Αλήθεια! τι πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο,
να διακονείς στον πόνο του άλλου,
να συμπαρίστασαι στις ανάγκες του,
να προσφέρεις τη χαρά της υπομονής σου .
Τι πιο όμορφο σ΄αυτή τη ζωή,
από το να θυμάσαι τον πλησίον σου,
στο όνομα του Χριστού Μας
και να δίνεις το είναι της ψυχής σου.
Να συμπονάς ,να κατανοείς, να ελεείς,
να δίνεις το υστέρημά σου, το γέλιο σου,
κάθε χαρά, φως στις θλίψεις των άλλων
και να δοξάζεις τον Κύριον Μας !
Να τον δοξάζεις για το τάλαντο σου,
αυτό της διακονίας του κάθε θλιμμένου,
με τον λόγο, την προσευχή, με τη σκέψη ,
με όλη την καλοσύνη και αγάπη Του.
Αλήθεια! τι πιο όμορφο είναι,
να μοιράζεσαι και να παίρνεις τον πόνο του άλλου.
γνωρίζοντας ότι έτσι τον Χριστό διακονείς,
όλα τα αδέρφια της καρδιάς του.
Τι πιο υπέροχο είναι η αγάπη!
όταν θυσιάζεις τη ζωή σου για τον πλησίον,
όταν οι σκέψη και οι πράξεις σου
ναι, αρχίζουν από την καρδιά σου γι΄αυτόν.
Τι πιο υπέροχο είναι να βοηθάς τον Χριστό ,
να σηκώνεις το Σταυρό του στην ανηφοριά,
εκεί στον Γολγοθά των πολλών αγώνων
και να ξεκουράζεις και να γιομίζεις ευγνωμοσύνη.
Αλήθεια ! για θυμηθείτε τον Σίμωνα τον Κυρηναίο
και σκεφτείτε την ομορφιά της πράξης του,
να βοηθήσει τον Θεάνθρωπο! ένας άνθρωπος
και να σηκώσει τον Σταυρό του μαρτυρίου Του.
Κι ο Χριστός Μας! πώς ένιωσε,
με ένα δάκρυ ευγνωμοσύνης ,μια ματιά αγάπης,
ίσως, με ένα μειδίαμα ελπίδας, ένα χαμόγελο,
για το υπέροχο της πράξης του .
Αγάπη! και πάλι αγάπη των ουρανών,
Αγάπη! για ένα λάμψει και να φωτιστεί ο κόσμος,
για να μάθει να κατανοεί και να ευσπλαχνίζεται,
κάθε θλιμμένο και πονεμένο αδελφό μας.
Μαθητές του Χριστού Μας !,εν αγάπη !
ας είναι αυτό το γνώρισμά μας !
έτσι, ως είπεν ο Κύριος Μας!,
το γνώριμα της ζωή μας, αυτό ας είναι!
