Oι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με το ελεύθερο θέμα:
Λάμπος Κώστας (Πειραιάς)
Πάλι ο νους μου γιάγειρε, σε χρόνους περασμένους
σ' αθρώπους λιγομίλητους, κι αλλιώς μεγαλωμένους.
Σ' αθρώπους που δεν έλεγαν, λόγια πολλά τ' αέρα
μα κάμανε συμβόλαιο, σαν έδιναν τη χέρα.
Περάκης Εμμ. Δημήτρης (Ρέθυμνο)
Μιαν ώρα πριν το θάνατο, όντε κοντοποθαίνει
βλέπω στην πόρτα ο Χάροντας, την νεκροπεριμένει.
Φύγε μα δεν την έδωσεςτην μάχη σου βαρβάτη.
Εσύ γάτες κάθε νεκρού, πώς να βαράς την πλάτη.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Η θέλησή μου πολεμά και κουβαλεί στη ράχη
άδειο φορτίο λάφυρα, σε μια χαμένη μάχη.
δίνω συγχαρητήρια, στη θέληση τση σκέψης
που σ' έκανε ανάμνηση, πρίχου με καταστρέψεις.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Χίλιες φορές το σ' αγαπώ, σου 'λεγα απ' την καρδιά μου
μάλλον δεν ήτανε αρκετό, αφού 'φυγες μακριά μου.
Φύγε μακριά αφού όπως λες, εγώ δεν σ' αγαπούσα
μα να θυμάσαι πως Θεό, σ' είχα και προσκυνούσα.
Σταυρουλάκης Γιώργος - Σταυρουλής (Χανιά)
Στο τόπο απού εσμίγαμε, α χτίσω εικονοστάσι
σε τέτοιο τόπο ιερό, πάντα θα κάνω στάση.
Στο τόπο απού εσμίγαμε, άμε να δεις ήντα 'ναι
εικονοστάσι ενός νεκρού, και το σταυρό σου κάμε.
Καπετανάκης Γιάννης (Καρέ Ρέθυμνο)
Τη γνώση μου τη στέρησαν, και δε μπορώ να νιώσω
όσα συμβαίνουν γύρω μου, και με πληγώνουν, τόσο.
Ευθύνες δεν ζήτα κιανείς, γυρνούμε το κεφάλι
κι αφήνουμε τσι τύχες μας, σ' αυτά πού θεν' οι γι-άλλοι.
Καζά Μαρία (Χίος)
Περπάτησα στα όμορφα σοκάκια του χωριού σου
και ρώτησα που θα σε βρω πεντέξι χωριανού σου.
Μα με κοιτάνε σκυθρωποί, με λύπη στην ματιά τους
βουβοί και συνεχίζουνε, αργά τα βήματα τους.
Φραγκιαδάκη Κορίννα (Αθήνα)
Φεγγάρι μου εχλόμιασες, που 'πα πονάω τόσο
στείλε του χαιρετίσματα, να 'ρθω να σε χρυσώσω.
Πες του πως τονε σκέφτομαι, όντε σε αντικρίσω
και δεν περνάει απόβραδο, πικρά να μην δακρύσω .
Λουλουδάκης Μαρίνος (Ηράκλειο)
Στέλιωσε βλέμμα Κρητικού και γίνε άντρας, άντρα
το μαύρο το τιμήσαμε κι ετσά να κάμεις πάντα.
Αφού στην Κρήτη πορπατείς, να το 'χεις σε τιμή σου
Ιησούς Χριστός, το βάφτισε, νησί του παραδείσου.
Σγουράκης Βασίλης (Παλαιά Ρούματα Χανιά)
Μου 'πες φοβάσαι τσ ' αστραπές, κι εγώ χαμογελούσα
που 'μπαινες στην αγκάλη μου, σφιχτά και σε κρατούσα.
Μια τέτοια νύχτα, χάθηκες, που να 'σαι, το θυμάσαι
που μου 'λεγες ψιθυριστά πάντα κοντά μου θα 'σαι.
