. Πότε έτοιμη για το άκρως απίθανο όποτε κι’ απ’ όπου τυχόν προέλθει (το κυνήγι των εξοπλισμών άμυνας ή το κυνηγητό – κρυφτούλι με τη φτώχεια σε 5 – 6 περιφέρειες, παράδειγμα, που μαστίζονταν μέχρι μεταπολιτευτικά), πότε διηθώντας την περίσταση και πότε αφήνοντας έντεχνα να εξελιχθεί υπέρ της (ένταξη του Κεντρώου δυναμικού π.χ).
Πότε με αντάξιους και πανέξυπνους, στελέχη στην κατάλληλη θέση την κρίσιμη ώρα, έστω κι’ αν κάποτε με μνημειώδεις ανίκανους και ανάξιους (μνημειωδώς τους καταχέρισε – ει μη τι εκ παραδρομής βαρύτερον γραφεί - θυμάμαι, στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» ο αείμνηστος Χρήστος Γιανναράς) ωσάν π.χ έναν Διευθυντή της ή στελεχάρα, έτερον αγλάισμα, που τον καταδίωκε η Ιντερπόλ στην τότε Γιουγκοσλαβία... Πότε γόνους, γάνια – κατά το δη λεγόμενον -, συγγενείς που αγανάκτησαν το πανελλήνιο με απίστευτα αγοραία καμώματα μέχρι να εξαφανιστούν εντελώς από προσώπου γης, οι προσωπιδοφόροι,και πότε με προσωπικότητες λαμπερές, έντιμες, άξιες, ηθικές, καταχειροκροτούμενες.
Γεγονότα, σταθμοί επιφανείς οι κυβερνήσεις (εθνικής ενότητας και 2 εκλεγμένες) Κ Καραμανλή. Φωτοβολίες, όχι απείκασμα, εικασία μετά δεκαετίες. Φωτοδότησαν τότε και επί μακρόν. Τυχαία, σποράδην, ξεμοναχιάζουμε δέκα πύρινα και πυροδοτικά σημεία στην πλέον επαπειλούμενη, επισφαλή, επικλινή περίοδο της 50ετίας:
- Η έξοδος από το ΝΑΤΟ όταν χρειάστηκε. Όταν επιβάλλονταν.
- Η επιστροφή όταν έτσι έπρεπε. Με σφιγμένα τα δόντια.
- Νομιμοποίηση όλων των κομμάτων. Ξεκαθάρισμα (επί μισό αιώνα τουλάχιστον) του Πολιτειακού. Με εκλογές. Δημοψήφισμα.
- Αναμορφώσεις – Μεταρρυθμίσεις – Εξελικτική πορεία σε όλους τους τομείς, τους κλάδους, τα πεδία. Άμυνα, υγεία, παιδεία, διοίκηση, διεθνείς σχέσεις, κοινωνική συμπεριφορά, εξευρωπαϊσμός χωρίς μιμητισμούς, σε μια υγιή βάση, προσεγμένα, όχι βιαστικά.
- Απόσβεση – απομάκρυνση - απάλειψη κάθε ανωμαλίας, παρεκτροπής, κινήματα, πραξικοπήματα, δικτατορίες, εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις. Εδραίωση μιας δημοκρατίας πρωτόγνωρης για τους Έλληνες, για όλους, προς όλα
- Η ένταξη στην ΕΟΚ.
- Απείρως ηπιότερο πολιτικό κλίμα σχετικά, παρά την ύπαρξη του ΚΚΕ μετά 24 χρόνια εκτός νόμου (άψογα ως ΕΔΑ με τον Ηλία Ηλιού και μια σειρά κοινοβουλευτικών μέχρι το 1967) και παρά το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα που τα έκανε όλα λίμπα μολονότι συνεργάστηκε, όπως ομολογήθηκε, σε διάφορες περιπτώσεις, το «ΧΟΡΑ» των Τούρκων π.χ. Υπέρ ακόμα η για πρώτη φορά στην ιστορία μετά τον Ελ. Βενιζέλο του 1910 με τους τότε Υπουργούς «Γιαπωνέζους», ικανούς Υπουργούς της. Συγκρότηση από το 1974 εκ των βάσεων, εκ θεμελίων του νέου πολιτεύματος, της διοίκησης, οικονομίας, δικαιοσύνης, των ενόπλων δυνάμεων αυστηρά εντός στρατώνων.
- Δίκασε δίκαια τη Χούντα παρότι την υπόθεση παραπομπής δούλεψαν ιδιωτικά δικηγορικά γραφεία (Αλ. Λυκουρέντζος, ο Κ.Κ είχε σε μεγάλη εκτίμηση). Έπραξαν το δυνατόν για τις περιστάσεις εκείνες οι κυβερνήσεις και για τις ευθύνες της Κυπριακής τραγωδίας. «Φάκελο Κύπρου» πάντως, το φαντεζί πολιτικό ατού, δεν άνοιξε ούτε το ΠΑΣΟΚ ενώ τον ξέχασαν σύντομα όλα τα κόμματα. Δεν του έβαλε βουλοκέρι ο Κ.Καραμανλής. Αμφίβολο και αν καν περιείχε όσα ακόμα καταλογίζονται σε πολιτικές και στρατιωτικές τότε ηγεσίες.
Δύο περιπτώσεις απόμειναν για το επόμενο και ολίγα καπνοδοχοκαθαριστικά συμπερασματικά και συμπαρομαρτούντα. Η επί των ημερών του μακαρίτη Ρεθύμνιου Γιάννη Κεφαλογιάννη Υπουργός τότε Δημοσίας Τάξης και Υφυπ. Μεταφορών (Υπουργός ο Τζοχατζόπουλος!), π.χ δολοφονία Μπακογιάννη, κάψιμο φακέλων, διάλυση Οικουμενικής (σκάνδαλο Κόκκαλη).
Άλλα αναπεπταμένως, άλλα σμπαράλια, άλλα σε σμίκρυνση, όχι σε σμίλευση, δεν συλλέγουμε, δεν συγκολλούμε, δεν αλφαδιάζουμε με αλχημείες. Άλλα παραλείπονται. Με τον προσήκοντα σεβασμό.
Δικαιώθηκε, δικαιώνεται εκείνος των προ 50 ετών εκείνων αγώνας που μοιάζει πια σαν περίεργη εξιστόρηση που παίχτηκε (παίζεται) στην TV ή γράφτηκε σε βιβλία; Δήμας, Παλαιοκρασάς, Τζανετάκης, Μολυβιάτης, Σουφλιάς, τόσοι και τόσα;
Ο αγώνας δικαιώνεται και θα δικαιώνεται όταν συνεχίζεται. Μοιάζει όντως να συνεχίζεται έστω όχι ομοθυμαδόν, ομόθυμα, ομοιογενώς και όχι σε ομοζυγία (ζεμένοι στον ίδιο ζυγό).
