Στα αγκαλιάσματά μας με τα απαραχάραχτα και απαραχώρητα του Α ονόματα επανακάμπτουμε μετά την ολοκλήρωση του Β. Στον Άμυκο σταθήκαμε, βασιλιά της Βιθυνίας, ΒΔ στη Μ. Ασία, ακόμα ένας Έλληνας στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ Βιθυνία όπως πρόσφατα αναλύθηκε. Κόρη του Δαναού του Άργους, οι Δαναοί, οι 50 Δαναΐδες, η Αμυμώνη. Μητέρα της η Ευρώπη, επομένως ομοθαλής αδελφή των Αγαύης, Αυτομάτης και Σκαιής. Κατά εκδοχή, παντρεύτηκε τον γιο του Αιγύπτου Εγκέλαδο και τον δολοφόνησε τη νύχτα του γάμου, όπως έπραξαν με τους συζύγους και οι λοιπές 48 από τις Δαναΐδες. Ωστόσο, το όνομά της (σημαίνει «αθώα») ταυτίζεται ίσως με την Υπερμήστρα, τη μόνη Δαναΐδα που δεν δολοφόνησε το σύζυγo.
Πριν το γάμο της, στο Άργος, έμπλεξε με τον Ποσειδώνα όταν στάλθηκε με αδελφές της να βρουν νερό. Ο Ποσειδώνας αποξήρανε τις πηγές αφότου η Αργολίδα πέρασε στην προστασία της `Ηρας. Την Αμυμώνη έσωσε από κάποιον Σάτυρο, της φανέρωσε επιπλέον τις περίφημες πηγές της Λέρνης, από τις οποίες υδρεύεται μέχρι σήμερα ο Αργολικός κάμπος. Γιος τους ο Ναύπλιος. Το έκπαγλο έκπαλαι (παλαιότατο) πολύκλαδο, πολύανθο, πολύριζο, πολύχυμο, πολύφυλλο, πολύφημο, πολύχρονο, πολυειδές, πολύχρωμο και πολυποίκιλο Ελληνικό δένδρο μεγαλοπρεπώς και ατέρμονα. Δαναός - Ευρώπη – Αίγυπτος - Ποσειδώνας – Άργος - Ναύπλιο. ΟΝΟΜΑΤΑ – ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ – ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ. Τόποι, χρόνοι, διαδοχικά συνεχόμενα, Ελληνικά, χρονολογημένα, ταξινομημένα.
Αμύντας, σειρά βασιλέων και στρατηγών της Μακεδονίας προ – μετά Αλεξάνδρου. Ο Αμφιάναξ, πατέρας του Οιτύλου, ιδρυτής του Οίτυλου Λακωνίας, Μάνη. Αμφί άναξ. Κτυπούν οι βάρβαροι τα ονόματα των Ελλήνων διότι οι ίδιοι δεν έχουν κανένα, ποτέ, πουθενά. Ανώνυμοι, αόρατοι, ανύπαρκτοι.
Όμως ο Αστυάναξ είναι ο άναξ (βασιλιάς) του άστεως, βρέφος. Από τα εγκλήματα της Ιλιάδας, στην κατάληψη το εκσφενδονίζουν από το τείχος, γιος του Έκτορα και της Ανδρομάχης που τόσα δεινά πέρασε ως κατόπιν αιχμάλωτη. Σύντομα με τον Νεοπτόλεμο του Αχιλλέα θα γεννήσει τον Μολοσσό (σημαίνει Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΡΕΙΝΟΣ, μεγαλόσωμος βουνίσιος). Οι Μολοσσοί της Ηπείρου. Ο Αμφιάραος, ήρωας και μάντης από το Άργος, όποια πέτρα κι’ αν σηκώσεις, το Άργος βρίσκεις από τα ήσσονος σημασίας έως τα ατάκτως ερριμμένα, τα σπασμωδικά, τα όλως τυχαίως, τα μέγιστα. Παντού τα Αμφιάρειά του. Ο Αμφιδάμας συμμετέχει στην Αργοναυτική εκστρατεία, ένα ακόμα έπος με το σύνολο των Ελλήνων, γιος του Λυκούργου (όχι του νομοθέτη).
