Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τη λέξη, τρόχαλος:
Γαρεφαλάκης Γιώργης ('Αγιος Νικόλαος Λασιθίου)
Ελπίδες κι' όνειρα σωρό μια, τροχαλιά στον ώμο
και γω διαβάτης μοίρα μου, στο πιο κακό σου δρόμο.
Καμαράτος Γιώργος (Ηράκλειο)
Μιά τροχαλιά τα όνειρα, μου τα 'χεις καμωμένα
που χάλασα τα νιάτα μου και τα 'χτιζα για σένα.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Κι' αν σου 'χτιζα ξερολιθιές, στσ' αγάπης το σεργιάνι
ξάνοιξε πως το όχι σου, τρόχαλο τσι 'χει κάνει.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Προχθιάλης*, πήγα στσι χοχλιούς και γύγευα τροχάλους
κι' ήβρηκα μια γ' κενταρέ*, λιανήδες και μεγάλους.
προχθιάλης=προχθές
κεντηναρέ=εκατό κομμάτια
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανά Μετόχια Ρέθεμνος)
Τρόχαλο κάνω τ' όνειρο, που το 'χτιζα με κόπο
τον εαυτό μου τιμωρώ, πάντα μ' αυτό το τρόπο.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Θα κάμω θέλει τρόχαλο, φως μου τη γειτονιά σου
ανέ σκεφτείς για να μου πεις, του χωρισμού το γεια σου.
Αλατζάς Σάββας (Ηράκλειο)
Λέξες πικρές, σαν τσι βαριές, πέτρες, ο γεις στον άλλο
πετάξαμε, και κάναμε, ένα τρόχαλο μεγάλο.
Βεργετάκη Κατερίνα (Βόλος)
Μίσεψες και πετρώσανε, τα όνειρά μου όλα
μα ήρθες και στον τρόχαλο, ξανάνθισε μια βιόλα.
Πυρουνάκης Μιχάκης (Αθήνα)
Κι' εξά ψυχής, καρδιά και νού, επήρες μου τα Βιόλα
τρόχαλο μάντρας του βουνού, κάμε και ρίξ' τα όλα.
Πλεμένος Γιώργος -Μαυρόλυκος (Αγιά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Το 'χει τ' ανάραχο κι' αυτό, γη έρμη η καρδιά μου
και βρίχνουται ένα τρόχαλο, όλα τα όνειρα μου.
Τρουλλινός Μανόλης (Βρύσες Αμαρίου Ρέθεμνος)
Ποτέ δε ν-το περίμενα, και όμως έζησά το
για μια γυναίκα να γενώ, τρόχαλος κι' άνω κάτω.
Κασωτάκη Σπυριδούλα (Ανώπολι Σφακίων Χανιά)
Ένας σωρός χαλάσματα, καρδιά μου και τροχάλοι
τ' όνειρο που 'λεγες γερά, θεμέλια του 'χες βάλει.
Δρακάκη Κόκκινου Ελένη (Ηράκλειο)
Συντρίμμια εγεννήκανε, όλα τα όνειρά μου
τρόχαλος τώρα τα θωρώ και καίγετ' η καρδιά μου.
Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Τρόχαλος είναι η ζωή, μ' ανηφοριές γεμάτη,
όμως καλιά σου να τη ζεις, κομμάτι με κομμάτι.
Κλεισαρχάκη Κάλλια (Θεσσαλονίκη)
Στον τρόχαλο τση σκέψης μου, δεντρό η αθιβολή σου
ποτίζει το, το δάκρυ μου, τση κάθ' ανάμνησής σου.
Μπακιρτζής Δημήτρης-Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου Χανιά)
Αγάπη απού δε δίδεται και ζει φυλακισμένη
αγρίμι είναι αμοναχό, που στσοι τροχάλους στένει.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρέθεμνος)
Και πληγωμένη απ' τ' όνειρο, που μου 'χει εκείνος θάψει
τροχάλους αναμάζωνα, άλλη να μην περάσει.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Πέτρα τη μ-πέτρα εσώργιασες, ένα χωργιό τροχάλους
λάθος μαστόρους διάλεγες, μα και κακούς δασκάλους.
