Ο κουζουλός ο άνθρωπος διακρίνεται από τη μούρη
που όταν περπατεί σφυρίζει, φωνάζει και γελά και τον ξανοίγουν ούλοι.
Την κουζουλή σου κεφαλή εγώ θα σου την σπάσω
να τη γεμίσω με μυαλό μόνο έτσι θα ησυχάσω.
Όταν ο καιρός το επιτρέπει και όσοι ηλικιωμένοι έχουν δυνάμεις ξεπορτίζουν για παρέα στον καφενέ της γειτονιάς τους. Σε όποιον βρουν θέσεις κάθονται όλοι μαζί. Αυτή τη φορά προτιμήσανε την περιοχή τους την Καλλιθέα και μόλις καθίσανε όλοι δώσανε την παραγγελία του καφέ τους. Δεν παύει να αναζητούν την τράπουλα και για μια κολτσίνα ή ξερή. Αφού τώρα αυτά τα παιχνίδια έχουν σταματήσει και λένε μόνο όσα ζήσανε ως νέοι την κατοχή.
Αφού είχανε στη διάθεσή τους αρκετό χρόνο αποφασίσανε να πιούνε και ένα καραφάκι ρακή με τον μεζέ του. Αμέσως η ρακή διέγειρε τη σκέψη όλων και αρχίσανε να λέει ο καθένας τα δικά του που είχανε ζήσει τα περασμένα χρόνια στα χωριά τους καλά ή δυσάρεστα και αυτά που περνούν σήμερα.
Ο ένας της παρέας πήρε μόνος του τον λόγο και μιλούσε χωρίς να σταματά παρά την παρέμβαση από όλους. Έλεγε διάφορα δικά του με εκφράσεις άσχημες που δεν τον ανεχότανε όλοι τους. Επιτέλους όταν σταμάτησε ο μεγαλύτερος της παρέας του είπε ότι αυτά που έλεγες μόνο ένας κουζουλός τα λέει, ενώ εσύ δεν είσαι. Αυτός δεν αντέδρασε, ίσως να κατάλαβε το λάθος του. Εξαιτίας αυτής της περίπτωσης όλοι μαζί αποφασίσανε να ασχοληθούν αυτή τη φορά με αυτή τη συνήθεια του κουζουλού της παλιάς εποχής και επειδή όλοι θυμούνται πολλά από τα χωριά τους που ζήσανε τα περισσότερά τους χρόνια. Πρώτος ο μεγαλύτερος είπε ότι στη γειτονιά μου είχαμε ένα πολύ κουζουλό που κανείς μας δεν μπορούσε να του αντισταθεί γιατί μετά πετούσε πέτρες. Με πολλές προσπάθειες μια μέρα τον κρατήσαμε και του είπαμε ότι θα σου σπάσουμε το κεφάλι σου να σου βάλουμε μυαλό μέσα που δεν έχεις για να σταματήσεις αυτά που κάνεις. Να πας τώρα να κοιμηθείς γιατί την άλλη φορά αν ξανακάνεις κουζουλάδες με την κατσούνα θα σου σπάσουμε το κεφάλι. Εκείνη την ώρα φοβήθηκε αλλά την άλλη ημέρα έκανε πάλι τα ίδια. Άρα η κουζουλάδα είπε είναι αρρώστια και δεν θεραπεύεται. Μετά από λίγο χρόνο το λόγο πήρε ο επόμενος της παρέας που η καταγωγή του είναι από άλλο χωριό της περιοχής και είπε ότι την κατοχή στο χωριό μου είχε πολλά αλώνια γιατί όλοι οι χωριανοί μου σπέρνανε – θερίζανε και αλωνίζανε τα σπαρτά τους για να βγάζουνε το ψωμί της οικογένειάς τους. Τις ημέρες του αλωνίσματος όλη η οικογένεια είχε συμμετοχή για να τελειώνουν πιο γρήγορα για να μην έχουν απώλειες στους καρπούς από τα πουλιά και τις πέρδικες που κοπάδια φθάνανε στα αλώνια από τα γύρω βουνά. Ακόμα είπε ότι μια οικογένεια από το χωριό του είχε πάρει και τα πέντε παιδιά της και πήγε στο αλώνι τους για να τελειώσουν πιο γρήγορα προκειμένου να αποφύγουν τις απώλειες στους καρπούς της. Μόνο τα τέσσερα είχανε συμμετοχή σε όλες τις εργασίες ενώ το άλλο που ήτανε κουζουλό πήγαινε στα άλλα αλώνια των χωριανών και προξενούσε ζημιές στα δεμάτια των σπαρτών. Ένας χωριανός όταν πήγε στο αλώνι του τον έπιασε από τα χέρια τον ταρακούνησε με φωνές και του είπε: «Αν θα ξανάρθεις στο αλώνι μου την κουζουλή σου κεφαλή κριθάρι θα την σπείρω και θα βάλω το βολόσυρο να την εβολοσύρω.» Αυτός φοβήθηκε και ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο. Και το τελευταίο περιστατικό που είχε συμβεί και μας το είπε ο τελευταίος της παρέας: Η γειτόνισσά μου είχε μια κόρη κουζουλή και πήγαινε στις αυλές των γειτόνων και κυνηγούσε τις κότες τους. Οι γειτόνοι κάνανε πολλά παράπονα στη μάνα της γιατί φεύγανε και γεννούσανε αλλού και δεν είχανε αυγά να φάνε. Η μάνα της έκανε πολλές προσπάθειες και ήτανε συχνά κοντά της.
Τέλος και σήμερα συνηθίζεται να λέγεται αυτή η συνήθεια από τους μεγάλους στην ηλικία προς τους νεότερούς τους όταν αυτοί παραλογούν στις παρέες ή στις εργασίες τους. Ορισμένες φορές αντιδρούν ή το τοποθετούν στα αστεία που κάνουν συχνά. Όμως και ως ασθένεια κάνει την εμφάνισή της για ελάχιστες φορές στα παιδιά και στους μεγάλους αλλά η επιστήμη με την άμεσή της παρουσία την θεραπεύει χωρίς καμία συνέχεια στο άτομο που την παρουσιάζει.