Αμυμώνη, κόρη της Ευρώπης.
Πολλές με το όνομα Αμφιθέα (αμφί – θέα), ο Αμφικτύων (αμφί + κτοίνα=οικισμός, κατοικεί τριγύρω, γείτονας), δεύτερος γιος Δευκαλίωνα και Πύρρας, αδελφός του Έλληνα, ίδρυσε τις Αμφικτυονίες. Από την πρώτη γενεά, εξ’ αρχής, εν τη γενέσει του έθνους, πόλεις και ομοσπονδίες πόλεων με κέντρο κοινό ιερό, οι Δελφοί εν προκειμένω για τον Αμφικτύωνα, συνεπάγεται, συνεπιφέρεται, συμπεραίνεται, οι Δελφοί ταυτόχρονα με τους πρώτους Έλληνες, ο Πύθιος Απόλλων συμπαρατάσσεται και καθοδηγεί ακοίμητος, ανίκητος, αστείρευτος. Υπό θεϊκή αιγίδα, στις Αμφικτυονίες δεν συνάπτονται και συνομολογούνται απλές συμβάσεις – συμμαχίες. Πόλεις μακρυνές, δίχως έστω να εδραιώνουν συνείδηση ενιαία εθνική, συναρμόζουν οικείο με αλλότριο, μεγαλοδύναμο με μικρότερο, συμμαχικό και εχθρικό, ημέτερο και ξένο, αλληλέγγυο με αντίπαλο.
Καταργούν σε υψηλό βαθμό τα φανατικά πολωμένα, διαχωριστικά φυλετικά – οικονομικά φράγματα, θέτουν αιτιώδεις σχέσεις συνενωτικές, μεταβάλουν σε φίλια τα δαιμονοποιημένα αλλόπιστα (όχι όμως αλλόθρησκα), αλλόφωνα, αλλόφυλα που τους χώριζαν και οδηγούσαν σε αντιπαλότητες. Πουθενά στη γη δεν μπόρεσαν να αντιγράψουν περίγραμμα και εφαρμογή των Αμφικτιονιών οι οποίες βαθμηδόν πέτυχαν διαρκώς ανανεωμένα ρηξικέλευθα (ανταλλαγή πρέσβεων και αντιπροσωπειών), ολοκληρωμένα σχέδια περιοχών, στοχευμένες πρωτοβουλίες αλλά και τολμηρές μεταρυθμιστικές πρωτοτυπίες και μετασχηματισμούς. Διαμόφώσαν δηλαδή συλλογικές καταστάσεις λαών και πολιτικές βάσεις για ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ. Οι βασιλείες δεν ήταν απολυταρχίες ενός με διαδόχους τους.
Αργείος και ο μάντης – ιερέας Αμφίλοχος. Γιος του Ηλεκτρίωνα, βασιλιά των Μυκηνών, αδελφός της Αλκμήνης, τουτέστιν θείος του Ηρακλή, ο Αμφίμαχος. Αποικία των Αθηνών περιπετειώδης λόγω Φιλίππου, η Μακεδονική Αμφίπολη. Στις 50 Νηρηίδες η Αμφιτρίτη. Βασιλιάς της Τίρυνθας στην Αργολίδα, σύζυγος της Αλκμήνης η οποία γέννησε τον Ηρακλή με τον Δία όμως, ο Αμφιτρύων. Κιθαρωδός και μάλιστα γιος Δία – Αντιόπης, κόρη του Ασωπού, θεού – ποταμού, ο Αμφίων. Θεοί οι πατήρ – παππούς. Κιθαρωδός, ευλογητός ευλογοφανώς...
