ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ονομάτων αξεδιάλεχτα

0

Αξεδιάλεχτα και απαράκαμπτα (το δυνατόν) στου Α τις ονομασίες και ονόματα, απαράλειπτα (αγόγγυστα όπου δεν επιτευχθεί), στο άψε σβήσε επανερχόμαστε. Του Α δεν αφιππεύουμε ακόμα, αφουγκραζόμαστε την αφθονία του. Από την Αντίκλεια ανιχνεύουμε την ανιστόρηση αυτοστιγμεί, την αναθυμάται κανείς; Η μητέρα του Οδυσσέα, σύζυγος του Λαέρτη, κόρη του Αυτόλυκου γιού του Ερμή που στήριξε τον Οδυσσέα, δισεγγονός του θεού ο ήρωας. Αυτόλυκος: Ενσάρκωση της πανουργίας, του δόλου, μεγαλομπαγαμπόντης και μπαγάσας για ν’ αναμείξουμε Ιταλικά, επιτήδειος απατεώνας και όχι, διόλου με τη γλυκιά έννοια, την καλοκάγαθη. Φτυστός του παππού και  προπάππου Αυτόλυκου και Ερμή ο Οδυσσέας που πάντως έβλαψε μόνον τους μνηστήρες και τους Τρώες. Σκοτεινή και περιπλεγμένη για πολλούς ηγέτες παραμένει ωστόσο η υπόθεση για τον φόνο του Παλαμήδη. Αλίμονο αν λείπανε κι’ ετούτοι οι κατά το δημώδες άσμα,  «να’ σαι δω για να σε δω, να σε δω να σε χαρώ, να’ σαι δω και θα σε δω, θα σε δω να σε χαρώ». Ίσως ταιριάζει υπότιτλος αν είχαμε την προσωπογραφία ως προσωπολάτρες του.

Κλείνει η παρένθεση, μην τα μάθετε όλα με λίγες δεκάρες που πληρώνετε την εφημερίδα, Αντίκυρα αρχαία πόλη στη Φωκίδα. Νάτη αμέσως πάλι η Οδύσσεια, ο εφιάλτης Αντίνοος, επικεφαλής των μνηστήρων, αντί νοός το όνομά του, η αντίθεση στην ισορροπία της πορείας στην υπόθεση, η αντίσταση, αντίδραση, αντίβαρο, αντιστάθμισμα, αντιγνωμία, το αντίθετο σε κάθε επεισόδιο, είτε σαν τρικυμίες του Ποσειδώνα, είτε σαν πειρασμοί Κίρκης – Καλυψώ, είτε σαν επιθετικά εχθρικά Λαιστρυγόνες – Κύκλωπες – μνηστήρες. Όλα εκ πρώτης όψεως, φαινομενικά ακαταμάχητα. Ο Οδυσσέας τα τιθασσεύει και υπερνικά, μαζί τα τρισμύρια, τρισχίλια τρίσβαθα, τρισχειρότερα καταστρεπτικά, τυχαία, αυθωρεί και παραχρήμα παρελαύνοντα, ασκοί Αιόλου, ναυάγια. Ο Αντίνοος θα σκοτωθεί από τον Οδυσσέα. Υπερφαλαγγίζεται, υπερκεράζεται το κακό (η Αθηνά συμπαρίσταται φυσικά. Συν θεώ τα πάντα).

Η σκηνη της αναγνωρισης του Οδυσσεα απο την Ευρυκλεια.