Π.Νικόλαος Νικηφόρος (Ρέθυμνο)
Θάλασσα είναι η ψυχή, τ' ανθρώπου δίχως άκρη
δεν ξεχωρίζει τση καρδιάς, απ' του καημού το δάκρυ.
Τα δάκρυά μου θάλασσα, με κύματα (α)φρισμένα
που στο βυθό τση , όνειρα έχει ναυαγισμένα.
Νικολακάκη Στέλλα (Γεράνι Ρέθυμνο)
Δεν θέλω να χωρίσουμε, ακόμα και στον τάφο
το λυγερό σου το κορμί, κοντά μου θέλω να 'χω.
Αν θα σκεφτείς καμιά φορά και αγαπήσεις άλλο
ακόμα και στη μαύρη γη, εκδίκηση θα πάρω.
Μπούτζουκα Μαρία (Σχολή Ασωμάτων Ρέθυμνο)
Το ξέρω είμαι ένοχη και σου ζητώ συγνώμη
μα ελπίζω πως με τον καιρό, θα σου αλλάξω γνώμη.
Δώσε μου ελπίδες ψεύτικες, κι' ας μην ξαναγυρίσεις.
Μόνο στη σκέψη τούτη να, μπορείς καρδιά να ζήσεις.
Έγινε τάφος το κορμί, να θάβω αναμνήσεις
μαζί μ' αυτές τσ' ελπίδες μου, πως πίσω θα γυρίσεις.
Δρακάκη Βασιλική (Καστοριά)
Το παρελθόν το διέγραψα , το μέλλον δεν με νοιάζει
και το παρόν αδιάφορο, χωρίς εσένα μοιάζει.
Κοιτώ το χθες, το σήμερα και όλα φαντάζουν ψέμα
τι νόημα έχει η ζωή, χωρίς ένα σου βλέμμα.
Ξεκαρδάκη Αντωνία (Μοίρες Ηρακλείου)
Θα φύγω σου το είχα πει, μα μ' είχες δεδομένη
σ' αγάπησα τόσο πολύ, μα τώρα δεν μου βγαίνει.
Το δεδομένη έκλεισα ,για πάντα απ' τη ζωή μου
και δεν μπορεί ξανά κανείς, να βλάψει την ψυχή μου.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Για πες μου πχοιός σ’ αγάπησε και χάρες πχιός σου κάνει
πχιό πάνω κ’ απ’ τη ζήση ντου, μα πέ μου πχιός σε βάνει.
Πχιός κάνει τα χατήργια σου και πχιός σε βαβαλίζει
σ’ ότι κι' αν πεις να λέει ναι και δε ντ’ ανεγυρίζει.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Τσ' αθούς τση νιότης καταλείς, χρόνε μου περασάρη
και στο περβόλι τση χαράς, μ' έκανες διακονιάρη.
Δέντρου που κάρπιζε χαρές, χρόνε μου περασάρη
δε ντ' άφηκες για ασκιανό, μηδέ λιανό κλωνάρι.
Μποτωνάκης Κώστας (Χανιά)
'Ο νους μου πάντα κι η καρδιά βρίσκουνται σε διαμάχη
μα η καρδιά σα θηλυκό καμιά δε χάνει μάχη.
Με τη καρδιά παλεύομε μα εγώ βγαίνω χαμένος
κι όσο 'ναι εκείνη αζωντανή εγώ 'μαι αποθαμένος.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Τα ζάλα του πατέρα μου, θα τα θυμούμαι πάντα
κι τσι πατές του αναζητώ, κι ας έγινα σαράντα.
Είναι φορές που νοσταλγώ, πατέρα την μιλιά σου
τον τρόπο απού δίδαχνες, την στοργική ορμηνιά σου.
Κουτσάκη Χρυσούλα (Αντισκάρι Ηράκλειο)
Ήθελα να μ' ακρογιαλιά και νάσε συ το κύμα
να σ' αγκαλιάζω να γενείς, στον ερωντά μου θύμα.
