Η ΒΑΡΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΔΟΧΟΥΣ
Σοβαρή κρίση ταλανίζει τον ξενοδοχειακό τομέα καθώς τα οικονομικά ζητήματα που ανακύπτουν για τους επιχειρηματίες θέτουν υπό καθεστώς κατάρρευσης και αυτό τον έως πρότινος εύρωστο κλάδο της χώρας.
Η φράση «τα ξενοδοχεία αλλάζουν χέρια» είναι πια κοινός όρος μεταξύ των ξενοδόχων που βλέπουν κυρίως τα «αρπακτικά» των ξένων funds αλλά και εγχώριων ομίλων μη εξαιρουμένων, να εξαγοράζουν ξενοδοχειακές μονάδες, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν βρεθεί σε οικονομικό τέλμα.
Οι πλειστηριασμοί ξενοδοχείων σε ολόκληρη τη χώρα είναι μια πραγματικότητα. Εμβληματικά ξενοδοχεία της Χαλκιδικής, «μονάδες – φιλέτα» της Αθήνας, αλλά και μεγάλα ξενοδοχεία σε νησιά, πλειστηριάζονται άρον – άρον, κυρίως, από εταιρείες που εδρεύουν στο εξωτερικό. Στην Κρήτη, ειδικά στις τουριστικές περιοχές του Ηρακλείου και του Λασιθίου, έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ξενοδοχείων που από τους παραδοσιακούς ιδιοκτήτες τους πέρασαν σε άλλους ομίλους ενώ στο Ρέθυμνο δεν έχουν σημειωθεί «ηχηρές» αλλαγές τέτοιου τύπου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν σημάδια ή δεν υπάρχει ανησυχία. Τουναντίον. Και σε τοπικό επίπεδο η ανησυχία είναι πλέον έκδηλη, όπως τονίζει στην εφημερίδα μας ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ξενοδόχων Ρεθύμνου κ. Μανώλης Τσακαλάκης, ο οποίος θέτει σοβαρά ερωτηματικά για το πώς το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης επιβαρύνει ολοένα και περισσότερο το κόστος λειτουργίας των τουριστικών επιχειρήσεων.
ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
«Το ηλεκτρονικό σφυρί των πλειστηριασμών έχει αρχίσει και χτυπά και για ξενοδοχειακές μονάδες σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς της χώρας καθώς οι απανωτές κρίσεις των προηγούμενων χρόνων «γονάτισαν» αρκετές επιχειρήσεις του κλάδου» έγραφε λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές ο έγκυρος Οικονομικός Ταχυδρόμος ενώ από τον Ιούνιο στην iefimerida είχαμε διαβάσει τα εξής: «Αλλάζει χέρια η «βαριά» βιομηχανία της χώρας, με 204 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα να διατίθενται προς πώληση τις τελευταίες 30 ημέρες μέσω ιστοσελίδων αγγελιών ακινήτων
Τα στοιχεία που κατέγραψε σε νέα έκθεσή του το Πανελλαδικό Κτηματομεσιτικό Δίκτυο E- Real Estates δείχνουν ότι η μεγάλη διαθεσιμότητα καταγράφεται κυρίως σε ξενοδοχεία μικρότερης κατηγορίας από 10 έως 30 δωμάτια, ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα που όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσαν σε οικογενειακή βάση, αποτελώντας πυλώνα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας».
