Θα αναφερθώ στην αρχή για δύο ρατσιστικά κινήματα τα οποία ευθύνονται απόλυτα για την σημερινή κατάσταση.
Πρώτα ο αντισημιτισμός. Σημίτες ονομάζονται από τους ανθρωπολόγους διάφοροι αρχαίοι λαοί της Μεσοποταμίας, της Ανατολικής Μικράς Ασίας, της Αιγύπτου και της Αραβικής χερσονήσου. Σήμερα Σημιτικός λαός είναι κυρίως οι Άραβες και οι Εβραίοι.
Αντισημιτισμός είναι ένα αρχαίο αντιεβραϊκό δόγμα φυλετικό, ρατσιστικό. Η ιστορία είναι γεμάτη από περιορισμούς, διώξεις και εκτοπίσεις των Εβραίων. Στη Ρωμαϊκή περίοδο είχαμε διωγμό ο οποίος όπως και πολλοί αργότερα, είχαν σαν βάση τον εκτοπισμό των Εβραίων από το εμπόριο στο οποίο είχαν σημαντικές επιδόσεις. Διωγμούς υπέστησαν οι Εβραίοι τον 11ο, 12ο αιώνα στη Δυτική Ευρώπη. Αλλά και οι Σταυροφόροι τον 13ο και 14ο αιώνα στράφηκαν κατά των Εβραίων. Ο Αντισημιτισμός εντάθηκε με μερικούς ή ολοκληρωτικούς εκτοπισμούς στην Αγγλία το 1290, στη Γαλλία το 1394 και στην Ισπανία το 1492.Οι αστικές επαναστάσεις τον 16ο έως 19ο αιώνα ανέστειλαν εν πολλοίς τον αντισημιτισμό.
Η Εβραϊκή Κοινότητα των Σεφαραδητών της Θεσσαλονίκης δημιουργήθηκε από τις διώξεις της Ισαβέλλας της Ισπανίας. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις οι Εβραίοι ζούσαν περιορισμένοι σε ιδιαίτερες συνοικίες, τα γκέτο. Στην οθωμανική αυτοκρατορία ονομάζονταν «Τσιφούτ μαχαλά». Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτές τις συνοικίες με το όνομα «οβριακή». Ο αντισημιτισμός έλαβε μεγάλες διαστάσεις και στην τσαρική Ρωσία με πάρα πολλούς περιορισμούς και πογκρόμ. Μια ιδέα μας δίνει η κινηματογραφική ταινία «Ο βιολιστής στη στέγη». Στους εκτοπισμούς αυτούς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο η οργάνωση «Ένωση του Ρωσικού λαού», μακρύ χέρι των τσαρικών μυστικών υπηρεσιών.
Τα τέλη όμως του 19ου αιώνα με την οικονομική καταστροφή των μικροαστικών στρωμάτων ο αντισημιτισμός ξαναφούντωσε. Το 1882 μάλιστα στη Δρέσδη της Γερμανίας έγινε νόμιμα το πρώτο Παγκόσμιο αντισημιτικό συνέδριο!!!
Με την άνοδο του Ναζισμού στη Γερμανία άρχισε και ολοκληρώθηκε ο μεγαλύτερος διωγμός κατά των Εβραίων στην ιστορία. Σε λιγότερο από 15 χρόνια, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίοι θανατώθηκαν στα «στρατόπεδα του θανάτου».
Σήμερα ο αντισημιτισμός έχει πάλι άνθηση αφού στις διάφορες ρατσιστικές στοχεύσεις ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων περιλαμβάνονται οι θεωρίες των Εβραϊκών συνομωσιών.
