Με αστραποβολήματα ονομάτων του Α συνεχίζουμε αστραπηδόν, στο γιγάντιο αστραπόφεγγο της παγκόσμιας διανόησης, Αναξίμανδρος. Από τη Μίλητο (610 – 547) που ανέδειξε τόσες προσωπικότητες με βαρύβοον ύμνον και βαρύβοη ιαχή, στο Μαίανδρο ποταμό, ο Θαλής Μιλήσιος, επιστήμονες – φιλόσοφοι ομού συχνά στην Ελλάδα, ο Αριστοτέλης π.χ. Ποια Μίλητο να αντιπαραβάλλουν, αντιπαραθέσουν, αντιπαρατάξουν, αντιπροτείνουν, αντισταθμίσουν, αντιτάξουν, αντιτείνουν τα μπακάλικα των καμόρα της ιστορίας με τα καμουφλάζ στα «εδώδιμα – αποικιακά» τους, οι καμπανιστοί βιρτουόζοι χαμερπείς που ξαίνουν και ξαναλέθουν ροκανίζοντας επικολυρικά; Ποιον Αναξαγόρα, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη επίσης Μιλήσιο φιλόσοφο σύγχρονο του προηγούμενου(585 – 528), δύο από τους φάρους ως σήμερα, σημεία αναφοράς παγκοσμίως μέχρι το μποζόνιο του Χιγκς στο CERN στα υπόγεια της Γενεύης. Με Αναξίμανδρο – Αναξιμένη δουλεύουν κι’ εκεί τα δυσεπίτευκτα και πρέποντα του ανθρώπου.
Με πλείστα τα Ελληνικά στοιχεία παρά τα Περσικά (Ιρανικά ευρύτερα) η Σκυθία, βόρεια του Ευξείνου Πόντου, με Ελληνικά τα δεδομένα των προσωπικοτήτων τους, της τέχνης, της γλώσσας, του συνολικού πολιτισμού, της φυλετικής ιδιοσυγκρασίας και ιδιοσυστασίας, οι Βυζαντινοί συγκρούστηκαν μαζί τους – συγκρούστηκαν με όλους ανεξαιρέτως - , ο Ανάχαρσις λοιπόν τον 6ο αι, ηγεμών και σοφός με Ελληνικό όνομα. Στο πλαίσιο του Ελληνικού στενά και αποκλειστικά πολιτισμού, ενέργειες κι έργο του.
Αλλάζουμε χώρο, κλίμα και εποχή με τον Ανδοκίδη, Αθηναίο πολιτικό και ρήτορα (440 – 390) και τον Ανδρόγεω, γιο του Μίνωα και της Πασιφάης που φονεύεται από τους Αθηναίους ζηλόφθονα όταν νικά στους Παναθηναϊκούς αγώνες. Πυρ και μανία ο Μίνως επέβαλε τα γνωστά, για να λυτρώσει ο Θησέας. Μυστηριώδεις οι Ανδρόγυνοι, εκτός Ελλάδας τέρατα, στη Λιβύη, ένα μαστό ανδρικό,ένα γυναικείο. Μεταλλάξεις από τα βάθη του κόσμου και των αιώνων, να παίξουμε τόμπολα εν θερμώ και εν ψυχρώ; Σε επιστημονικό επίπεδο, τέτοιας φύσεως γεννήσεις εγείρουν ανησυχίες, απορίες, ερωτήματα, αντιθέσεις. Σήμερα, παραμένουν αναπάντητα. Η μετάθεση αδιεξόδων, βαθμιαία τα αποθεματοποιεί υπέρογκα.
