Κρήτη μου.....
Μέσα απ' τη ρίζα του βουνού, βαθιά από 'να σπήλιο
τρέχει κρυστάλινο νερό, καθάριο σα ντον ήλιο.
Έχει χαράξει διαδρομή και ότι βρει ποτίζει
στο πέρασμα του, τη δροσιά και τη ζωή χαρίζει.
Ευλογημένη η βλάστηση, στου ποταμού την κοίτη
τέθοιες πηγές στολίζουνε ολόκληρη την Κρήτη.
Πραδεισένια ομορφιά σε όλο τζη τον τόπο
για να τση δεις και να χαρείς, πρέπει να κάμεις κόπο.
Όρη, λαγκάδια και βουνά, πρέπει να τα πατήσεις
όλες τση Κρήτης τς' ομορφιές, να δεις και να μυρίσεις.
Ευλογημένο το νερό, πηγή ζωής, που λένε
όλα τα ζωντανά τση γης και τα δεντρά το θένε.
Κρήτη μου, όμορφο νησί, ο Θιός σε 'χει προικίσει
μ' όλα του κόσμου τ΄αγαθά σε έχει ευλογήσει.
Σα μια νεράιδα μάγισσα θάλασσα, σ΄αγκαλιάζει
κι 'όλο το χρόνο τ' ουρανού, το μπλάβο σε σκεπάζει.
Χαίρομαι που γεννήθηκα στο χώμα σου απάνω
και που θα μπω όταν θα 'ρθει η ώρα να ποθάνω.
Μπαττή Δήμητρα
Mάχη της Κρήτης
Μαύρα πουλιά στον κρητικό, τον ουρανό πετούνε
θωρούνε πόλεις και χωριά, το θάνατο σκορπούνε.
Στο Μάλεμε και στα Χανιά, στο Ρέθυμνο, στο Κάστρο
έφεξε για τση Κρητικούς, πάλι τση δόξας, άστρο.
Με το θεριό επάλεψε η Κρήτη απ' άκρου σ' άκρη
μάτωσε μα δε μ-πρόβαλε στο μάγουλό τζη δάκρυ.
Οποιος χαθεί για λευτεριά, λένε πως δε μ-ποθαίνει
σαν τον αέρα δροσερή η θυμησή ντου μένει.
Κρήτη πάντα θα καίγεσαι στου χρέους το καμίνι
που το συμπαίν' η λεβεδιά και η αντριοσύνη.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης
Κρήτη
Εζήτηξα ντου ει του Θεού αητός αν θε' να γίνω
στσ' απάτητες βουνοκορφές για πάντα ν' απομείνω.
Με τα φτερά μου να πετώ και τσ' ουρανούς να σκίζω
ούλη την Κρήτη να θωρώ και να ματοδακρύζω.
Που τση Γραμπούσας τσ' ομορφιές και τω Χανιώ τα κάλη
μέχρι τση Στείας τα βουνά του Βάι τ' ακρογιάλι.
Τσοι κάμπους, τα φαράγγια τζη και τ' άγριγια χαράκια
τσοι σπήλιους απ' Αγιάσανε τση πίστης τα γεράκια.
Καθ' ομορφιά τζη να θωρώ και να γροικώ πως βγαίνουν
τση λύρας οι αθιβολές που στη καρδιά μου μπαίνουν.
Κρήτη μου κόρη του Θεού τσ' αγάπης θυγατέρα
ώστε να ζω νεσ΄την καρδιά θα σ' έχω νύχτα μέρα.
Μπακιρτζής Δημήτρης - Τζανοδημήτρης