«Το κακό είναι πως ως επί το πλείστον έχουν παρεισφρήσει funds του εξωτερικού που διεκδικούν ξενοδοχεία στην Ελλάδα και βέβαια στην Κρήτη» δήλωσε στην εφημερίδα μας ο Μανώλης Τσακαλάκης για να περιγράψει τα εξής: «Υπάρχουν και οι ευρέως γνωστές εξαγορές ξενοδοχείων από ομίλους είτε από το εξωτερικό, είτε εγχώριες μεγάλες εταιρείες. Αυτά έχουν συμβεί κυρίως στην Ανατολική Κρήτη. Εδώ στο Ρέθυμνο έχουμε ενοικίαση ξενοδοχείων που δεν γνωρίζουμε, όμως, αν αυτό σημαίνει και σταδιακή εξαγορά των μονάδων. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο προς το παρόν. Όμως υπάρχουν ξενοδοχεία που έχουν περάσει διαχειριστικά σε άλλους ομίλους αλλά δεν γνωρίζουμε τίποτα περί εξαγοράς. Επίσης υπάρχουν αγοραπωλησίες μικρότερων καταλυμάτων. Μέχρι στιγμής, μεγάλο εμβληματικό ξενοδοχείο του Ρεθύμνου δεν έχει εξαγοραστεί, στο βαθμό που γνωρίζουμε».
ΕΝΤΟΝΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ
Ωστόσο, οι συγκυρίες και τα δεδομένα προκαλούν έντονη ανησυχία και στους ντόπιους ξενοδόχους, κυρίως λόγω της βεβαρυμμένης φορολογίας που έχει επιβάλει το κράτος και προκαλεί αδυναμία στους επιχειρηματίες να ανταπεξέλθουν στο κόστος λειτουργίας αλλά και στον όποιο δανεισμό τους από τις τράπεζες. Χαρακτηριστικά ο κ. Τσακαλάκης, δήλωσε, ότι «Αυτή τη στιγμή τα κόκκινα δάνεια των ξενοδόχων που υπήρχαν, οι τράπεζες τα έχουν ξεπουλήσει σε funds, όπως έχει συμβεί γενικά. Οι τράπεζες τα πούλησαν σε εξευτελιστική τιμή και σε πανελλαδικό επίπεδο είναι πολλά τα ξενοδοχεία που πέρασαν στα funds. Πραγματικά δεν γνωρίζω αν υπάρχει τέτοια περίπτωση στο Ρέθυμνο. Όμως είναι μια ανησυχητική κατάσταση γιατί το κόστος λειτουργίας των ξενοδοχείων έχει αυξηθεί υπέρογκα».
Ο ίδιος, εξηγώντας τους λόγους που προκαλούν την έντονη ανησυχία των ξενοδόχων, τόνισε τα εξής: δεν είναι μόνο το κόστος των πρώτων υλών, του προσωπικού ή της ενέργειας που συμπαρασύρει τα πάντα προς τα πάνω. Τώρα προστίθεται η μείωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών ξενοδοχείων. Αυτό συμβαίνει γιατί εμείς έχουμε ΦΠΑ 13% στο τουριστικό πακέτο και στις διανυκτερεύσεις, που αφορά τα ξενοδοχεία που δουλεύουν με πρωινό. Για αυτά που δουλεύουν με ημιδιατροφή ή με all inclusive, το πακέτο φτάνει στο 90% της κατηγορίας του ΦΠΑ ύψους 13% και ένα 10% εντάσσεται στην κατηγορία του ΦΠΑ ύψους 24%. Αυτό υφίσταται για το τουριστικό πακέτο που αφορά στα ξενοδοχεία, την εστίαση και τις μεταφορές. Και επειδή έχει ψηφιστεί να πάνε όλα στα 24% με το νέο χρόνο, μας καθιστά μη ανταγωνιστικούς αφού ο μέσος όρος του αντίστοιχου φόρου ΦΠΑ στην Ευρώπη είναι μεταξύ 8% και 9%. Αν οι ευρωπαίοι ξενοδόχοι έχουν τόσο χαμηλό ΦΠΑ και εμείς φτάνουμε στο 24%, αντιλαμβάνεστε πως είναι ένα μέτρο που αν τελικά ισχύσει, όπως όλα δείχνουν, θα γονατίσει εντελώς τον τουρισμό και τα ξενοδοχεία».
