Ο νέος ζύγωσε τη μάνα σιωπηλά,
την κοίταξε στα μάτια με αγάπη,
σιγόκλαψε και μίλησε απαλά
κι έσβυσε από την καρδιά της κάθε δάκρυ.
Στα ξένα έφευγε ο νιος, στα ξένα...
κι αφήνει μάνα, φίλους και χωριό
για να μπορέσει να σταθεί για μένα,
την αδερφή του, την άρρωστη Ρηνιώ.
![](/sites/default/files/styles/default_article/public/2023-04/Downloads.jpg?itok=ziLQdJig)
Τα ξένα ..μάνα μου, είναι μαχαίρια,
που σου πληγώνουν σώμα και μυαλό,
και κλαις,τα δάκρυα,ποτάμια στο γιαλό.
Όμως,μια σκέψη πάντα με παρηγορεί,
η λάμψη η δική σου κι η πατρίδα,
που θάναι βάρσαμο για με κι ελπίδα