Στη θύμησή μου ο Σουρής, της τρέλας…
για όλα τα άσχημα που φέρνουν οι καιροί,
των νόμων και πολιτικών,το σύρε κι έλα,
για το καλό μας, το ακούς! και τώρα γέλα.
Ξεφύγανε τα πράγματα ,της τρέλας…
κι ενώ μιλάνε και χρυσώνονται αριθμοί ,
στο σβέρκο του πολίτη κούνια –μπέλα
γυρίζουν και χορεύουν …οι « φτωχοί ».
Γιατί το πρώτο μέλημά τους η εξουσία,
κι ο άνθρωπος στην άκρη μοναχός ,
τον διώχνουν και σκοτώνουν κάθε αξία ,
σαν αναλώσιμα χαρτάκια δυστυχώς..
Της τρέλας…ναι, της τρέλας ο αιώνας
κι οι κάποιοι … να τα θέλουνε αλλιώς…
το άσπρο να το κάνουνε και μαύρο
και το γονιό .ένα και δύο ,αριθμό.
Αλήθεια δεν μπορεί, κάποιος ιός κυκλοφορεί
κι ακόμη το τρελό νερό, ποιος ξέρει…
και βάλθηκαν στο χάλασμα του κάθε τι.
να φτιάξουνε το άλλο, ποιος το ξέρει …
Της τρέλας…κι ευτυχώς κάποιοι δεν τα μασάνε
και στέκονται ολόρθοι, σαν τους παλιούς καιρούς,
σ΄ αξίες, λεβεντιά ,με πίστη πολεμάνε
και χτίζουν αυτά ,που άλλοι τα χαλούν.
