Το έργο Αρχοντάκη στο δήμο ήταν εστιασμένο κυρίως στα έργα υποδομής της παλιάς πόλης. Ακολούθησαν 16 χρόνια δημαρχίας εστιασμένα στην εικόνα της πόλης (το θέμα σηκώνει πολλή συζήτηση) αφήνοντας τα έργα υποδομής σχεδόν στάσιμα…με αποτέλεσμα σήμερα η ΒΙΩΣΙΜΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ να αποτελεί το όνειρο των δημοτών.
Οι φερόμενοι υποψήφιοι επικεφαλής του δήμου συνεχίζουν να «πουλούν» όραμα στα προγράμματά τους, αν και γνωρίζουν ότι το ΙΔΙΟ όραμα «πουλιέται» εδώ και 16 χρόνια, με τα προβλήματα της καθημερινότητας να μεγεθύνονται… «μπαίνοντας το κάρο μπροστά από το άλογο.»
Μέχρι πρότινος τα κόμματα και οι φερόμενοι «παράγοντες» του τόπου τροφοδοτούσαν τη δεξαμενή των δημοτικών συνδυασμών με τον επικεφαλής τους. Σήμερα, κατά τη γνώμη μου, η αχαλίνωτη φιλοδοξία αποτελεί οδηγό για δημιουργία προσωπικών συνδυασμών δημιουργώντας συνθήκες αποστροφής ενασχόλησης με τα κοινά, ικανότατων ενεργών δημοτών.
Και ποιος τρέφει την αχαλίνωτη φιλοδοξία? Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ στην οποία έχει πέσει η τοπική κοινωνία, περιμένοντας τον «από μηχανής Θεό» της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας να την σώσει, αντί να πάρει την τύχη στα χέρια της.
Και πως θα μπορούσε να πάρει την τύχη στα χέρια της? Αρκεί να μπουν μπροστά 5-10 άτομα, εγνωσμένης αξιοσύνης, αποφασισμένα να πάρουν τη σκυτάλη για την επόμενη μέρα. Ας αναλογιστούμε ότι μόλις 3 άτομα της Φιλικής Εταιρείας οραματίστηκαν την ελληνική επανάσταση και άλλαξαν μια παγιωμένη κατάσταση 400 χρόνων!
Εδώ που φτάσαμε η άποψη μου είναι ότι αποτελεί μονόδρομο πλέον η κάθοδος στις δημοτικές εκλογές του κ. Θ. Νίνου γιατί σε αντίθετη περίπτωση, η μέχρι σήμερα αναβλητική στάση του θα θεωρηθεί «χρυσή» χορηγία προς τον σημερινό δήμαρχο.
Υ.Γ.
Καλό θα ήταν αυτοί που θα ασχοληθούν με τα κοινά να έχουν την «οπτική ικανότητα» και τα σωστά αντανακλαστικά για να αποτρέψουν μια πιθανή σύγκρουση της καθημερινότητάς μας με τον αόρατο τοίχο.