Στον αντίποδα του αντισημιτισμού το ίδιο αντιδραστικό σαν ρεύμα είναι το κίνημα των Σιωνιστών. Η ονομασία του από ένα λόφο όπου κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ ο βασιλιάς Δαυίδ. Ο Σιωνισμός είναι κίνημα ρατσιστικό, φυλετικό και χαρακτηρίζεται από έξαλλο σωβινισμό.Ως πολιτικό ρεύμα εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη Βασιλεία της Ελβετίας έγινε το Α’ Παγκόσμιο Σιωνιστικό συνέδριο που ίδρυσε την Παγκόσμια Σιωνιστική οργάνωση το 1897.Σαν σκοπό τους διακηρύσσουν τη λύση του Εβραϊκού ζητήματος με τη δημιουργία εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Για τους Σιωνιστές οι Εβραίοι είναι εκλεκτός λαός του Θεού, εξαιρετικό έθνος. Όλοι οι Εβραίοι είναι αδέρφια και δεν πρέπει να αφομοιωθούν από άλλους λαούς.Στόχος τους η δημιουργία ενός μεγάλου Ισραήλ με διαρκή επέκταση των συνόρων του. Υπάρχουν σιωνιστικές καλυμμένες ή ακάλυπτες οργανώσεις σε 70 χώρες ή και παραπάνω του κόσμου.
Ο Σιωνισμός αποτελεί τη βάση της επίσημης κρατικής πολιτικής του Ισραήλ. Στο 28ο συνέδριο της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης το 1972 διακηρύχθηκε η υποχρέωση από όλες τις κατά τόπους οργανώσεις να βοηθιέται το εβραϊκό κράτος σε κάθε περίπτωση ακόμη και αν αντιδράσουν οι χώρες στις οποίες ζει εβραϊκός πληθυσμός.
Στην Παλαιστίνη οι σιωνιστές κυβερνήτες του Ισραήλ ακολουθούν πολιτική εκτοπισμού των αραβικών πληθυσμών.
Συμπερασματικά: και ο αντισημιτισμός και ο σιωνισμός είναι καθαρά ρατσιστικά και φυλετικά αντιδραστικά δόγματα.
Ο μεν πρώτος μισεί και πολεμά κάθε άνθρωπο εβραϊκής καταγωγής σαν κατώτερο ον, ενώ ο δεύτερος διακηρύσσει πως οι Εβραίοι είναι ανώτερος λαός, εκλεκτός του Θεού που πρέπει να επικρατήσει παγκόσμια και στην Παλαιστίνη να εξαφανίσει κάθε άλλον διαφορετικού θρησκεύματος και καταγωγής.
Ας δούμε τώρα με λίγα λόγια την ιστορία του ισραηλινού κράτους.
Ο ΟΗΕ με απόφασή του στις 29/11/1947 μοίρασε την μέχρι τότε Βρετανοκρατούμενη Παλαιστίνη σε 2 κράτη. Ένα εβραϊκό και ένα αραβικό.
Στους Εβραίους έδωσε έκταση περίπου 14.000 km2ενώ στους Άραβες Παλαιστίνιους 11.000 km2. Δηλαδή, για τους Εβραίους έδωσε μια περιοχή σαν τη Θεσσαλία και στους Άραβες μια λίγο πιο μεγάλη από την Ήπειρο.
Στους Εβραίους δόθηκε η μεσογειακή ακτή και η έξοδος στην Ερυθρά θάλασσα. Στους Άραβες η λωρίδα της Γάζας και η δυτική όχθη του Ιορδάνη. Η πόλη της Ιερουσαλήμ υπήχθη σε ιδιαίτερο διοικητικό καθεστώς.
Στον προτεινόμενο εβραϊκό τομέα ζούσαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωπο μισοί – μισοί Άραβες και Εβραίοι. Στον Αραβικό τομέα η συντριπτική πλειοψηφία ήταν Άραβες.
Στις 14.05.1948 ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Πριν την ίδρυση του Εβραϊκού κράτους άρχισε ο Πρώτος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος με την ενθάρρυνση της Αγγλίας. Σε πολύ λίγα χρόνια, οι εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες πέρασαν το ένα εκατομμύριο και κατέφυγαν στα λεγόμενα παλαιστινιακά στρατόπεδα στην Ιορδανία, Λίβανο και Συρία. Το Ισραήλ ασκώντας τρομοκρατική πολιτική εισέβαλλε κατά καιρούς στον παλαιστινιακό τομέα, και στις γειτονικές αραβικές χώρες ενεργοποιώντας την πολιτική της προληπτικής επίθεσης. Δεν υπάκουσε σε καμία απόφαση του ΟΗΕ, ο οποίος από τις 11/12/1948 ψήφισε την επιστροφή των προσφύγων. Καμιά ισραηλινή κυβέρνηση δεν δέχεται την δημιουργία (το αυτονόητο και ψηφισμένο δηλαδή), αραβικού παλαιστινιακού κράτους.
