268
Εν τω κόσμω τούτω θλίψιν έξετε !
και μας προετοιμάζει ο Κύριος μας,
να οπλιστούμε με εμπιστοσύνη των ουρανών ,
με πίστη στην αγάπη Του!
269
Η ψυχή μας! είναι το μείζον!
κι αυτό ,ας είναι το πρώτο μας μέλημα,
σαν την ανάγκη της αναπνοής μας
σαν το νερό και την τροφή μας.
270
Η ψυχή δοκιμάζεται μέσω των θλίψεων ,
μέσα σε αυτό το καμίνι των δοκιμασιών
και η άμυνά μας είναι η προσευχή
και ελπίδα ,ότι ο Χριστός είναι πάντα μαζί μας.
271
Ας έχουμε θάρρος και υπομονή στις θλίψεις,
σ΄αυτά τα σκαλοπατάκια των δοκιμασίων,
τα εμπόδια της ζωής όπως λέγονται,
που αναδεικνύουν, όμως και νικητές.
272
Ας πορευόμαστε με πίστη μεγάλη,
χαμογελώντας, νουθετώντας, συμβουλεύοντας,
κι ας στολίζουμε την κάθε θλίψη, με ανθάκια αγάπης,
γιομάτα χαρά κι ελπίδα Χριστού.
273
Κι εμείς οι άλλοι, ας βοηθάμε,
ας αγκαλιάζουμε τις θλίψεις του πλησίον μας,
ας δίνουμε θάρρος, χαρά, ελπίδα,
κάνοντας μικρότερες τις θλίψεις τους.
274
Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε
κι αυτό ας το κάνουμε πρόθυμα,
δίνοντας τον χρόνο μας δώρο,
δώρο ανακούφισης στη μοναξιά τους.
275
Ας συντροφεύουμε ,ας επισκεπτόμαστε ,
φτωχούς, ασθενείς, τους εν φυλακή
ανακουφίζοντας τους πεινώντας και διψώντας ,
ντύνοντας τους γυμνούς και φιλοξενώντας τους ξένους.
276
Η αγάπη είναι βάρσαμο ελπίδας ,
ανακούφιση των θλίψεων, χαμόγελο ,
που μπορεί να ανθίσει σε πικραμένους
και να ανακουφίσει πληγωμένες καρδιές,
277
Κύριε, θωράκισε μας το σώμα, το πνεύμα την ψυχή
και δώσε μας δύναμη να υπομένουμε
και τον πόνο που μας δόθηκε ,να τον δεχόμαστε,
στολίζοντάς τον με το χαμόγελο της Αγάπης Σου!
