Μετά πολλές περί ονομάτων – ονομασιών συνέχειες (χάρις στην αποδοχή σας συν την ανοχή των εκδοτών για νάμαστε ειλικρινείς), αναγκαστικά παρένθεση για να απαντηθούν εκτενέστερα απαιτητικές ερωτήσεις, διευκρινίσεις, επεξηγήσεις έστω εκτός θέματος ορισμένα. Αρχηγός ο αναγνώστης, τμηματικές ανακεφαλαιώσεις άλλωστε συνθέτουν συγκεφαλαίωση για τα 24 γράμματα, ανεξαρτήτως των ζητημάτων που άπτονται, αναφύονται ή αναρριπίζονται.
70άρης ο πρώτος συν κάτι ψιλά, αγαπητός τροφοδότης τούτης της σειράς, καταφύγιο πλειστάκις, ζητά να θυμίσω για το κατς στην Αθήνα, τόσκαγε να παρακολουθεί, μαθητής ων, εγώ δεν τα βίωσα. Τετάρτη – Κυριακή βράδι, προ 60 ετών, το μετά το ποδόσφαιρο σπορ με τους πολυπληθέστερους και φανατικότερους θεατές.
Από τους ξένους, πλέον δημοφιλείς ο Ρώσος Κοριένκο με τη σπάνια τεχνική και ομορφιά του, ο συναρπαστικός Λευκός Άγγελος με την ολόσωμη λευκή στολή, μπέρτα – μάσκα, Κύπριος λέγανε, καταπληκτικός ειδικά στο 2 εναντίον 2, και 3 εναντίον 3! Ο κομψότατος Μασκοφόρος με μάσκα όλο το κεφάλι, μαγιό – σορτς, συμπαθέστατος επίσης, αποθέωση όταν ανέβαινε στο ρινγκ, μνημειώδη σάλτα, σαν αρχαίοι θεοί και οι τρεις, είτε ακίνητοι, είτε πάλευαν. Αντιπαθέστεροι ο Μόνστερ (αγνώστου εθνικότητας, τέρας, 150 κιλά, με στολή τέρατος – μάσκα), ο Βούλγαρος Ζιγκουλίνοφ ίδιου βάρους, με γενειάδα, απίστευτης υπουλότητας και βαρβαρότητας, κτύπαγε με καρέκλες, σκαμνιά, έβγαζε μάτια. Από τους Έλληνες κοσμαγάπητοι οι δύο πρωταθλητές Λαμπράκης και Παπαλαζάρου. Αήττητοι, ανίκητοι, αδάμαστοι, ατσαλένιοι κατά κανόνα. Εύσωμοι, με κοιλιά και κάποιας ηλικίας αμφότεροι. Ο φίλος ελπίζω να μας παρατήσει απερίσπαστους και απεριγέλαστους μέχρι να τον... ενοχλήσω... ξανά...
Ο Οδυσσέας, δεύτερο θέμα από δυάδα φίλων πανόμοιων απόψεων, ίδιας μόρφωσης, συμμαθητές – συμφοιτητές στην απαιτητική για κλασσικές σπουδές δεκαετία ’70. Τον υποστηρίζω, υποστηρίζουν οι φίλτατοι. Ο Οδυσσέας κράτησε από τη φτέρνα το βρέφος Αστυάναξ, γιος Έκτορα – Ανδρομάχης και το άφησε να πέσει από τα τείχη της Τροίας.
Αναπόδεικτον. Έγκλημα, καυτηριάστηκε νομίζω δεόντως, ο Οδυσσέας ενοχοποιείται χωρίς αποδείξεις.
Ατεκμηρίωτη και η συμμετοχή του στην αισχρή δολοφονία του Παλαμήδη, ο οποίος πέραν των ατελείωτων αρετών του, είχε συνθέσει και ένα από τα πολλά Ελληνικά αλφάβητα. Ναι, δεν τον ενοχοποίησα στο «αξεδιάλεχτα». Δεν στοιχειοθετείται. Χωρίς στοιχείο στη Χίο.