Το ισραηλινό κράτος καθοδηγούμενο υιοθέτησε όλες τις σιωνιστικές στοχεύσεις. Οργανωμένο σε στρατιωτικά πρότυπα, ανέπτυξε αμυντική – πολεμική βιομηχανία χωρίς να σταματήσει ποτέ να δέχεται αμερικανική υποστήριξη. Εξελίχθηκε σε χωροφύλακα της Μέσης Ανατολής.
Μετά τον πόλεμο των έξι ημερών τον Ιούνιο του 1967 κατέχει παράνομα τα υψίπεδα του Γκολάν της Συρίας και κατά καιρούς την κοιλάδα της Μπέκαα του Λιβάνου.
Δεινή είναι η θέση των ειρηνιστών πολιτών του Ισραήλ, αυτών δηλαδή που ούτε υιοθέτησαν το σιωνιστικό δόγμα, ούτε θεωρούν τους Άραβες εχθρούς. Το επίσημο κράτος τους θεωρεί προδότες και συχνά γίνονται στόχος των υπερορθόδοξων εξτρεμιστικών στοιχείων.
Πως είναι σήμερα η οικονομική κατάσταση των πολιτών του Ισραήλ Εβραίων και Αράβων. Όσοι Άραβες αναγνώρισαν το κράτος του Ισραήλ πήραν τυπικά την υπηκοότητα και την ισότητα. Στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει. Στον αγροτικό τομέα π.χ. το 95% των αρδευόμενων γαιών ανήκουν σε Εβραίους και το 5% σε Άραβες. Στα πεδινά εδάφη δημιουργούνται συνέχεια εβραϊκοί οικισμοί με κρατικά χρήματα και βοήθεια παγκόσμιου σιωνιστικού οργάνου ενώ οι Άραβες είτε προσχηματικά είτε απροκάλυπτα διώκονται. Για το παραμικρό παράπτωμα το αραβικό σπίτι ανατινάζεται και η οικογένεια παίρνει τον δρόμο της προσφυγιάς.
Οι αμοιβές των Αράβων είναι πολύ κατώτερες και η ανεργία μεγάλη.
Πως είναι σήμερα η υπάρχουσα κατάσταση.
Όπως είπαμε και πιο πάνω Ισραηλινοί δεν αναγνωρίζουν Παλαιστινιακό κράτος, με την δύναμη των όπλων φυσικά. Επειδή όμως δεν μπορεί όπως θα επιθυμούσαν οι σιωνιστικοί κύκλοι να εξοντώσει όλους τους Άραβες μεμιάς, έχει παραχωρήσει στην λεγόμενη Παλαιστινιακή αρχή, την τήρηση της τάξης και ορισμένες αυτοδιοικητικές δραστηριότητες. Εφαρμόζοντας πάντα την αρχή της προληπτικής επίθεσης εισβάλλει για ψύλλου πήδημα είτε στη δυτική όχθη (του Ιορδάνη), είτε στη λωρίδα της Γάζας εξοντώνοντας αδιάκριτα ενόχους και αθώους.
Από πλευράς πληθυσμού όλη η Παλαιστίνη έχει υψηλούς ρυθμούς αύξησης. Οι Εβραίοι με την μετοίκηση από όλο τονκόσμο ομοεθνών προς το ισραηλινό κράτος και οι Άραβες με την υπεργεννητικότητα.
Και οι δυο περιοχές αυτές πρέπει να είναι γύρω στα δέκα εκατομμύρια κάτοικοι σε έκταση 25000km2, δηλαδή όλη η Παλαιστίνη.
Η λωρίδα της Γάζας είναι μια παραλιακή λωρίδα γης μήκους 40 περίπου και πλάτους 6km. Ένα μέγεθος να φανταστούμε συγκριτικά σαν την Ικαρία επιμηκυμένη. Σε αυτή την ελάχιστη έκταση ζουν περίπου 2.500.000 άνθρωποι!!!
Τι συμβαίνει τώρα; Στη Γάζα δρα η οργάνωση Χαμάς. Είναι στρατιωτική οργάνωση που έχει υπό τον έλεγχό της τα σχολεία και τα νοσοκομεία. Δεν υπακούει στην παλαιστινιακή αρχή που εδρεύει στη δυτική όχθη.