Συνεχίζοντας, ο Μανώλης Τσακαλάκη εξαπέλυσε τα πυρά του για τις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης, τονίζοντας, ότι «η πολιτεία συχνά παίρνει αποφάσεις αλόγιστες, αποφάσεις για μας, χωρίς εμάς, χωρίς να μας ρωτάει και χωρίς να λογαριάζει αν αντέχουμε ή όχι. Δηλαδή, λέμε πως θέλουμε πελάτες τους συνταξιούχους για να κάνουμε επέκταση της τουριστικής περιόδου. Αλλά οι άνθρωποι αυτοί πώς θα μπορέσουν να πληρώσουν ένα τόσο ακριβό τουριστικό πακέτο, όπως θα διαμορφωθεί με τόσους φόρους; Και αν θα έρθουν να μείνουν τρεις εβδομάδες, εμείς θα τους ζητήσουμε επιπλέον λεφτά για να αποκατασταθούν οι ζημιές στην Θεσσαλία! Αλήθεια, ποιος τουρίστα θα δεχθεί να πληρώσει την ανικανότητα την δική μας και όλων όσων ευθύνονται για την κατάσταση στην Θεσσαλία ή όποια άλλη περιοχή της χώρας; Πως δικαιολογείται κάτι τέτοιο που έχει ληφθεί ήδη η απόφαση για τέτοιους φόρους; Μας καθιστά λοιπόν μη ανταγωνιστικούς το ίδιο το κράτος. Από την άλλη έρχονται οι τράπεζες, από τις οποίες η χρηματοδότηση είναι πανάκριβη και οι ξενοδόχοι δεν αντέχουν να δανειστούν. Έτσι λοιπόν από την μια το κράτος με φόρους θέλει να εισπράττει ολοένα και περισσότερα, το κόστος δανεισμού είναι απλησίαστο και το κόστος λειτουργίας των ξενοδοχείων έχει εκτοξευθεί στο 30%, πόσο μπορούν να αντέξουν οι έλληνες ξενοδόχοι; Είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουμε και αυτό οδηγεί στο να ξεπουληθούν τα ελληνικά ξενοδοχεία».
ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΑ «ΑΛΛΑΖΕΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ»…
Αναφερόμενος στα όσα προκύπτουν όταν γίνονται τέτοιου τύπου αγοραπωλησίες ή μεταφορές ιδιοκτησιών μέσω πλειστηριασμών, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ξενοδόχων Ρεθύμνου, είπε χαρακτηριστικά τα εξής: «Όταν τα ξενοδοχεία αλλάζουν χέρια, ο νέος επιχειρηματίας δεν θα σκεφτεί τους ξενοδοχοϋπαλλήλους που είχε μέχρι σήμερα το ξενοδοχείο, ούτε τίποτα άλλο. Δεν τον αφορά ποιος είναι αυτός που δουλεύει σε αυτή την μονάδα πολλά χρόνια και ποια είναι η σχέση του με την επιχείρηση. Όμως εμάς αυτοί οι άνθρωποι είναι συνεργάτες μας. Χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα όπως και αυτοί χωρίς εμάς. Δημιουργούνται λοιπόν σοβαρά ζητήματα για πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο για τους επιχειρηματίες που χάνουν τα ξενοδοχεία. Αυτή είναι μια παράμετρος, διότι υπάρχει και ακόμα μια πολύ σοβαρή που αφορά το γεγονός, ότι τίθεται ζήτημα για την επιχειρηματική δραστηριότητα των ελλήνων. Αν σταματήσει η επιχειρηματική δραστηριότητα των ελλήνων και περάσου όλα σε ξένες εταιρείες και funds, θα πρέπει να γίνει απολύτως ξεκάθαρο, ότι η έδρα όλων αυτών δεν είναι η Ελλάδα. Είναι μια πόλη του εξωτερικού. Αυτό σημαίνει, ότι η φορολογία τους φεύγει από την Ελλάδα. Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις θα έχουν φορολογική έδρα στο εξωτερικό και οι φόροι θα πληρώνονται στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα. Εδώ θα πληρώνουν μόνο τους άμεσους φόρους. Το πλήγμα, λοιπόν, θα είναι τεράστιο για την χώρα, θα πρέπει να το καταλάβουν οι υπεύθυνοι, να μην κάνουν σπασμωδικές κινήσεις, γιατί θα αναγκαστούμε μετά να κλαίμε με μαύρο δάκρυ».
