Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με το ελεύθερο μας θέμα:
Πανηγυράκης Σπύρος (Χανιά)
'Ελληνα διώξε τον ζυγό και ξύπνα επιτέλους
γιατί σε σέρνουν σαν τ' οζό, στο βάραθρο του τέλους.
Περάκης Αντώνης (Ηράκλειο)
Βρήκα ένα χαμόγελο, στην άκρα πεταμένο
δεν κάτεχα ποιανού 'τονε και ποιος το 'χε χαμένο.
Μα πήγα και ε-ρώτηξα μπα και κανείς κατέχει
γιατί 'ναι κρίμα άνθρωπος , χαμόγελο μην έχει.
Ρωτώ δεξά , ρωτώ ζερβά , μα πράμα δεν ε-βρήκα
και κάπου 'κεί εθάρρουνα πως σε μπελάδες μπήκα.
Μα σκέφτηκα ποιος δυστυχής , το είχενε χαμένο
απού θα ζεί χωρίς χαρές , και δίχως ένα γέλιο.
Και 'κεια απού στεκόμουνα με πλησιάζει η μοίρα
Ε... κακομοίρη δυστυχή , ''μα από σε'',το πήρα.
Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Ακόμα δε σε γνώρισα κ' ομως μου βγάζεις πάθη
πάνω στην τρέλα γίνονται τα πιο μεγάλα λάθη.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Α' ν ήτο νε μη σ' αγαπώ, δε 'θελα σε παντήξω
η ζήση το 'χε νε σκοπό όπως κι αν τη ρωτήξω.
Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Αφακίων Χανιά)
Eγώ τη λέξη σ`αγαπώ, εδά την-ε-μαθαίνω
που μια ζωή την άκουγα, μόν' από στόμα ξένο.
Σηφάκης Γιώργης - Σιμισακογιώργης (Ρέθεμνος)
Ότι πιστεύεις Έλληνα, ότι και να ψηφίζεις
τη χώρα που γεννήθηκες πρώτα να τη στηρίζεις.
Να αγαπάς τον τόπο σου και τα ιστορικά του
τ΄ αρχαία τα μνημεία του, τη γλώσσα τη δικιά του.
Το μίσος κι΄ ο φανατισμός ποτέ μη σε τυφλώνει
αυτό γυρεύγει ο εχθρός που γύρω σε κυκλώνει.
Ότι πιστεύεις Έλληνα είναι δικαίωμα σου
μα πάντα την πατρίδα σου να έχεις στην καρδιά σου.
Πλοκαμάκη Χρυσούλα (Αθήνα)
Αλήθεια, σκέφτηκες ποτέ, το πως θα καταντήσεις;
Τι όνομα, στον κόσμο αυτό, πριν φύγεις θα αφήσεις;
Σκέφτηκες ότι στη ζωή, ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, μετράει
κι όχι το πόσα όβολα, στην τσέπη κουβαλάει;
Σκέφτηκες ότι γύρω σου, πουλιούνται συνειδήσεις
πριν καν προλάβεις, άνθρωπε, τα μάτια σου να κλείσεις;
Βάλε λιθάρι θεριακό, για να το σταματήσεις
το άδικο που γίνεται, στον τόπο που θα ζήσεις.
Λιθάρι, είναι η ΠΙΣΤΗ σου, κι η πιό κρυφή ελπίδα
πως θά 'ρθουν μέρες φωτεινές, στην έρμη αυτή πατρίδα.
Ξενιτεμένος (Ρέθεμνος)
Έλα κοντά μου μοναξιά, να μπω στην αγκαλιά σου
γιατί ρωτούνε τακτικά, τι κάνει η κοπελιά σου.
Πλεμένος Γιώργος -Μαυρόλυκος (Αγιά Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Πως να ελπίζω στην ζωή, δίχως την συντροφιά σου
που την χαρά μου έβριχνα, μέσα αγκαλιά σου.
Πως να γελάσω δείξε μου, μα να νε για ενομίς σου
που 'φυγες και το γέλιο μου, εμίσεψε μαζί σου.
Πως να μπορώ τση αργαδηνές, όνειρα ποια να κάνω
που 'σουν το μόνο όνειρο, π' αγάπησα και χάνω.
Χασουράκη Ειρήνη (Αθήνα)
Στα ζάλα τση αγάπης σου, κλουθώ και δε φοβούμαι
κι' ας είναι κακοτράχαλο, το μέρος που πατούμε.
