Με ανοιχτές τση αγκαλιές μας, γυρίσαμε κοντά σας
''με μαντινάδες κι' όνειρα''μέσα στα σπιτικά σας...
Στο ''Ρέθεμνος'' τρυπώξαμε, στα ''μεροκάνταλα'' μας
να γράφουμε, τα πάθη μας και τα εσώψυχά μας...
Μετά από διακοπές, μαζώχτηκαν οι φίλοι
τση μαντινάδες στείλανε και πάλι για τη ''στήλη''...
Μου λένε πως διέξοδος είναι η μαντινάδα
πως είναι ήλιος φωτεινός, στην κάθε σκοτινάδα...
Προβλήματα και βάσανα, μπροστά σε μαύρο τοίχο
ξεχνιούνται με χαμόγελο, πάνω σε ένα στίχο...
Πιστοί σ' αυτό το ραντεβού, εγώ κι' εσείς αντάμα
και φέτο θα το κάνουμε, ούλοι μαζί το θάμα...
Εμάς δε μα σε κώλωσε, ακόμα ουτ' η κρίση
και δεν υπάρχει τίποτα, που θα μας απελπίσει...
'Ενα μολύβι με χαρτί και σκέψη ταξιδιάρα
τον κόσμο θ' αλωνίσουμε, χωρίς καμμιά δεκάρα...
Όλοι εσείς που θέλετε, να 'ρθειτε στο ταξίδι
μπαγάζια να μην πάρετε, μόνο δυο τρία είδη...
'Ενα ποτήρι τσικουδιά και μια εφημερίδα
το ''Ρέθεμνος'' και για φαί, μία μικρή μερίδα...
Κι' αντέστε να σαλπάρουμε, για μακρινά ταξίδια
να κάνουμε τση πόνου μας, στάχτη κι' αποκαίδια...
Καλή μας αρχή....
Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τη λέξη, γλακώ:
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανίων)
Απ' τη στραθιά του ''σ' αγαπώ'', που η καρδιά διαβαίνει
γλακά κι' η σκέψη μάθια μου, μα δεν σε προλαβαίνει.
Καλλέργης Γ.Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθεμνος)
'Ηθελα και να κάτεχα, ήθελα να κατέχω
στον άλλο κόσμο θα γλακώ, η σαν κι' επά θα τρέχω.
Σπυριδάκης Μιχάλης ( Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Σα ντα κοπέλια οι σκέψεις μας, ανέμελα γλακούνε
και δίχως να γροικά κιανείς, κρυφοσυχνομιλούνε.
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Κι' ένα ψιχάλι από χαρά, ποθές να συναντήσω
κι' εκειά γλακά η μοίρα μου, να τηνε πάρει πίσω.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Θωρώ ντη, την αγάπη σου, γλάκω να τη προφτάσω
να τση κλουθώ από κοντά, ποτές να μη ντη χάσω.
Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Μιαν εποχή γλακούσαμε, ο γεις τ' αλλού 'πό πίσω
κι' εδά στσι δρόμους κρύβομαι, να μη σε συναντήσω.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλιά Μεσσαρά Ηράκλειο)
Είναι φορές που σταματά, όντε με δέρνει ο πόνος
κι άλλες απού θωρείς χαρά, πώς αγλακά ο χρόνος.
Πλεμένος Γιώργος - Μαυρόλυκος (Αγιά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Φεύγει η ζωή και χάνεται, πριχού το κακοβάλεις
γλάκα εδά απού μπορείς και κάμ' ότι προλάβεις.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρέθεμνος)
Μαζί σου εγώ εγλάκουνα, καρδιά μου στην φυγή σου
να μην θωρώ τα δάκρυα, στην παραπόνεσή σου.
Ξερουδάκη Μαρία (Ρέθεμνος)
Μοιάζει με μαραθώνιο, δρόμο, ο έρωτάς σου
χρόνια γλακώ, δε γνώσισα, τέρμα στην αγκαλιά σου.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Γλακώ να φτάξω τη χαρά, μα εμποδίζει ο πόνος
κι' αδέ σκοντάψει η μοίρα μου, σκοντάφτει μου ο χρόνος.
Ειρήνη Βαρδιδάκη (Αλώνες Ρέθεμνος)
Γλακά η σκέψη κι' έρχεται φως μου να σ'ανταμώσει
δε θέλει λέει μοναχή, κι' απόψε να ξαπλώσει.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Κατόπι παίρνω και γλακώ, μ' αδίκως λαχανιάζω
άχι πώς μ' ήβρε το κακό, χαράς να μη μονιάζω.
Κουτσελάκης Αντώνης Νέλος (Ιεράπετρα)
Μ' έκαμες μ' ένα βλέμμα σου τον ύπνο μου να χάσω
κι' όνειρα που 'φησα μισά, γλακώ για να τα σάσω.