Ανδρομέδα και Περσέας- Τοιχογραφία Πομπηίας
Βασιλιάς της Μεσσηνίας 8ος αι. ο Ανδροκλής. Ρήτορας – δημαγωγός της Αθήνας του 4ου αι, συνώνυμος. Για την Ανδρομάχη του Έκτορα με το Ελληνικό όνομα είπαμε αρκετά πρόσφατα και παλαιότερα. ΥΠΕΡΟΧΗ, τραγική στον Ευριπίδη, αγλάϊσμα παγκοσμίως. Ανδρομέδα, του Περσέα η σύζυγος, κόρη του Κηφέα της Αρκαδίας, το όνομά της ο αστερισμός στο Β. ημισφαίριο με τα πολλά κεκαλυμμένα, περίεργα και εν’ αμφιβόλω. Κάτι να μας κρύβουν οι μπαγαποντάκοι της ΝΑΣΑ για την Ανδρομέδα; Ο Άνδρος ήταν ήρωας πριν το δεύτερο σε έκταση πανέμορφο νησί των Κυκλάδων, το μόνο πράσινο και με νερά, ονομασθεί εξ αυτού. Αλλά ω χαρώ το, σύμπτωση ίδιο όνομα νησί στις Μπαχάμες που συνδέεται με Έλληνες σφουγγαράδες τον 19ο αιώνα.
Εξαίρεση πάλι για τον ήρωα Ανδρούτσο Οδυσσέα στο Χάνι της Γραβιάς, από την Ιθάκη καταγωγή. Πάμε στην Άνθεια, θεότης στην Κρήτη χωρίς λοιπά στοιχεία, στον ποιητή – μουσικό Άνθιππο, στο μάντη - ιερέα της Δήλου Άνιο, της Καρχηδόνας ο Αννίβας, στους λίγους μη Έλληνες και κάποιους Ρωμαίους, προ Χριστού στρατηγούς – πολιτικούς, ανεπιτυχή και ολίγα τελικά. Φιλόσοφος ο Αννίκερις, 3ος αι, της Κυρηναϊκής σχολής. Ο διάσημος θεός του Άδη στην Αίγυπτο παριστάνονταν με κεφάλι τσακαλιού. Ο Άνουβις. Θεός – τέρας.
Κι άλλος γίγαντας, ο Ανταίος, γιος του Ποσειδώνα και της Γης, προσέξτε γενεαλογία ο τρικούβερτος μαντράχαλος, εχθρός των ανθρώπων. Κάτοικοι της Τίγγης (Ταγγέρη), δυτικά της Λιβύης, διαβεβαίωναν τον Ρωμαίο διοικητή Κουίντο Σερτώριο ότι βρέθηκαν σε τύμβο τα γιγάντια λείψανα του Ανταίου. Σκάβοντας και οι Ρωμαίοι ανακάλυψαν πράγματι ένα γιγαντιαίο σκελετό. Απέναντι σε ήρωες ωφέλιμους, τέρατα καταστροφικά, γιοί θεών αμφότεροι, προς ισορρόπηση καλού - κακού. Ο Ηρακλής τον σήκωσε από τη γη ώστε να μην αντλεί δύναμη (Ανταίος) και τον στραγγάλισε. Ευτυχώς! Πώς άραγε να ανύψωσε γίγαντα; Θα πάταγε σε βράχο...
12 ονόματα Αρχαιοελληνικά. Επιστήμονες – φιλοσόφους, βασιλείς, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, ήρωες, αγωνίστηκαν σε Παναθήναια, αποίκισαν τόπους, ταξίδεψαν, κατέκτησαν, εκπολίτισαν, έγιναν αστερισμοί. Δεν χαϊδευαν σκιουράκια στους κήπους. Θεότητες, ιερείς, πολιτικοί, ρήτορες στην Ελλάδα τριών Ηπείρων και ευρύτερα. Και του 1821 τον Ανδρούτσο ορέ, Ελληνικές ρίζες στην Ανδρομάχη της Τροίας, σε Σκύθη ηγέτη. Τέρατα και γίγαντας στη Λιβύη, τέρας – θεός στην Αίγυπτο.
Στου Α αγροκτήματα αλωνίσαμε αδιάπτωτα τα απαραίτητα και αδιάψευστα. Ανεμίσαμε αντίπερα αράδα αέναα, αγαστά, αγλαώς, αίθρια. Τα άριστα αφειδώς...