Βράχος τσ' αγάπης θα γεννώ, σ' όμορφο ακρογιάλι
και συ το κύμα να 'ρχεσαι, στην εδική μ' αγκάλη.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηράκλειο)
'Ελα να σεργισνίσουμε στση νύχτας τα σοκάκια
να δοκιμάσουμε μαζί τσ' αγάπης τα κανάκια.
'Ελα να σεργιανίσουμε βιόλα μου μυρισμένη
και μην αφήνεις τον καιρό άδικα να πηγαίνει.
Καλλέργης Κωστής Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθυμνο)
Του ουρανού τα νέφαλα δεν με τρομάζουν τόσο
τη συννεφιά στο βλέμμα τζη, πως να τηνε σηκώσω.
Όντε θα σμίξουν δυό καρδιές και η μαθιά τους παίξει
πολλά μιλούν τα χείλη τους, χωρίς να πούνε λέξη.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώφγης (Ρέθυμνο)
Αέρα πάρε τ' άχι μου, που βγάνει ο στεναγμός του
να το σκορπίσεις να χαθεί, στα πέρατα του κόσμου.
Αέρα πάρε τ' άχι μου, να τ' αλαργοσκορπίσεις
και τση καλής μου τ' άρωμα, φέρε να με μεθύσεις.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Μία είναι η ζήση μας και αφού, άλλη δεν ξαναζούμε
πρέπει σαν και τσι μέλισσες, τσ' αθούς τση να τρυγούμε.
Κι αν τύχει μες στο διάβα μας, σφάκα να μας πικράνει
εκείνη με το νέκταρ τση, θα μας ξαναγλυκάνει.
Σα' αν ποτέ δε νοιώσουμε τση σφάκας τη μ-πρικάδα
πως θα την εκτιμήσουμε τση ζήσης τη γλυκάδα.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Σκέψη μου πάψε να χτυπάς, πόρτα μανταλωμένη
γιατί 'ναι μέσα δυστυχείς, αθρώποι πονεμένοι.
Να μπόρουνα θε ν' ακλουθώ, τση σκέψης μου όπου γέρνει
π' ένα χαμπέρι ευχάριστο, ποτές τση δε μου φέρνει.
Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Σ' αυτό τον ψεύτικο ντουνιά, όλα 'χουν ένα τέλος
μα θ' απομείν' αθάνατος ο γέρο Βενιζέλος.
Κρήτες μεγάλοι μαχητές, αλλά και διδασκάλοι
μα ποιους να πρωτοθυμηθείς, να μη θιχτούν οι άλλοι.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Μη χαμηλώνεις τα φτερά, κακό δικό σου κάνεις
για θα πληθιάνουν οι στεναγμοί και δε θα τσι μπροκάνεις.
Πάντα να έχεις τα φτερά, απάνω σου στη ράχη
για να πετάς να χαίρεσαι, να φεύγουνε τα άχι.
Σιδηροπούλου Τριανταφυλλιά (Ρέθυμνο)
Την φτώχεια μου την αγαπώ, την έχω σε τιμή μου
εσύ πενία δεν χωρείς ποτέ στη λογική μου.
Εκειά που σε νομοθετούν, καλιά σου 'ναι να κάτσεις
παλάτια και χρυσά φλουριά, πενία να μην χάσεις.
Μαριόλος Νίκος (Περιβόλια Ρέθυμνο)
Ξανθομαλλούσα κοπελιά, με τα γαλάζια μάτια
του Ψηλορείτη την καρδιά, την έκαμες κομμάτια.
Τα κερασένια χείλη σου, όταν χαμογελούνε
και τα βουνά λυγίζουνε κι εσένα προσκυνούνε.
Κουτσελάκης Αντώνης (Ιεράπετρα)
Ο ποιο μεγάλος δυστυχής του κόσμου έχω γίνει
γιατί την είδα στ' όνειρο, σ' άλλον φιλιά να δίνει.
