Αχ ! Μάνα μου, Ελλάς! πούναι το φως σου,
που στόλισε κι ομόρφυνε γενιές,
πούναι τσ’ αλήθειας το μπλε των ουρανών σου,
που λάμπρυνε του κόσμου τις καρδιές.
Αχ ! Μάνα μου, Ελλάς! όλο το βιος σου,
αρχές καλές, διδάγματα κι αξίες,
σκορπίστηκαν και χάθηκαν από μπρος σου
κι αλίμονο! πτωχεύσαν όλες οι ζωές.
Όμως, πάντα υπάρχει η ελπίδα,
στη φλόγα που στολίζεται στο Φως σου,
για να φωτίσει τον κόσμο το δικό σου.
Πάντα θα υπάρχουνε αγνές ψυχές,
που σπέρνουν στης αγάπης το λιβάδι ,
με Φως! Γλυκιά, Ελλάδα μου ! με Φως!
Αχ ! Μάνα μου, Ελλάς και πάλι Εσύ !
το δρόμο θα ανοίξεις της αλήθειας,
για να διαλύσουν τα σκοτάδια, ναι ,Εσύ !
