Στο πέρασμα του χρόνου, φως και σκοτάδια,
άνδρες και γυναίκες ηγέτες του καλού ή του κακού,
ανακαλύψεις εφευρέσεις, πρόοδος και πολιτισμός
κι ακόμη η αναζήτηση του είναι και του γ'Ίγνεσθαι.
Δια πυρός σιδήρου η ανθρώπινη πορεία,
να οικοδομεί και να καταστρέφει,
να δημιουργεί για την ειρήνη και τον πόλεμο,
να Θεοποιεί τη δύναμη και την εξουσία.
Πάντοτε ανήσυχος ο άνθρωπος, χωρίς κορεσμό,
σκεπτόμενος πιότερο τα γήινα, τα υλικά,
αυτά που έβλεπε, το σχήμα ,την εξωτερική ομορφιά ,
αδιαφορώντας για το παραπέρα... την κατάληξή του.
Και τώρα ακόμη, φτάνοντας τους στο 24ο σκαλοπάτι!
σ΄ένα κόσμο με χιλιάδες ανέσεις και ευκολίες,
με βοηθήματα ,που παλιές γενιές θα τα επιθυμούσαν
αυτός, συνεχίζει και πάλι για τα υλικά πιότερο...
Φτάνοντας στο 24ο σκαλοπάτι της ιστορίας,
σε ένα κόσμο διαφορετικό ,γιομάτο αβεβαιότητα ,
που ψάχνει ποιος ξέρει τι... και γιατί...
παραθεωρεί το μείζον, ναι ! την ψυχή του!
Και βλέπουμε τη σύγχυση και την υπεροψία,
να νομίζει ότι αυτός είναι, μόνο αυτός
κι αντί να έχει σαν πρότυπό του την αγάπη,
αγκαλιάζει τη βία ,τον πόλεμο και την εκμετάλλευση.
Και το αποτέλεσμα, η γέννηση του φόβου στον κόσμο,
να πληγώνει τις καρδιές και να γιομίζουν σκοτάδι,
που αρχίζουν να περιφέρονται σαν πληγωμένα σπουργιτάκια,
έκπληκτοι εμπρός στις σκέψεις και τις πράξεις ηγετών.
Ναι,το δηλητήριο της Βαβέλ στο προσκήνιο και πάλι...
και θόλωσε το μυαλό των ανθρώπων, το σκότισε
που βάλθηκαν να διαλύσουν την αρμονία και την απλότητα,
για να κορέσουν την υπερηφάνειά τους και μόνο.
Σ΄αυτό το 24ο σκαλοπάτι !όλοι μας και οι ηγέτες,
ας στολίσουμε στην καρδιά μας το δέντρο της αγάπης,
με όλα τα λουλούδια του καλού, με την ειρήνη, την καλοσύνη,
με την ομορφιά της πίστης μας ! στον Χριστό Μας !
