Πάντα θα ελπίζουμε να ξημερώσει,
να βγει ήλιος, το φως του,
να’ ρθει και πάλι το δειλινό,
Πάντα θα ελπίζουμε στα νιάτα του κόσμου,
να φέρνουν τη δροσιά της άνοιξης,
να ανθίζει ο κόσμος με φως !
Πάντα θα ελπίζουμε στη δύναμη της αγάπης,
στο απέραντο της καλοσύνης της ,
στη θυσία της για τον πλησίον.
Πάντα θα ελπίζουμε στην ειρήνη,
σ’ αυτό το δώρο το Θεϊκό ,
που διατηρεί την αρμονία στις καρδιές μας.
Πάντα θα ελπίζουμε στη δύναμη του καλού,
αυτή την ομορφιά της ψυχής,
που ενώνει τους ανθρώπους προς τα ουράνια.
Πάντα θα ελπίζουμε στη συγχώρεση,
αυτό το εξαίσιο ουράνιο φως ,
που ενώνει τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού,
Πάντα θα ελπίζουμε και θα προχωράμε,
ξανά και ξανά, παραμερίζοντας τα λάθη μας
και προσευχόμενοι ,θα αρχίζουμε και πάλι.
Πάντα θα ελπίζουμε στον κόσμο και τον άνθρωπο,
το Θεϊκό φως που έχει μέσα του,
γενόμενοι εργάτες καλοί και ωφέλιμοι.
Πάντα θα ελπίζουμε στην κατανόηση και την ευσπλαχνία,
σκουπίζοντας τα δάκρυ του φτωχού ,
δίνοντας τη χαρά μας, για τη δική του χαρά.
Πάντα θα ελπίζουμε στον Χριστό Μας!
στο Άγιο θέλημα Του, τώρα μετά ,πάντα ,
δοξολογώντας για το απέραντο της αγάπης Του!
Πάντα θα ελπίζουμε , μέχρι το τελευταίο λεπτό ,
πάντα θα ελπίζουμε στο φως του κόσμου,
στο Φως Σου το αιώνιο, Χριστέ Μας!
Ναι! ας οδεύουμε με ελπίδα ,
για μια χρονιά αγάπης και σύνεσης,
χρονιά ειρήνης, χρονιά καλού αγώνα ,
για να ομορφύνουμε τον κόσμο μας !
