Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με τη λέξη σκαμπίλι;
Πάτερ Νικόλαος Νικηφόρος (Ρέθυμνο)
Δεν λησμονάτε και πονεί, σαν δίνουν το σκαμπίλι
οι πιο στενοί μας συγγενείς, για πιστικοί μας φίλοι.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Είν' άδικο να σ' αγαπώ και να 'μαστε δυο φίλοι
αυτό 'ναι το πιο δυνατό τση μοίρας μου σκαμπίλι.
Λουλουδάκης Μαρίνος (Ηράκλειο)
Είδε η μοίρα πως γελούν τα πονεμένα χείλη
και με χαμό απάντησε και δυνατό σκαμπίλι.
Λάμπος Κώστας (Πειραιάς)
Πολλές φορές στον άνθρωπο , δίνει η ζωή σκαμπίλι
και τοτεσάς 'πομένουνε , κοντά σου μόνο φίλοι.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Σκαμπίλια μου δώσε πολλά η μοίρα μου εμένα
όμως με είδε ελάχιστα με μάθια δακρυσμένα.
Κουτσελάκης Αντώνης (Ιεράπετρα)
Το πιο γερό μου ήπαιξε η σκέψη σου σκαμπίλι
και ήναψε του μισεμού για πάντα το φυτίλι.
Χαλκιαδάκη Αλεξάνδρα (Ηράκλειο)
Σκληρό καρύδι μ ' έλεγαν οι συγγενείς κι οι φίλοι
μα θρούλισα σε ένα λεπτό στσης μοίρας το σκαμπίλι.
Φραγκιαδάκη Κορίννα (Αθήνα)
Τι κι αν μου στέλνει η ζωή δύο δύο τα σκαμπίλια
εγώ της λέω " μοίρα μου σε πάω με τα χίλια.
Καπετανάκης Γιάννης (Καρέ Ρεθύμνου)
Εκείνου που ξεστόμισε το ψώμα απ' τα χείλη
αξίζει του λόγω τιμής ένα γέρο σκαμπίλι.
Μαλλιαράκης Ανδρέας (Ρέθυμνο)
Εγέλασα κι η μοίρα μου μου 'παιξε δυο σκαμπίλια
και μόνο θλίψη και καημός επόμεινε στα χείλια.
Αγγέλα (Ηράκλειο)
Ο μισεμός σου μάνα μου ήταν γερό σκαμπίλι
μου στέρησε το χάδι σου το γέλιο από τα χείλη.
Καζά Μαρία (Χίος)
Μου το 'πάν' φίλοι και γνωστοί, μα γω μυαλό δεν βάζω
σκαμπίλια έφαγα πολλά και γνώμη δεν αλλάζω.
Πλοκαμάκη Χρυσούλα (Αθήνα)
Παίξε σκαμπίλια, βρε ζωή, μα εγώ δεν σε φοβούμαι
φτερά δεν έχω να πετώ μα αετός λογούμαι.
Ψαρουδάκης Γρηγόρης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Ένα σκαμπίλι έφαγες και σ' όλους το διηγάσαι
θες να σε κάνω μισερή να μη παραπονάσαι.
Μαυρουδή Μαρία (Μοίρες Ηρακλείου)
Όσα σκαμπίλια κι αν δεχτώ δεν σκύβω το κεφάλι
μόνο με ελπίδα κ όνειρα θα προχωρήσω πάλι.
Νικολακάκη Στέλλα (Γεράνι Ρέθυμνο)
Ρίχνε χαστούκια όσα θες πλήγωνε την καρδιά μου
θα σ"αγαπώ παντοτινά αρισβατσόβεργα μου.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Η μοίρα με καταχτυπά και παίζει μου σκαμπίλια
ώστε να δει να τρέχουνε αίμα τα δυο μου χείλια.
Κατσαπρακάκη Κούλα (Μεσοχώριο Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Σκαμπίλισέ με ο έρωντας μόλις σε είδα φως μου
και γνώρισαν τα μάτια μου τις ομορφιές του κόσμου.
Τζανοδημήτρης Δημήτρης (Γούβες Ηρακλείου)
Δε σκαμπιλίζω' γω καρδιές όσο γ-κι'α με πονούνε
παρακαλώ μόνο του Θιού να πα να τόν-ε' βρούνε.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Του χωρισμού σου ένιωσα το δυνατό σκαμπίλι
και γέλιο μπλιο δεν πρόβαλε στα ειδικά μου χείλη.
Γαγάνης Δημήτρης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Μοίρα δεν ξεβαρέθηκες σκαμπίλια να μου παίζεις
άσε με εκειά απού πονώ και μη με περιπαίζεις.
Κουλιζάκη Ελπίδα (Φρες Αποκορώνου Χανιά)
Είσαι αφορμή και ένιωσα τση μοίρας το σκαμπίλι
και όταν σε φέρνω μες το νου δαγκάνομαι στα χείλη.
Τρουλλινός Νίκος -Κάλχας (Ρέθυμνο)
Με σκαμπιλίζ' η μοίρα μου μα εγώ δε γονατίζω
κι αντί να κλάψω ,τ' άλλο μου μάγουλο τση γυρίζω.
Κασαπάκης Αντώνης (Ηράκλειο)
Σκαμπίλι μας έδωσ' η ζωή ήρθαν τα πάνω κάτω
μα σου κρατώ το χέρι 'γω και πάμε παρακάτω.
Δαρμαμάνη Καμπουράκη Μαρία (Μέλαμπες Ρεθύμνου)
Τι κι αν πονεί το σώμα μου απ' τα πολλά σκαμπίλια
με γέλιο και υπομονή τη δέχομαι τη μοίρα.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηρακλείου)
Είπε μου να χωρίσομε και να ´μαστε δυο φίλοι
δεν έχω νιώσει στη ζωή ετσά γερό σκαμπίλι.
