Πρωτοπαπαδάκης Γιώργος (Χανιά)
Μου 'πες να ξεχωρίσουμε κι έπεσα του θανάτου,
γιατί δεν στέκει Παρασκή, αλάργο του Σαββάτου.
Τζαγκαράκης Νίκος (Χανιά)
Κρίμα στου βέλους την ορμή, αλάργο από το στόχο
να κοιμηθώ στα χέρια σου, πόσο ανάγκη το `χω.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Εδίψουνα να μ' αγαπάς, έσπασες το λαίνι
αλάργο σου η μοναξιά, τα δάκρυά μου πίνει.
Σταυρουλάκης Γιώργος (Χανιά)
Αλάργο μου είσαι, μα εγώ, τη σκέψη μου θα μπέψω
ανάθεμα το, τ' όνειρο και πώς θα το παλέψω.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)
Εδά π' αλάργο ζούμενε, ο τόπος δε με βάνει
κ' ένα βαρέλι μαρουβάς, το μήνα δε με φτάνει.
Σπυριδάκης Μιχάλης ('Αγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)
Είναι στιγμές π´ αλάργο σου, κλαίω πονώ φοβούμαι
κι άλλες που σκέφτομαι θα 'ρθεις κι ετσά παρηγορούμε.
Παυλάκης Νίκος (Αθήνα)
Εμέτρησα χιλιόμετρα, τα δυό σου μάτια να βρω
και εδά ανημένω να φανείς και λες, πως είναι αλάργο.
Λάμπος Κώστας (Πειραιάς)
Μου λείπεις και τ' αλάργο σου, απάλευτο μου μοιάζει
και μες τ' απομεσήμερο, ντελόγο σκοτεινιάζει.
Μεσσαριτάκη Λίτσα (Ηράκλειο)
Για ότι φεύγει αλάργο σου, κλάψε, μα να θυμάσαι
κάτι θα ξαναγεννηθεί ευτυχισμένος να ‘σαι.
Μονιάκης Στάθης (Ηράκλειο)
Μπορεί να είσαι αλάργο μου και να' μαι μακριά σου
μα δε ξεχνώ ένα κερί να ανάβω στ' όνομά σου.
Λουλουδάκης Μαρίνος (Ηράκλειο)
Ποιος έσασε τη μοναξιά, τ' αλάργο ποιος βιώνει
κι ανθρώπους βλέπεις δυστυχείς, π' ο πόνος τσι τελειώνει.
Μπακιρτζής Δημήτρης-Τζανοδημήτρης (Γούβες Ηρακλείου)
Κάθε στιγμή αλάργο σου, βάσανο' ναι και πόνος
και σιγολειώνω ο δυστυχής κι αργοποθαίνω μόνος.
Δαρμαμάνη Καμπουράκη Μαρία (Μέλαμπες Ρεθύμνου)
Τι κι αν αλάργο βρίσκεσαι, η αγάπη 'ναι μεγάλη
κι όπου πατείς θα σε κρατεί, για να μη σου 'ρθει ζάλη.
Μαλλιαράκης Ανδρέας (Ρέθυμνο)
Αλάργο είναι οι χαρές γι' αυτό και δεν τσι φτάνω
μα 'γω στη μοίρα έριξα τσι ευθύνες μου απάνω.
Κουτσάκη Χρυσούλα ( Αντισκάρι Ηράκλειο)
Α θες να μάθεις πως περνώ κι αλάργο σου ήντα κάνω
οι ποταμοί δε βάνουνε τα δάκρυα που βγάνω.
Δραμηλαράκης Γ.Γιάννης (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)
Αλάργο είσαι μα εγώ, σιμά σε σιγοφέρνω
με στου μυαλού τη θύμηση, να ζεις τα καταφέρνω.
Κι αν γίνει η σκέψη μου πουλί, αλάργο θα τη στείλω
να 'ρθει να σου γλυκολαλεί, στση θύρας σου το φύλλο.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Αλάργο μου κι αν βρίχνεσαι, πάντα' σαι μες στη σκέψη
γιατί 'σαι ότι αγαπώ κι ότι έχω λατρέψει.
Κουκουμπεδάκη Χαριστή (Γαλιά Ηρακλείου)
Α θες να μάθεις πως περνώ κι αλάργο σου πως κάνω
σαν το πουλί τ' αμοναχό, σκοπό θλιμένο βγάνω.
Σγουράκης Βασίλης (Παλαιά Ρούματα Χανιά)
Στη φεύγα σου του 'γωισμού, εκράθιες το τιμόνι
κι έχει γενεί τ' αλάργο σου, πληγή που ξεματώνει.