Γαρεφαλάκης Γιώργος (Άγιος Νικόλαος Λασίθι)
Φαράγγια δέτες και γκρεμοί, είν' η ζωή μου εμένα
όσα τ' αγρίμια που ποτέ, δεν κάνουν ''σταλισμένα''.
Ξερουδάκη Μαρία (Ρέθεμνος)
Τ' ασήμαντα και τα μικρά, απού δεν εκτιμούμε
μας κάνουνε πολλές φορές, τη διαφορά να δούμε.
Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)
Με της αγάπης το σκοπό και τση καρδιάς το ζήλο
φύτεψα, ξαναφύτεψα, δε μου στεργιώνει, φύλλο.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Σιμώνουνε οι εκλογές και μένα δε με γνοιάζει
μα ανέ χαθεί ο ψήφος μου, εκείνο με πειράζει.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρέθεμνος)
Χαράς σε αυτόν που θα μπορεί ν' ακούσει την σιωπή μου
να νιώσει ποια "ναι η άρνηση μα και η επιλογή μου.
Αλατζάς Σάββας (Ηράκλειο)
Δε με χωρούν τα σύνορα, πλαντώ και τα γκρεμίζω,
οι πεθυμιές μου αβάσταχτες, και δε τσι νταγιαντίζω.
Χαλκιαδάκη Αλεξάνδρα (Ηράκλειο)
Στη δύναμη τσ' αγάπη σου, μπορώ πολλά, να κάνω
μέχρι τη γη στα χέρια μου, να την σηκώσω, πάνω.
Κουτσελάκης Αντώνης Νέλος (Ιεράπετρα)
Όνειρα που μου γκρέμισε, έπλεξα και τα στρώνω
στη μοναξά μου πάπλωμα, να χω να μη κρυώνω.
Κουλιζάκη Ελπίδα (Φρες Αποκορώνου Χανιά)
Στην αγκαλιά σου άσε με, να μπω για λίγο μόνο
και δες στο δευτερόλεπτο, πόσους καημούς ''σκοτώνω''.
Καλλέργης Γ.Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθεμνος)
Άλλος ψηφίζει πρόσωπο κι' άλλος ψηφίζει κόμμα
μα γω τα μάθια τζη τα δυο, που 'χουν ωραίο χρώμα.
Μπαττή Δήμητρα (Χανιά)
Η ευτυχία συνταγή, δεν έχει να πετύχει
λαχείο είναι της ζωής και άντε να σου τύχει.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Να πάρω θέλω 'να γαμπά, στα όρη να ξωμένω
να κουβεδιάζω με τα ζα, που τα καταλαβαίνω.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Εσύ η μάνα τση σιωπής, εσύ και η φωνή μου
στο μονοπάτι τση ζωής, η πέτρινη αντοχή μου.
Εσύ η κόρη τση χαράς, εσύ και ο καημός μου
που κατατρώει σα φονιάς, το μέλλον και το βιος μου.
Εσύ ο φόβος τση φυγής και τ' όχι που με δένει
στη περηφάνεια τση ντροπής, που 'ναι καλά κρυμμένη.
Εσύ η σκέψη που διψά και πίνει τσ' απαντήσεις
από τα χείλη του σεβντά, οπότε το ζητήσεις.
Εσύ η ντρέτη αφορμή, εσύ και το κουράγιο
στο αναπάντητο γιατί, που 'χει γεννεί ναυάγιο.
Εσύ η δυνατή φωτιά, εσύ και το νερό μου
μέσα σε πέλαγα βαθιά και το ηφαίστειο μου.
Εσύ η θύρα των ματιών, εσύ και η αρμύρα
στο ξέσπασμα των εποχών, εσύ και η πλημμύρα.
Εσύ η γη τση λησμονιάς, εσύ κι η θύμισή μου
στο μετερίζι τσ' απονιάς, η μάχη η δική μου.
Εσύ η δύναμη του νου και η αδυναμία
να σε θωρώ, χωστά παντού, σε κάθε ευκαιρία.
Εσύ τ' ανέμελο φιλί, εσύ κι' η προδοσία
εσύ η δικιά μου προσευχή, εσύ κι η αμαρτία.
Εσύ ο κύκλος τση ζωής και η ανηφοριά μου
εσύ η στράτα τση ψυχής, εσύ κι η ξενιθιά μου.
Εσύ το ρόδο και τ' αγκάθι εσύ
η λύτρωση μου και τα πάθη...
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Σαν αποδαύλι που 'μεινε στση παρασθιάς τον άθω
ετσά κι η τύχη το 'φερε στον έρωντα να πάθω.
