Η αγωγή είναι κόσμημα - και όποιος την προσφέρει
την οικογένεια του κοσμεί - και φεύγει να σαλεύει
Όποιος δεν έχει αγωγή – οφείλει να αποκτήσει
για να μπορεί εις το μέλλον του - τα πάντα να κερδίσει
Η αγωγή είναι κληρονομική – και από γενιά σε γενιά φυτρώνει
όλοι οι γονείς χαίρονται – και η κοινωνία καμαρώνει
Αυτός που έχει αγωγή – το πρόσωπο του λάμπει
και περπατεί καμαρωτά – και ο κόσμος τον θαυμάζει
Η αγωγή είναι κόσμημα – και από τους γονείς γεννιέται
ούτε δεν αγοράζεται – αλλά ούτε και δεν πουλιέται
Αυτός που δεν έχει αγωγή – κανείς δεν τον ξανοίγει
δεν ντρέπεται για τα χάλια του – και σαν κουζουλός γυρίζει
Η αγωγή εις τον άνθρωπο – έχει μεγάλη αξία
και όλοι τον εμπιστεύονται – μέσα στην κοινωνία
Προίκα είναι η αγωγή – και όποιος την πετύχει
θεμέλια θα μπουν στο σπίτι του – μέσα να κατοικήσει
Ήθελα να ήμουν δάσκαλος ή παπάς – τα παιδιά να μορφώνω
τον ντρέτο δρόμο να παίρνουνε – και να τα καμαρώνω
Η αφορμή που μας έκανε να ασχοληθούμε για την αγωγή των παιδιών μας είναι ότι: το Σάββατο 5-10-24 και ώρα 12.50, μια κοπέλα κάτω των 18 ετών έφθασε πεζή στην στάση των αστικών λεωφορείων της πόλης μας κρατώντας στο δεξί της χέρι τσιγάρο αναμμένο καπνίζοντας. Κάθισε στην άκρη του ξύλινου καθίσματος να περιμένει το λεωφορείο συνεχίζοντας να καπνίζει. Όταν τελείωσε το έσβησε στην άκρη αυτού και το υπόλοιπο το πέταξε κάτω από αυτό. Στο διπλανό κάθισμα καθότανε ένας ηλικιωμένος για να πάρει και αυτός το λεωφορείο να μεταβεί στο σπίτι του και το μάτι του πήγε από την αρχή στην συμπεριφορά της κοπελιάς. Όταν έφτασε το λεωφορείο φύγανε και οι δύο. Όμως μόλις έφτασε ο ηλικιωμένος και μπήκε στο σπίτι του, αμέσως μας ενημέρωσε για το γεγονός και στενοχωρημένος πρόσθεσε λέγοντας μας: Εκείνη την ώρα από ντροπή ήθελα να φωνάξω δυνατά: Ποιά μάνα μεγάλωσε αυτό το παιδί; .. για να με ακούσουνε όλοι οι νέοι που ήτανε κοντά. Δεν το έκανα γιατί ίσως να καλούσανε το ΕΚΑΒ ή το 100 ότι είμαι άρρωστος και θα με παίρνανε για το νοσοκομείο. Το μόνο που είπα μέσα μου ήτανε ότι χαθήκανε οι κόποι των προγόνων μας από την οικογένεια και ότι ο τόπος μας έχει γίνει ζούγκλα. Ακόμα είπε ότι: Αυτό το παιδί μπορεί να μην έχει διδαχθεί από τους γονείς του ότι η καθαριότητα είναι αγωγή-αρχοντιά όπως λέγανε τα παλιά χρόνια. Άρα δεν αισθάνεται πως πρέπει να είναι το σπίτι του και η πόλις που ζει. Όμως πιστεύω ότι έχει και λίγο δίκιο. Μάλλον οι γονείς του να αμέλησαν λόγο των πολλών σήμερα υποχρεώσεων που έχουν απέναντι των, αλλά ευθύνη έχουν και τα σχολεία που φοίτησε και φοιτά ακόμα. Έστω και μια φορά αν άκουγε τα οφέλη που έχει η αγωγή, δεν θα το έκανε αυτό με το τσιγάρο.
Τελειώνοντας οφείλουμε να πούμε ότι το παρόν συμβάν αφορά μόνο για ένα μικρό αριθμό παιδιών γιατί τα περισσότερα δεν έχουν φύγει από τις πολλές και καλές συμβουλές των γονέων τους και κυκλοφορούν στον τόπο μας με εγωισμό και μεγαλείο και τιμούν την οικογένεια τους και την πόλη τους. Ακόμα πρόσθεσε ότι εγώ επιθυμώ όταν όλοι οι γονείς ενημερωθούν για την παρούσα πράξη που αναφέραμε όλοι τους να είναι δίπλα στα παιδιά τους ακόμα και η πολιτεία για να μην χαθεί η αγωγή από τις οικογένειες τους. Οι νέοι μας από αυτούς περιμένουν για να γίνουν όπως ήτανε οι πρόγονοί τους. Με την ευγενή αγωγή που θα διδαχθούν θα τιμήσουν την οικογένειά τους και στο επάγγελμα τους θα έχουν πρόοδο και οφέλη έναντι των άλλων που την στερούνται.
Επί πλέον θα έχουμε μια καθαρή πόλη και δεν θα περπατούμε επάνω στα σκουπίδια που θα βλάπτει την υγεία όλων μας.
