Οι μαντινάδες και οι στίχοι, με τη λέξη, τσούρα:
Μπαττή Δήμητρα (Χανιά)
Από το ν-τρόχαλο του νου, τσουρά στη γη μια σκέψη
και ύστερα ο λογισμός, γλακά να τη μαζέψει.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Ετσούρησε νε τ' άστρο μου, μα ποιος θα μου αδιάρει*
να φέξει πάλι να γεννεί, σα ντο μαργαριτάρι.
αδιάρει=βοηθήσει
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Ανέβηκα τση σκέψης σου, τα πλάγια ν' αγναντέψω
μα εγλίστρηξα και τσούρησα, κι εκόντεψε να μπλέξω.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδός Ρέθεμνος)
Εφτά πεζούλες ήκαμα, τσ' αγάπης μας την τσούρα
κι εβάσταξε τσ' ανεμικές και την πολλή βαβούρα.
Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Τα όχι, τα δε πρέπει σου, με κάνανε να φύγω
στα μάθια σου ετσούρησα να μ' αγαπήσεις λίγο.
Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)
Μια τσούρα όντε ν-έφυγες, απού δε ν-έχει άκρη
και τρέχει ακατάσχετα, σαν τη μ-πληγή το δάκρυ.
Κουτσελάκης Αντώνης Νέλος (Ιεράπετρα)
Ένα βουνό απότομο, γίνηκε ο σεβντάς σου
κι έχω στη τσούρα σβολωθεί, να μπω στην αγκαλιά σου.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Κρυφά τα ζάλα σου ’κλουθώ, την αύρα σου μη χάνω·
μ’ ανε τσουρήσω και χαθώ το κρίμα δε’ σ’ το βάνω.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)
Από μωρό μες στη φασκιά, τσουρώ στη γ-κατηφόρα
κι αδιαφορώ, όντε γροικώ, πως έχει κι ανηφόρα.
Πρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)
Μοιάζει η ζωή μας με βουνό, με τσούρες κι ανηφόρες
και με τροζοκαλόκαιρο, με κάψες και με μπόρες.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Μεσσαράς Ηράκλειο)
Η περασσά μου, μ' έβγαλε από τη γειτονιά σου
και τσούρησα και βρέθηκα μέσα στην αγκαλιά σου.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Όποιου αθρώπου τη μ-πρεπειά, θα πάρη την η τσούρα
θαρρώ πως θα ν' τση ζήσης του, η πλια τρανή χασούρα.
Φανουράκης Ηλίας -Κουρσάρος (΄Αγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Στο σόπατο πορπάτουνε, κι είχα τη σαλαμέ* μου
κι εδά στην τσούρα του σεβντά, πως να βαστάξω Θε μου.
σαλαμέ=ησυχία
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)
Σε σιόπατο δεν έκαμα, στη ζήση μου δυό ζάλα
σε τσούρες και στσ' ανηφοριές, εγίνηκα δασκάλα.
Από τον Γαριπαντώνη, για τον Σήφη...τον κροκόδειλο...
Κροκόδειλος εβρέθηκε στο Ρέθεμνο στη λίμνη
κι όλοι ζητούν επίμονα, πρέπει να παραμείνει.
Ο Σήφης είναι πονηρός και στο κλουβί δε μπαίνει
γιατί του φαίνεται μικρή, η κότα η κρεμασμένη...
Δεν μπαίνει ο Σήφης στο κλουβί γιατί τ' αρέσει η Κρήτη
θέλει να ζει να χαίρεται στου ποταμού τη κοίτη...
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη, τσιμογελώ (χαμογελώ ντροπαλά) και σταματάω την στήλη για το καλοκαίρι..
Καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση ξανά.