Μιχελάκης Μανώλης (Αθήνα)
Μ' ένα πινέλο, έσβυσες όλα τα όνειρά μου
και βύθησες στη μοναξιά για πάντα την καρδιά μου.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαρά Ηράκλειο)
'Εφυγε δεν ξαναγυρνά, και έχουμε και...λέμε
από παέ και στο εξής, τέρμα τα γέλια...κλαίμε.
Φανουράκης Ηλίας - Κουρσάρος (Αγιοι Δέκα Μεσσαρά Ηράκλειο)
'Ωστε να σει, τη ν-τρίχα μου, αέρας, να θυμάσαι
πως δε θα βάλω στη γ-καρδιά, άλλη και μη φοβάσαι.
Μιχελάκης Στέλιος (Αρώνι Ακρωτηρίου Χανιά)
Σε πάντηξα στ' ονείρατο κι' ήβρα χαρά περίσσια
να σμίγαμε και ξυπνητοί, να βγω τση μοίρας, ίσια.
Σηφάκης Λευτέρης (Αθήνα)
Άθρωπε 'συ απού ξεχνάς, πριχού στην κάλπη φτάσεις
σίγουρο αποτέλεσμα, είναι ότι θα χάσεις.
Πολιτάκη Χαρούλα (Κάλυβος Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Κάλπικο αποτέλεσμα, στις εκλογές ας τρέξει
στον κάθε ένα ψεύτικο, που 'χει τσ' αθρώπους, παίξει.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα ( Μεγαλόπολη Αρκαδίας )
Πόνε κι' αν φυλακλιζεις μου, τα όνειρα μη βγούνε
ρίχνουνε τη κερκόπορτα, κι' ελεύθερα πετούνε.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθεμνος)
Οθέ ντη μπάντα τση καρδιάς, ξάμωσε να χτυπήσεις
και ρίξε σκάγια του σεβντά, γλυκά να τη γεμίσεις.
Πρικάκη Μαρία ( Φιλιατρά Μεσσηνίας )
Η μαντινάδα για να βγει, θέλει χαρά η πόνο
για να 'χει κάποιο νόημα και όχι λόγια μόνο.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Τη μ-περηφάνεια μ' έκαμες και πήγενε στο μ-πάτο
και πάω 'δα και χώνομαι, στ' ανύχι σ' από κάτω.
Γαριπαντώνης ( Νύβριτος Μεσσαράς Ηράκλειο)
Το ψήφο τση αγάπης σου, ζητώ, μα δε σου τάσω
εγώ δεν είμαι βουλευτής, τα ''θα'' μου να μοιράσω.
Μπακιρτζής Δημήτρης -Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου)
Ούλες τσ' αμάλαγες καρδιές, Θεέ μου κανάκιζε τζι
του έρωντα κλουθήσανε, μ' αυτός βερέμιασε τζι.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Εγώ ΄μαι απού άντεξα, ίσαμε 'δα μποφόρια
και με το γέλιο έβγαλα, τη γ-κάθε στεναχώρια.
Μα 'ρθ' ο σεβντάς και μ' έκαμε, χίλια κομμάθια, σκόνη
και γύρω, γύρω με λυχνά, σα κόντυλο στ' αλώνι.
Και πέρνει τα κομμάθια μου και και τα σκορπά αέρας
και δε μ' αφήνει ήσυχη, ούτε λεφτό τση μέρας.
Χάμε ως χάμε με πατεί, μεγάλη ντου η χάρη
και γίνηκα σα ντο αρνί, το ψεσινό λιοντάρι.
Σεβντά που με φυλάκισες, με μια μαθιά σου μόνο
και έβαλες διαγραφή, στση ζήσης μου το χρόνο.
Ετρύπησες μου τη γ-καρδιά, απου 'χα το ατσάλι
και 'δα με βρήκανε καημοί, αληθινά μεγάλοι.
Περνώ και παραμέρησε, άσε με στη βουλή μου
και φτάνουνε τα βάσανε, που 'χω στη γ-κεφαλή μου.
Μα συ 'σαι ράτσας άπονης, κι από κακό μιλέτι
πισώπλατη την έριξες και βγήκε απ' το μπέτη.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη, Κρήτη και το μεθεπόμενο, η αφεντιά μου,(αφεδειά) η αφεντιά σου η αφεντιά του, (εγώ, εσύ αυτός).... Τηλέφωνο επικοινωνίας 6981572714.