Βεργετάκη Κατερίνα (Βόλος)
Γλακά η καρδιά σαν τ' άλογο, όντε βρεθείς μπροστά μου
και νιώθω πως ψυχομαχώ, σε κάθε αναπνιά μου.
Δρακάκη Κόκκινου Ελένη (Ηράκλειο)
Εμάλωσα τη σκέψη μου, μ' αυτή γλακά κοντά σου
και ζωγραφίζει όνειρα, που 'χασα του σεβντά σου.
Κορνάρου Σκυβάλου Κατερίνα (Μουρτζανά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Γλακάς και σπέρνεις θάνατο, άθρωπε να πλουτίσεις
δε σκέφτεσαι ότι μπορεί, θύελλες να θερίσεις.
Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)
Θέλω να μείνω άνθρωπος, γι' αυτό γλακώ να φτάσω
τση ανθρωπιάς συναίσθημα, μη φύγει και το χάσω.
Λαζάρου Ευγενία (Χανιά)
Μιά σταματώ, μία γλακώ μπροστά μου σαν περάσει
που άφησε τσ' αγάπης, μας το δέντρο να γεράσει.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Εδά, εδά στο Ρέθεμνος, θωρώ κατοχρονήτες*
απού γλακούν και γεύουνται, τσι μέρες και στσι νύχτες.
κατοχρονήτες= εκατό χρονών
Αλεβυζάκη Ειρήνη (Αλώνες Ρέθεμνος)
Ω, τα παντέρμα όνειρα, πως φεύγουν από μένα
γλακούνε και τα κυνηγώ, κι' όμως δεν πιάν' ούτε 'να.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανά Μετόχια Ρέθεμνος)
Νοιώθω απόψε πίσω μου, το παγωμένο χνώτο
τσι μοναξιάς απού γλακά, για να τση κάμω τόπο.
Αραπλή Βούλα (Ρέθεμνος)
Ως κι' αν γλακώ απ' του έρωτα, τα βέλη να γλιτώσω
δε φτάνει για δεν έχω ΄γω, φτερά για να τ' απλώσω.
Μπατή Γλυνιαδάκη Δήμητρα (Χανιά)
Πολιογλακά η σκέψη μου, και δε ντη μ-προλαβαίνω
που πάει έτσα βιαστική, δε ντη καταλαβαίνω.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Αρά και που ο λοϊσμός, να βρει τη θύμησή σου
σ' χρόνους γλακά 'λλοτεσσινούς*, θαμπή ν' η στόρησή σου.
'λλοτεσινούς, αλλοτεσινούς= παλαιοί χρόνοι
Μιχελάκης Μανόλης (Αθήνα)
Γλακώ εγώ, γλακάς εσύ, πως θα συναντηθούμε
τον έρωντά μου να σου πω, δε θα τ' αξιωθούμε.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Εκείνη είναι αφορμή και τρέχω και δε φτάνω
κι' όντε γροικώ για χωρισμό, σα ντο κοπέλι, κάνω.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Συχνά πυκνά η σκέψη μου, γλακά στη ν-ομορφιά σου
και φτερουγίζει πλάι σου και στη γ-καλή καρδιά σου.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Θωρώ τη σκέψη πως γλακά. κι' όλο 'ρχεται κοντά σου
κι' όντε φωλεύγει, ρέγεται μες τη ζεστή καρδιά σου.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Μεσσαράς Ηράκλειο)
Αναγλακώ, φτάνω καζά*, κι' αδέ γλακώ με φτάνει
κι' εγίνηκ' ο ντουνιάς μικιός, όφου και δε με βάνει.
καζάς=βάσανο, στεναχώρια
Πρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)
Ετούτο τον καιρό γλακώ, μα 'μαι ευτυχισμένη
την κόρη μας παντρεύουμαι, να ειν' ευτυχισμένη.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Πολλές βολές, όντε γλακά, η σκέψη μου σκοντάφτει
σε θύμισες που τη μ-πονούν, και δε ντη κάνω ζάφτι.
Σηφάκης Γιώργης - Σιμισακογιώργης (Ρέθεμνος)
Όποιος γλακά και κυνηγά, το χρόνο να προφτάσει
το νόημα τ' αληθινό, η τση ζωής θα χάσει.
Γύπαρη Γεωργία (Ρέθεμνος)
Συχνά γλακώ κι ακολουθώ τσι χτύπους τση καρδιάς μου
γιατί σε φέρνουν δίπλα μου κιας βρίχνεσαι μακριά μου.
Το επόμενο θέμα είναι η λέξη, καταλώ, δηλαδή (χαλάω, καταστρέφω, σκοτώνω) και το μεθεπόμενο, τρόχαλος (σωρός από πέτρες) και στέλνετε στο τηλέφωνο, 6981572714.
