105
Η μεγάλη στιγμή... της ψυχής μας!
εκεί στη μικρή μας γωνιά, προσευχόμενοι,
με λέξεις, δεήσεις προς τον Κύριο Μας!
106
Δεήσεις για τον κόσμο, για όλους και για μένα,
για τους γονείς, τους ιερείς μας, για τους δασκάλους μας,
δεήσεις ,για γνωστούς και άγνωστους, για φτωχούς και πλούσιους.
107
Βοήθησε τον κόσμο σου, Χριστέ Μας!
μη μας αφήνεις, μη μας εγκαταλείπεις, Κύριε !
σε παρακαλώ, φώτισε ξανά την ψυχή μας !
108
Ναι, ξεφύγαμε, τα μπερδέψαμε και πάλι
και το μυαλό μας στράφηκε στα πλάνα του κόσμου,
σε όλα τα βλαβερά, που πληγώνουν την ψυχή.
109
Τα γιατί...δεν ορίζουν, δεν ξυπνούν συνειδήσεις
και απλά βυθίζουν πιότερο στη θλίψη και την απελπισία,
ναρκώνοντας όλες τις φωτεινές μας δυνάμεις.
110
Γι αυτό προσεύχομαι, ας προσευχόμαστε όλοι,
όσοι μπορούν κι όσοι θέλουν, ας γονατίσουν,
με σύντροφο τα δάκρυα της μετανοίας, τη συντριβή.
111
Ας προσευχηθούμε για το μέγα έλεος του Κυρίου Μας,
απλά ,ταπεινά, με όλη τη δύναμη της ψυχής μας,
για την ψυχή μας και την ψυχή όλων!
112
Ας προσευχηθούμε ,ταπεινά, για τον κόσμο μας,
έχοντας μεσίτριαν την Κυρία των Αγγέλων,
την προστάτρια και παρηγορήτρια του γένους μας!
113
Παναγιά μου, της Εκκλησίας μας λαμπρό στόλισμα,
προς Σε η ελπίδα των δακρύων μας ,
σε παρακαλούμε! διαφύλαξέ μας από τις δυνάμεις του κακού.