Μαρινάκης Γιάννης (Ρέθυμνο)
Το αλάργο γίνεται κοντά, μες το μυαλό εκείνου
που έχει μπροστά του μια ζωή και αγγίξει του καρκίνου.
Χαλκιαδάκη Αλεξάνδρα (Ηράκλειο)
Ούτε σκουπίδι να 'μουνα, ετσά να με πετάξεις
μα να θυμάσαι αλάργο μου, πράμα δε θα ποτάξεις.
Π.Νικόλαος Νικηφόρος (Ρέθυμνο)
Οι τρόποι σου με κάνανε, αλάργο να μισέψω
κι' άμα θ' αλλάξεις κάνε με κι εγώ να το πιστέψω.
Χασουράκη Ειρήνη (Αθήνα)
Αλάργο σ' όλα άσχημα θωρώ παντού σκοτάδι
τάξε και πες πως πόθανα και βρίσκομαι στον 'Αδη.
Καζά Μαρία (Χίος)
Απ' φύγες και μίσεψες κι' αλάργο μου κοιμάσαι
αναρωτιέμαι άραγες μια στάλα με θυμάσαι.
Μουλουδάκης Γιώργης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Από αλάργο τη μαθιά, τσ' αγάπης τη γνωρίζω
να γίνουμε ορτάκηδες, στον έρωντα, ελπίζω.
Θοδωρής -Σεβντάς (Καρέα Αττικής)
Όσα κι αν κάνω όνειρα, έχεις την πρώτη θέση
κι ας βρίσκεσαι αλάργο μου κι ή θάλασσα στη μέση.
Καπετανάκης Γιάννης (Καρές Ρεθύμνου)
'Οντε θα σ΄ αναστορηθώ, ο λοϊσμός πορίζει
σε θύμισες αλαργινές, η ζήση που χαρίζει.
Φραγκιαδάκη Κορίννα (Αθήνα)
Αλάργο σου μαραίνομαι, κοντά σου δε σιμώνω
το βράδυ θέτω μ' όνειρα, πρωί ξυπνώ με πόνο.
Αγγέλα (Ηράκλειο)
Πάει καιρός που έφυγες, αλάργο από μένα
κι όμως πάντα σε σκέφτομαι, με μάτια δακρυσμένα.
Καζάκης Γιάννης ( Γέργερη Ηρακλείου)
Αλάργο εξορίστηκε η σκέψη απόψε πάλι
κι ο Θιος κατέχει σ' ήντα σεβντά είναι μπλεμένη πάλι.
Μαλεφιτσάκη Γεωργία (Τυμπάκι Ηρακλείου)
Αλάργο σου ήντα νόημα, να πω η ζωή πως έχει
που αδειανός από χαρές, απλά ο χρόνος τρέχει.
Καλλέργης Κώστας Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθυμνο)
Στη σκέψη σ' έχω συντροφιά, μέρα και νύχτα φως μου
κι ας είσαι αλάργο μάθια μου, στα πέρατα του κόσμου.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Όσο κι αν είμ' αλάργο σου, πέμπω συχνά τη σκέψη
από το μπρούσκο τση καρδιάς, να 'ρθει να σε φιλέψει.
Κόκκινου Ελένη (Ηράκλειο)
Ποτέ μου δε πεθύμησα, αλάργο σου να ζήσω
όμως δεν τα κατάφερα, τη μοίρα να 'μποδίσω.
Λιανέρης Νίκος (Σίσσες Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Πως ν' ακουμπήσω ένα κορμί, αλάργο και μακριά σου
που η καρδιά της άγγιξε για πάντα την καρδιά μου.
Καλλιτσουνάκη Αθανασία (Ρέθυμνο)
Η αγαπάμε ή αρνήσουμε, μη στέκεσαι στη μέση
κοντά μου ή αλάργο μου, πάρε επιτέλους θέση.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
'Αχι μου τ' αχι μου φωτιά, κεντούνε το κορμί μου
αλάργεψες και γίνανε, βοριάδες οι καημοί μου.
Ξεκαρδάκη Αντωνία (Μοίρες Ηρακλείου)
Όπου κι αν πάω κ αν σταθώ, η σκέψη μου κλουθά σου
όσο κι αν θέλει δεν μπορεί, να μείνει μακριά σου.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Αλαγοξοριστήκαμε και τό 'χω εδά μαράζι
να κάμωμε ο γης τ' αλλού παρέα δε ταιργιάζει.