Δρακάκη Ζωή (Ρέθυμνο)
Όλη η ζωή μου εμένανε είναι γεμάτη πόνο
γιατί η μοίρα απανωτά σκαμπίλια στέλνει μόνο.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Μου 'παιξε κατακέφαλα σκαμπίλι στα γεμάτα
κι είδα πως είναι η του σεβντά να πορπατείς τη στράτα.
Μποτωνάκης Κώστας (Χανιά)
Σκαμπίλι η μοίρα κι Θεός μου 'δωσε και ταράσσω
δώσε και συ χαριστική βολή να ησυχάσω.
Καλλιτσουνάκη Αθανασία (Ρέθυμνο)
Πολλά σκαμπίλια μου ΄'δωσε τσι μοίρας μου το χέρι
μα να με δει σ' απόγνωση δε θα τα καταφέρει.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Με το σκαμπίλι τση ζωής στροφή δεν πήρα μία
πατώ αργά μα σταθερά κι ούτε δεξιά μα ευθεία.
Κουτσάκη Χρυσούλα (Αντισκάρι Ηράκλειο)
Την ώρα π' αναντράνιζα μου παίξε το σκαμπίλι
η μοίρα και παράπονο είδα στα δύο μου χείλη.
Ξεκαρδάκη Αντωνία (Μοίρες Ηρακλείου)
Ο χωρισμός σου μου' δωκε το πιο γερό σκαμπίλι
και κάθε μέρα γεύομαι το δάκρυ μου στα χείλη.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Όσα σκαμπίλια μού ‘παιξε, η μοίρα δε βαρίχνω,
και πάντα θ’ αντιστέκομαι, σ’ ότι και να παντίχνω.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Ζήση σκαμπίλια ρίχνεις μου το 'να απάνω στ' άλλο
και σ' όσους δεν αξίζουνε δίνεις πάντα ρεγάλο.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Μοίρα κατάρα μου 'δωσες καλό ποτέ μην κάμω
και με σκαμπίλια με χτυπάς πράμα να μη μπροκάμω.
Μαριόλος Νίκος (Περιβόλια Ρέθυμνο)
Σκαμπίλια έφαγα πολλά κι ένοιωσα δυστυχία
υπήρξαν όμως και στιγμές γεμάτες ευτυχία.
Κουκουμπεδάκη Χαριστή (Γαλιά Ηρακλείου)
Πολλά σκαμπίλια μοίρα μου σκληρή μου 'χεις πεσμένα
που μούδε τα κοπέλια σου να σου 'χα σκοτωμένα.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Τ' άρπαξα και το φίλησα και μου ΄'ρίξε σκαμπίλια
κι' άψανε μα και σβήσανε του νου μου τα καντήλια.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Σε 'κεινη εναπόθετα τσ' ελπίδες μου σαν φίλη
κι όμως αντί για αμοιβή πήρα διπλό σκαμπίλι.
Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Γυναίκα δεν εχτύπησα ποτές μου με σκαμπίλι
καλλιά 'χω να τση τραγουδώ να τη φιλώ τα χείλη.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηράκλειο)
Πάλι σκαμπίλι μου 'παιξε η μαυρισμένη μοίρα
και μια χαρά απ' τη ζωή ποτές μου δεν επήρα.
Κοστιφάκη Ελπίδα ( Πιτσίδια Μεσσαράς Ηρακλείου)
Σκαμπίλια παίζει η μοίρα μας χαρά του από προλάβει
να την γλεντήσει τη ζωή και να την καταλάβει.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλοίδες Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Εγώ τη φάτσα τση χαράς δε γνώρισα ως τώρα
σκαμπίλια από τη μοίρα μου καθημερνός πληθώρα.
Ζουμπεράκη Άννα (Ρέθυμνο)
Ήρθε η ώρα που 'φαγα ξανά ένα σκαμπίλι
γιατί τα ξαναφίλησα πάλι τα δυό σου χείλη.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Στο πρώτο, το σκαμπίλι μου γύρισα απ' την άλλη
γέρασα και στην γ-κεφαλή μυαλό δε ν-έχω βάλει.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη βεγγέρα.
Επικοινωνείτε στο 6981572714.
Δίχρωμα βουτήματα
Υλικά
250 γρ. βούτυρο
250 γρ. ζάχαρη άχνη
400 γρ. αλεύρι μαλακό
2 κρόκους αυγών
100 γρ. κουβερτούρα
ξύσμα πορτοκαλιού
βανίλια και λίγο αλάτι
Εκτέλεση
Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο, την ζάχαρη , το ξύσμα, αλάτι και βανίλια.
Ρίχνουμε τους κρόκους και συνεχίζουμε το χτύπημα.
Όταν αφρατέψει το μείγμα προσθέτουμε το αλεύρι και χτυπάμε λίγο ακόμα.
Λειώνουμε την κουβερτούρα σε μπαιν μαρί και την ανακατεύομε στην μισή ζύμη.
Βάζουμε λαδόκολλα στο ταψί του φούρνου μας και με ένα κουταλάκι παίρνουμε μικρές ποσότητες από το λευκό μείγμα και τις τοποθετούμε σε απόσταση 2 εκ. την μία από την άλλη. Πάνω από κάθε κουταλιά που έχουμε απλώσει στην λαμαρίνα, προσθέτουμε ίδια ποσότητα του σοκολατένιου μείγματος. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 15 με 20 λεπτά περίπου.