Αυτοκτονία Αίαντα: Κανείς δεν ήταν αυτόπτης, αλλά ο Οδυσσέας λαμβάνει – με κοινή απόφαση – το πολυτιμότερο δώρο, την πανοπλία του Αχιλλέα (η 2η , η πρώτη αφαιρέθηκε από τον Έκτορα, τη φορούσε ο Πάτροκλος, χάνεται στη συνέχεια, η 2η ήταν κατασκευής Ηφαίστου κατά παράκληση Θέτιδας), προφανώς λόγω του Δούρειου ίππου και της όλης συνδρομής του στον πόλεμο. Αναγνωρίζεται ήδη αναντίλεκτα και καθολικά πως μετά τον νεκρό Αχιλλέα, πολυτιμότερος μαχητής ήταν ο Αίας της Σαλαμίνας. Ο του Τελαμώνα, αδελφός του Τεύκτρου. Τίποτα δεν αποκλείει φυσικά ο Οδυσσέας να εφάρμοσε το γνωστό του παρασκήνιο ώστε να βραβευτεί εκείνος. Το βραβείο χάθηκε στα κύματα, θεία δίκη τυχόν, πάει και η δεύτερη, οι Ιθακήσιοι ναυαγούν συντομότατα στην Οδύσσεια!
Μπορούσε να επέμβει κατά τη λήψη της απόφασης; ΝΑΙ. Όμως, δεν γνώριζε – φυσικά –τις δραματικές σε βάρος του Αίαντα, εξελίξεις. Όταν ο Αίας παραφρονεί και αισθάνεται ατιμασμένος, έπρεπε ο Οδυσσέας να μεσολαβήσει; ΟΧΙ. Ο Αίας θα εκλάμβανε το δώρο ως απόπειρα κατευνασμού του και θα το αρνιόταν. Εφικτόν πάντως και γενικά, κάτι ο Οδυσσέας να πράξει; ΝΑΙ. Το έπραξε; ΟΧΙ. Όμως, η προσβολή, η υποτίμηση του Αίαντα ήταν ήδη δεδομένη, και υπαίτιος ΔΕΝ ήταν ο Οδυσσέας. Μάλιστα, όποια παρέμβασή του ίσως δυσχέραινε την όλη κεραυνοβόλα έξω φρενών και εκτός ορίων κατάσταση. Ο πανούργος Οδυσσέας δεν βρήκε λύση; Μα να τον καταδικάσουμε γιατί δεν έδωσε λύση ή δεν την επιδίωξε ενδεχομένως; Μετά την αυτοκτονία, το κάθε τι, για όλους ήταν ήδη πολύ αργά. Ακόμα μια κηλίδα...
Παντού σχεδόν, η στάση του Οδυσσέα ήταν άψογη. Με την Ιφιγένεια τι να κάνει; Το σωστό με τον Φιλοκτήτη, να πείσει τον Αχιλλέα στη Σκύρο να έλθει, με τον Μενέλαο στην Τροία μεσολαβητής προπολεμικά, στην Οδύσσεια αδιάλειπτα, στις μάχες και στις ένδο Ελληνικές σκευωρίες προ – κατά - μετά την Τροία. «Βραβεύτηκε» ιστορικά με άνω των 30 χαρακτηριστικών προσωνυμιών και κοσμητικών επιθέτων. Αμύμων (ευγενής), Δαΐφρων(σοφός). Φαίδιμος (λαμπερός), Φιλοπόλεμος, Φρόνιμος, Ταλασίφρων (υπομονετικός), Μεγάθυμος, Δολομήτις (πολυμήχανος), Ποικιλόβουλος, Πλανήτης, Περιφραδής κλπ. κλπ.
Για όσα συντομεύοντας αναγνώστες θέτουν, σύντομα, εν συντομία...