Μποτωνάκης Κώστας (Χανιά)
Αλάργο μου κι αν βρίσκεσαι, η σκέψη σ' αγκαλιάζει
σαν σε μαργώνει η μοναξιά, εκείνη να σου λιάζει.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Δύσκολο το αλάργο σου, πως να το συνηθίσω
αφού μακριά σου δεν μπορώ, ούτε στιγμή να ζήσω.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Με λόγια αγάπης μίλα μου, πριχού η ελπίδα φύγει
την έκανε το αλάργο σου να" ναι μικρή και λίγη.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Από αλάργο οι χαρές, θωρούν 'με δε σιμώνουν
σα' να με φτάξουν δε μπορούν, πόνοι με διπλοζώνουν.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Δεν κάνω 'γω αλάργο σου, γι' αυτό 'μαι και κοντά σου
για να θαυμάζω τσ' ομορφιές, που 'χει η κορμοστασιά σου.
Δανδουλάκη Ελευθερία (Νίθαυρη Αμαρίου Ρέθυμνο)
Αλάργο οι φαμίλιες μας χωρίς να τση θωρούμε
χωρίς αγάπη και χαρά στο δάκρυ κολυμπούμε.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Αλάργο εξορίστηκα, για να τη λησμονήσω
μα δε μπορώ χωρίς αυτή, ούτε λεφτό να ζήσω.
Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Αλάργιεψενε η καρδιά, μπας και τηνε ξεχάσει
μα όσο κι αν προσπάθησε, το κέφι τζη 'χει χάσει.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηράκλειο
Ησκέψη δεν κουράζεται κι αποβολές δε 'φήνει
κι όσο κι αν είσαι μακριά, έρχεται και σε βρίνει.
Μαριόλος Νίκος (Περιβόλια Ρέθυμνο)
Αλάργο εξορίστηκες, μα πως να σε ξεχάσω
αγγελική μου ομορφιά, τρέχω να σε προφτάσω.
Σχοινάς Χάρης (Αθήνα)
Αλάργο πάλι πόρισες και πάλι 'γω δε σ' έχω
πότε θε να 'ρθεις πάλι 'δω, να σε καλοπροσέχω.
Δρακάκη Ζωή (Ρέθυμνο)
Θέλω να φύγω αλάργο σου, μα δε μπορώ το ξέρεις
κι ας προσπαθείς τόσες φορές, για να το καταφέρεις.+
Πέρρου Μαρία ( Πειραιάς)
Αλάργο σου με στείλανε , οι τρόποι σου και οι λέξεις
κάτσε με τον εγωισμό, εδά να ξετελέψεις.
Δρακάκη Βασιλική ( Καστοριά)
Αλαργο σου εσυνηθισα, μα η θύμηση σου ακόμη
έρχεται μες στο όνειρο και τη καρδιά ματώνει.
Σιδηροπούλου Τριανταφυλλιά (Ρεθυμνο)
Αλάργο, σ είχα πλάι μου στα μακρινά κοντά μου
σκιά στα ξένα π' έκτοτε έχασα την καρδιά μου.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Πατείς, πονώ, μα κοίτα με, που φεύγω κι αλαργεύω
μ' αθρώπους που τσαλοπατούν, εγώ ήντα γυρεύω.
Το επόμενο μας θέμα είναι η λέξη πορπατώ.
Στείλετε τις μαντινάδες σας στο 6981572714.
Χοιρινό με λάχανο
Θα χρειαστούμε:
1 κιλό χοιρινό από σπάλα
1 μέτριο λάχανο
1 κουταλιά σούπας νροματοπελτέ, η δύο φρέσκες κόκκινες ντομάτες.
μισό φλυτζ. τσ. ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι και κύμινο.
Ροδίζουμε λίγο το κρέας με το ελαιόλαδο σε μία βαθιά κατσαρόλα για 5-6 λεπτά.
Κόβουμε το λάχανο σε χοντρά κομμάτια και τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα, μαζί με τον ντοματοπελτέ διαλυμένο σε λίγο νερό, η τις ντομάτες τριμμένες.
Μαγειρεύουμε για 40 λεπτά περίπου με σκεπασμένη κατσαρόλα και σε σιγανή φωτιά.
Το φαγητό μας γίνεται και με λεμόνι, επομένως αφαιρούμε ότι έχει σχέση με ντομάτα και προσθέτουμε τον χυμό από δύο λεμόνια λίγο πριν μαγειρευτεί το φαγητό μας.