Είναι εξτρεμιστική, φονταμενταλιστική, μουσουλμανική οργάνωση. Δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ και θέλει με κάθε τρόπο να το καταστρέψει. Μαχητές της είναι άτομα που έχουν χρηστεί από τους Ιμάμηδες σαν «μάρτυρες» έχουν δηλαδή προορισμό να πεθάνουν για το Ισλάμ, χτυπούν στα τυφλά χωρίς διάκριση παιδιών ή αθώων κατά οποιουδήποτε εβραϊκού στόχου. Οι άνθρωποι αυτοί που έχουν χάσει – οι περισσότεροι – κάποιο μέλος της οικογένειάς των είναι δημιούργημα εν μέρει του αντισημιτισμού και εν πολλοίς του σιωνισμού.Δηλαδή της εφαρμοζόμενης πολιτικής του ισραηλινού κράτους. Η Χαμάς ποτέ δεν θα εξαφανιστεί. Όσους και αν σκοτώσουν τα πυρά των ισραηλινών, όποια γενοκτονία και αν εφαρμόσουν.Ένας Παλαιστίνιος να μην μείνει σε αυτή τη χώρα το εξτρεμιστικό παγκόσμιο Ισλάμ θα εκπαιδεύει και θα στέλνει μαχητές κατά του Ισραήλ.
Όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές ο ισραηλινός στρατός ετοιμαζόταν για χερσαία εισβολή στη Γάζα. Σύμφωνα με την πάγια τακτική του για κάθε ένα νεκρό Εβραίο σκοτώνει 100 Παλαιστίνιους και βάλε. Αυτό μου θυμίζει τους Ναζί τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Τώρα που οι νεκροί Εβραίοι είναι περίπου 1500 που θα φτάσουν τα θύματα των Παλαιστινίων; Δεν θέλω να το σκεφτώ.
Το ζητούμενο είναι η ειρήνη... καλώς ή κακώς το ισραηλινό κράτος είναι μια πραγματικότητα. Οι Άραβες (ή αλλιώς οι Παλαιστίνιοι από τα πανάρχαια χρόνια) δικαιούνται ένα ανεξάρτητο κράτος με έξοδο στη Μεσόγειο θάλασσα.
Η ευρωπαϊκή και αμερικανική πολιτική αντί να μιλά για δικαιώματα του ισραηλινού κράτους στην άμυνα, να στηρίξει μια ισχυρή και ουσιαστική διαδικασία μιας μακρόπνοης και διαρκούς ειρήνης στην περιοχή. Αυτή η ειρήνη θα αποτρέπει τη δράση των εξτρεμιστών αφού θα εξαλείψει τις αιτίες του τους κάνει να υπάρχουν. Ταυτόχρονα η παγκόσμια κοινότητα να βοηθήσει τις ειρηνιστικές δυνάμεις και στις δυο πλευρές. Οι άνθρωποι αυτοί είναι τα διαρκή θύματα των ακραίων στοιχείων.
Τελειώνοντας θα αναφερθώ στα ελληνικά Media και στην αντικειμενική ενημέρωση που παρέχουν και καλά τα ιδιωτικά κανάλια. είναι φανερά ταγμένα στην υπηρεσία της ισραηλινής προπαγάνδας.
Η επίσημη ΕΡΤ (της οποίας τη δημόσια ύπαρξη θα στηρίζω πάντα) με εκτενή ρεπορτάζ και αναλυτικές εικόνες προβάλλει τις θηριωδίες των εξτρεμιστών της Χαμάς. Για τον διαρκή επί 8 σχεδόν δεκαετίες διωγμό και ταπείνωση των Παλαιστινίων τι λέει;
Οι απεσταλμένοι της μεταδίδουν αναλυτικά τις εικόνες της επίσημης ισραηλινής προπαγάνδας κάνοντας –για τα μάτια του κόσμου- μικροαναφορές για τα δεινά των Παλαιστινίων, φροντίζοντας πάντα να τονίζουν το μονόπλευρο δικαίωμα του Ισραήλ για αυτοάμυνα.
Στέλιος Παπαδάκης