Δρίζου Μαρία (Αθήνα)
Δεν είσαι συ για όνειρα κι' ελπίδες για ν' ανάφτεις
αμοναχά σε τρόχαλο, ψευθιάς για να τα θάφτεις.
Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Στον τρόχαλο τση σκεψης μου, θέλεις καρδιά μου πάλι
να ξαναχτίσεις τσι χαρές, που σου γκρεμίσαν άλλοι.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλιά Μεσσαράς Ηράκλειο)
Στο όνειρο τσ' αγάπης μας ήχτιζα 'γω παλάθια
μα 'πόδωκές τα τρόχαλους και δάκρυα στα μάθια.
Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)
Αν δε παντήξεις τρόχαλους, δεν κλάψεις δε ματώσεις
μικρές θα 'ναι κι' ας έδωσες, μεγάλες εντυπώσεις.
Πλοκαμάκη Χρυσούλα (Αθήνα)
Τροχάλους βάζεις βρε ζωή, στη στράτα τη δική μου
μα απ' τους τροχάλους την αντλώ, εγώ τη δύναμή μου.
Μιχελάκης Μανόλης (Αθήνα)
Όσους τροχάλους, κούκλα μου κι' αν φτιάξουν στην αυλή σου
θα τση γκρεμίσω, για να μπω, να πάρω το φιλί σου.
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Εχάθηκε το γέλιο μου κι' έσβυσε η χαρά μου
γιατί 'δα πάλι τρόχαλο, όλα τα όνειρά μου.
Χατζόπουλος.Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Σα σταματησ' η κίνηση, απού κινεί τα παντα
τρόχαλος ούλα θα γενού και δεν κατέω γιάντα.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Πέτρα στη μ-πέτρα έχτισα, μ' αγάπη τη ζωή μου
κι' η μοίρα τη ν-τροχάλιασε και τρώει το κορμί μου.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα( Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Σα τρόχαλος μες στη γ-καρδιά, είναι βαρύς ο πόνος
κα γίνεται αβάσταχτος, όσο περνά ο χρόνος.
Πρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)
Τα όνειρά μας τρόχαλος, γίναν μ' αυτή τη κρίση
στείλε Θεέ μου μάστορα, για να τα ξαναχτίσει.
Μουλουδάκης Γιάννης (Αθήνα)
Στο ν-τρόχαλο τσ' αγάπη μας, χοχλιούς γυρένε κι' άλλοι
για κιόνα δε ν-απόμεινε μια μ-πέτρα πάνω σ' άλλη.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Ογδόντα χρόνια σήμερο, με τσι καημούς παλεύω
και ξεπετραδωτούς χοχλιούς, στο τρόχαλο γυρεύω.
Παπά Μανόλης Καβρουλάκης (Αθήνα)
Καλή τον' η αγάπη μας, μα 'χε κακά θεμέλια
οσά ντο ξεροτρόχαλο, που χτίζουν τα κοπέλια.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Σε 'νους τροχάλου τη κορφή, μηδε πουλί πουλάκι
μόνο μια ζάρα καθ' αργά και την αυγή κοράκοι.
Κορνάρου Σκυβάλου Κατερίνα(Μουρτζανά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Εκαμ' η κρίση τρόχαλο, φωλιές για νυχτερίδες
κόπους ετόσονα χρονώ, όνειρα και ελπίδες.
Μουλουδάκης Γιώργης(Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Τρόχαλος που συχνοχαλά, κερά μου ο σεβντάς σου
γι' αυτό δεν είναι σταθερός, κιανείς στην αγκαλιά σου.
Διόρθωση μαντινάδας με τη λέξη γλακώ:
Πρικάκη Μαρία
Ετούτο το καιρό γλακώ, μ' άμε ευχαριστημένη
την κόρη μας παντρεύουμε, να ειν' ευτυχισμένη.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Τ' όνειρο κοίτεται νεκρό, μ' ήντα καρδιά θα κλάψω
που χρόνους ξετροχάλιαζα, να βρω να το ξεθάψω.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη, ρόδο και το μεθεπόμενο νταγιαντώ,νταγιαντίζω, νταγιάντα( υποφέρω η δεν υποφέρω,υπομένω,αντέχω)... Στέλνετε στο τηλέφωνο 6981572714.