Εγώ του κόσμου ο δυστυχής κι αυτή ερωτευμένη
σε ξένου σεβντά την αγκαλιά, μάνα κι ευτυχισμένη.
Μπακιρτζής Δημήτρης -Τζανοδημήτρης (Γούβες Ηράκλειο)
Μαύρισ' η ζήση κι ο ουρανός, αστροφεγγιά δε βγάνει.
νέφαλα μαύρα δίδουνε, στη μ-πλάση ν' αποθάνει.
Τ' αστρί τσ' αυγής δε βγαίνει μπλιό, ο ήλιος δε φωτίζει.
κι ένας φονιάς το θάνατο, γυρού μυριοσκορπίζει..
Γαλανάκη Αργυρώ (Χανιά)
Τα δυό σου μάτια μοιάζουνε, μ' ένα ζευγάρι άστρα
και μου φωτίζουν τη ζωή, αγγελοξελογιάστρα.
Δεν τηνε κάνω την καρδιά, κουμάντο μπλιό μικρή μου
γιατί την κυβερνάς εσύ, μαζί με τη ζωή μου.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Πάντα η μοίρα με χτυπά και μ' έχει κάνει βράχο
κι ώστε να ζω 'ποχρέωση, τση απονιάς τση θα 'χω.
Μοίρα μου ως κι' αν προσπαθείς, να γονατίσω χάμε
ο ποιο σκληρός αντίπαλος, π' απάντηξέ σου θα 'μαι.
Το επόμενο μας θέμα θα είναι η λέξη , οργή, οργισμένος, οργίστηκα κλπ...
Στέλνετε στο 6981572714.
ΕΥΚΟΛΗ ΛΑΓΑΝΑ
Υλικά
700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουτ. γλυκού αλάτι
1 κουτ. σούπας ζάχαρη
2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
20 γρ. νωπή μαγιά (στα ψυγεία των σούπερ μάρκετ)
450 γρ. χλιαρό νερό
1 κουτ. σούπας σουσάμι
1 κουτ. σούπας μαυροκούκι (στα μπαχαράδικα)
1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο (για το άλειμμα)
Διαδικασία
Σε ένα βαθύ μπολ ή στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη ζάχαρη, το λάδι, θρυμματίζουμε τη μαγιά με τα δάχτυλά μας και ανακατεύουμε.
Ρίχνουμε το νερό και ζυμώνουμε μέχρι να σχηματιστεί μια ελαστική και σφιχτή ζύμη που δεν κολλάει στα χέρια. Αν χρειαστεί, μέχρι να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, προσθέτουμε ελάχιστο αλεύρι ή ελάχιστο νερό.
Καλύπτουμε με μεμβράνη και πετσέτα κουζίνας και αφήνουμε σε ζεστό μέρος, για περίπου 30 λεπτά, μέχρι να φουσκώσει. Καλύπτουμε τη λαμαρίνα του φούρνου με λαδόκολλα.
Πλάθουμε 2 μέτριες λαγάνες, πάχους περίπου 2 εκ., πιέζοντας με τα δάχτυλά μας έτσι ώστε να πάρουν το οβάλ σχήμα της λαγάνας και να έχουν τις χαρακτηριστικές δαχτυλιές. Τις βάζουμε στη λαμαρίνα, καλύπτουμε με μεμβράνη και αφήνουμε σε ζεστό μέρος για άλλα 30 λεπτά, μέχρι να φουσκώσουν. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180° C.
Λαδώνουμε τις λαγάνες, σκορπίζουμε το σουσάμι και το μαυροκούκι και ψήνουμε για 20 – 25 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς. Ελέγχουμε, ανασηκώνοντάς τες απαλά, αν έχουν ψηθεί καλά και από κάτω, αλλιώς τις αφήνουμε για περίπου άλλα 5 λεπτά. Τις βγάζουμε από το φούρνο, τις σκεπάζουμε με μια πετσέτα και τις αφήνουμε να κρυώσουν.
