Χρέος και ανάγκη πριν την κάλπη να διασταυρωθούν απόψεις, αδείλιαστα έκαστος να καταφάσκει, προβληματίζεται, αντιτίθεται σε αιωρούμενα και καταφανέστατα. Με δεδομένη και σεβαστή λοιπόν την ιδεολογική – κομματική ταυτότητα εκάστου, ας σκύψουμε σε κρίσιμα «πού, πότε, ποιος, πώς, γιατί» με νηφαλιότητα και τη δυνατόν αμεροληψία στα διαδραματισθέντα κι’ επελαύνοντα σε μαϊστροτραμουντάνες μέχρι την 21η Μαΐου. Σκόρπια, χωρίς ιδιαίτερη ιεράρχηση, εκ των προτέρων διαβάθμηση και επιλογή θεμάτων – ζητημάτων.
Επιτεύχθηκε ισχυρότερη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή οικογένεια μετά όσα επώδυνα και περιπετειώδη πέρασε η χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ σε επικίνδυνες εποχές και περιστάσεις, αναταράξεις από πάσης πλευράς και παντοιοτρόπως. Έστω και αν δεν σαρώθηκαν, δεν πατάχθηκαν, δεν εξέλειψαν πελατειακές σχέσεις, νεποτισμός, ιδιοτέλειες και ανικανότητες, δεν σκουπίστηκαν, σφουγγαρίστηκαν και απολυμάνθηκαν «ημέτεροι», όποια – όσα σκάνδαλα, μεροληψίες, δημόσιες σχέσεις, επικοινωνιακά κόλπα, όλα τούτα μαντρώθηκαν και περιορίστηκαν όσο ποτέ στο παρελθόν, καυτηριάστηκαν δημόσια. Κτυπήθηκαν αληθινά, πραγματικά, ως επί το πλείστον τα χείριστα των χειρίστων.
Σθεναρή, περήφανη, ΕΛΛΗΝΙΚΗ η παρουσία στο εξωτερικό αντί των μέχρι τότε τραγελαφικών, ψοφώδων και ψοφοδεώς στο χείλος του γκρεμνού που ευφροσύνως άλλοτε, οδυνηρότατα κάποτε, με μηκυθμούς, ουρλιαχτά, βογγητά, μουγκανητά παρουσιάστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Αμερόληπτα να θυμηθούμε τις εμφανίσεις Μητσοτάκη και Δένδια σε Ευρώπη, Αμερική, Κίνα της παρελθούσης τετραετίας και ας συγκρίνουμε πρωθυπουργούς και Υπ. Εξωτερικών, τον Κοτζιά με το πλατύγυρο καμπόϋκο καπέλλο για απόκριες. Γιατί στην πολιτική προσμετρούν και τα φαινομενικά ασήμαντα. Το τοσουλάκι τοσούτσικο εκ πρώτης όψεως...
Εκτός τη διεθνή θέση της χώρας, να θυμηθούμε προόδους στην οικονομία, τον ηλεκτρονικό εκσυγχρονισμό, την αμυντική θωράκιση, την εργασία και τη μείωση της ανεργίας σ’ ένα πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο περιβάλλον αντίξοο και εχθρικό με τρικυμιώδη επιπλέον γεωπολιτική συγκυρία στα σύνορα και στη γειτονιά μας, συγκυρία ικανή να γραπώσει, να περιαδράξει και ξαπλώσει στιγμηδόν με την πλάτη στο χώμα οποιονδήποτε, έναν όποιον, τυχόν κατά πολύ ισχυρότερο της σημερινής Ελλάδας και κυβέρνησης.
Να θυμηθούμε εκτός την καταπολέμηση της ανεργίας και της φθηνής εποχικής εργασίας, την οικονομική και ευθέως αγοραστική σταθερότητα, την ομαλή εξυπηρέτηση χρέους μέχρι έστω την ανατροπή, τον σεισμό, τη φρίκη στις τιμές λόγω του πολέμου που επίσης δεν προέκυψαν αποκλειστικά για την Ελλάδα, φλέγονται έως σε Γαλλία – Γερμανία κλπ. Δεν οφείλονται σε Ελληνικά παραστρατήματα. Μετά τη 10ετή κρίση, κοινωνική – οικονομική – πολιτική, οι καταθέσεις ιδιωτών εκτοξεύθηκαν σε 46 δις. Αστρονομικά νούμερα. Ο ΕΝΦΙΑ, φόροι επί φόρων, ασφαλιστικές εισφορές μειώθηκαν, ο τουρισμός σε ρεκόρ εσόδων, εισόδων και ποικίλων αριθμών μέχρι φέτος, για τις ξένες επενδύσεις μιλούν και γράφουν παντού, αυξήθηκαν τα κοινωνικά επιδόματα, ο χρόνος απονομής συντάξεων εφεξής ομαλοποιήθηκε. Για πρώτη φορά στην ιστορία. Δεν δυστυχεί, ζουμοπίνει στην ανέχεια μέρος του πληθυσμού, ο μισθός – σύνταξη ανεπαρκής, το ψωμί δεν αγοράζεται, και ο λογαριασμός δεν πληρώνεται; Ναι, ωστόσο δεν φταίνε απλά «τρίτοι», οφείλονται σε τρίτους. ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ. Και πάντως λίγα, κούτσα κούτσα ή πολλά, προς σωστή όμως κατεύθυνση, για πρώτη φορά, λαμβάνονται ΜΕΤΡΑ και μέριμνα.
Δεν ανακαθίζουμε αναπολώντας αναπτερωμένοι κατάλογο επιτυχιών, όμως μη διαφεύγει ότι τα πλείστα όσα συντελέστηκαν, εν μέσω πανδημίας, της Τουρκικής απειλής πιο δυνατής και ξάστερης από ποτέ στο παρελθόν, πίεσης στις θάλασσες και στον Έβρο με το μεταναστευτικό, με την παραφροσύνη και τις παραμέτρους παντού της Ουκρανίας, με την επαπειλούμενη, επικρεμάμενη πρόσφατα κατάρρευση των Τραπεζών, την ακρίβεια που σαν δρεπανοφόρο θερίζει λαούς και κράτη, την Ελλάδα που ακόμα αναρρώνει και καθόσον μονίμως ασθενική, αντιμετωπίζει κάθε κρίση δυσκολότερα από τους υγιείς και πλούσιους στην Ευρώπη ή όπου αλλού.
Κι’ όμως: Εξαγωγές, αύξηση 40%. Ανεργία, μείωση 10%. Πληθωρισμός, ο χαμηλότερης στην Ευρωζώνη. 6.5%. Ρυθμός ανάπτυξης Οικονομίας ο υψηλότερος στην Ευρ. Εν. Ανεξαρτήτως τούτων, άνοδος σε 3 έτη κατά 9 θέσεις στην κατάταξη δημοκρατικών χωρών, μπροστά πλέον από χώρες με μακροβιότερη και ισχυρότερη παράδοση στη δημοκρατία από εμάς. Ουδείς ξεσυνερίζεται εδωδά γλωσσοκοπάνες ξεκαπίστρωτες με μύδρους ψεύδη για τάχα ελλειμματικότητα και για την τάχατες δική τους δημοκρατία, ερχόμενη από τα τρίσβαθα της Πασοκοκρατίας του ’80 και του προχουντικού κομμουνισμού, αυτού του μαγικώ τω τρόπω, αβάσκαντου συμπτύγματος.
Να προσσεγγίσουμε κι΄άλλα γεγονότα – αριθμούς – περιστάσεις – ενέργειες. Ώρα της ΝΔ να ξεσπαθώσει.