Κωλυσιεργούν, παρελκύουν οι κόχες του πανοραμικού Α, ταχέως η Αντιόπη, βασίλισσα των Αμαζόνων (γνωστές μερικές), σύζυγος του γυναικοκατακτητή Θησέα της Αθήνας, μητέρα του Ιππόλυτου, ένα φρικτό δράμα στα πολλά της αρχαιότητας με την Κρητικιά Φαίδρα. Συνώνυμη και η κόρη του Ασωπού ποταμού. Με τον Δία γεννά τους Αμφίονα και Ζήθο. Ονόματα. Στοιχεία. Δεδομένα. Η Αντιόχεια δεν ήταν μία, όλες στη Μ. Ασία, η γνωστή στη Συρία. Βέβαια απαξάπασες είναι Αντιόχων, της Μακεδονικής δυναστείας των Σελευκιδών, Συρία – Μεσοποταμία, αυτοκρατορίες αιώνων, σήμερα δεν υψώνεται μια στήλη, μια προτομή, μια τιμή για όλη την μετά Αλέξανδρο εποχή.

Άσχετη η Αντιοχίς, εκ των 10 φυλών της Αττικής. Στρατηγός του Φιλίππου και του Αλέξανδρου ο μέγας Αντίπατρος, πέθανε στα 80, γιός του Ιόλαου. Ο Φίλιππος συνήθιζε να λέει «εκοιμήθην ησύχως επειδή Αντίπας ηγρύπνει», φίλος του 100ετούς Αθηναίου Ισοκράτη, στήριξε τον Αλέξανδρο στα «δύσκολα» των μαχών και των λοιπών και λοιπών και λοιπών, διετέλεσε οργανωτής της διαδοχής μετά τη δολοφονία Φιλίππου, έως και τον γαμπρό του Λυγκηστίδα απομάκρυνε, τοποθετήθηκε  επικεφαλής στις Ευρωπαϊκές κτήσεις. Υπεύθυνος το 330 για την κατάσταση σε ολόκληρη την Ελλάδα. Παρέλαβε 3000 τάλαντα (απίστευτο ποσόν) για μισθούς κατά την καταστολή των περί τους Λακεδαίμονες εξεγερθέντων. Τσάκισε τον Άγι της Σπάρτης ίδιες μέρες που ο Αλέξανδρος νίκησε στα Γαυγάμηλα.

Αντισθένης, 109 ετών, Αθηναίος σοφιστής, φιλόσοφος, ρήτορας, από τους επιφανέστερους Σωκρατικούς, θεμελιωτής των περίφημων Κυνικών. Αρχαία πόλη στη Λέσβο η Άντισσα. Αθηναίος γλύπτης ο Αντιφάνης, σύγχρονός του Αργείος χαλκοπλάστης (5ος αι.) και Αθηναίος κωμωδιογράφος, ένας από τους πάρα πολλούς. Αντίφιλος, ζωγράφος 4ου αι, σε άνθηση και στην Αίγυπτο. Σοφιστής, ρήτορας και Αθηναίος, 5ος αι. ο Αντιφών. Από τους κατήγορους του Σωκράτη, πολιτικός και στρατιωτικός ο Άνυτος. Γιορτή στην Αθήνα τα Απατούρια.

Δημοκρατία και στη Σπάρτη καθόσον λειτουργεί Εκκλησία του Δήμου, ψηφίζουν όλοι σε δημόσιες συνελεύσεις και άνευ της εγκρίσεώς της ουδέν ισχύει ή πραγματοποιείται. Πανάρχαιη και η Απέλλα, προηγείται, δεν έπεται των αντίστοιχων Αθηναϊκών.

Μέγας ζωγράφος και ο Απελλής, 4ος αι. από την Κω. Προσωπικότητες φωταψίες στα ερεβώδη, όχι ανθρωπάρια, τσουτσέκια (θρασύμια, νανουριστοί νανόσωμοι) με τσάντα στην τσάρκα, με τσαλίμια στο τσακίρ κέφι τσανάκια από τσαντίρια ή τσαρδάκια, για να ξεσκαρτάρουμε τα Τούρκικά μας επ’ ευκαιρία, τσάτρα πάτρα (το τούρκικο εδώ, αντιδάνειο του ελληνικού σάταλα πάταλα). Πάπαλα για σήμερα...

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