ΤΑ ΛΕΦΤΑ… ΑΠΟ ΤΟ «ΣΠΑΤΟΣΗΜΟ»
Με την ευκαιρία της βαριάς φορολογίας που πλήττει όλη την ελληνική κοινωνία και βεβαίως τον τουριστικό κλάδο, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ξενοδόχων Ρεθύμνου κ. Μανώλης Τσακαλάκης, άφησε αιχμές για την συνέχιση είσπραξης και την διάθεση του γνωστού φόρου που είχε επιβάλλει η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και είχε γίνει γνωστός ως «σπατόσημο».
«Υπάρχουν πληροφορίες, πως συνεχίζεται να εισπράττεται το λεγόμενο «Σπατόσημο», το οποίο είχε επιβληθεί από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πριν αρκετές δεκαετίες για την κατασκευή του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» στα Σπάτα» είπε ο κ. Τσακαλάκης και επισήμανε: «Θα ήθελα να έχουμε μια επίσημη απάντηση αν όντως συνεχίζεται να εισπράττεται αυτός ο φόρος, γιατί εισπράττεται και τι τα κάνουν τόσα εκατομμύρια ευρώ που εισπράττουν. Γιατί εισπράττεται ακόμα το «Σπατόσημο» και που πηγαίνουν τα λεφτά»;
Και βεβαίως, η ερώτηση αυτή τίθεται γιατί ο φόρος αυτός επιβαρύνει και όλους τους έλληνες που μετακινούμαστε με αεροπορικά μέσα αλλά και όλους τους τουρίστες που φτάνουν αεροπορικώς στην Ελλάδα από το εξωτερικό ή μετακινούνται εντός χώρας.
Και έως να απαντήσει κάποιος επίσημα – πράγμα προφανώς απίθανο γιατί επιβαρύνονται πολλές κυβερνήσεις με αυτή την ντροπή – να υπενθυμίσουμε, ότι επισήμως το «σπατόσημο» ήταν το τέλος εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης αερολιμένων που επιβλήθηκε το 1992 στα αεροπορικά εισιτήρια για όλα τα αεροδρόμια της χώρας με αφορμή την κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων. Λέγεται πως είναι ο δεύτερος ακριβότερος φόρος αεροδρομίου στον κόσμο, μετά από αυτόν του Τόκιο. Επιπλέον το Ελευθέριος Βενιζέλος είναι το ακριβότερο αεροδρόμιο της Ευρώπης μετά το Χίθροου.
Και βεβαίως ο φόρος αυτός συνεχίζεται να εισπράττεται ενώ σχεδόν το σύνολο των αεροδρομίων της χώρας έχει ξεπουληθεί κανονικά και με το νόμο σε γνωστά κοράκια – «επενδυτές»! Έχει γραφτεί, ότι το 75% των εσόδων του «Σπατοσήμου» από το Ελευθέριος Βενιζέλος αποδίδεται στην Hochtief (Υψιβαθής Α.Ε.) βάσει της σύμβασης εκμετάλλευσης του αεροδρομίου. Πριν από τους Ολυμπιακούς το ποσοστό είχε φτάσει μέχρι και 90%! Σήμερα αλήθεια τι συμβαίνει;
Πάντως, τελευταία φορά που διαβάσαμε για αυτό τον φόρο ήταν το 2017 σε μια τροπολογία της κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα.
Τότε, 29 Μαρτίου 2017, στις εφημερίδες είχε γραφτεί το εξής: «Τα Τέλη Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης Αερολιμένων (ΤΕΑΑ) ή αλλιώς, το γνωστό «Σπατόσημο», ορίζει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, από τους υπουργούς Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη. H τροπολογία συμπεριλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για τη συγκρισιμότητα των τελών που συνδέονται με λογαριασμούς πληρωμών. Όπως αναφέρεται σε αυτή, το νέο ενιαίο τέλος για όλους τους αερολιμένες θα είναι στα 12 ευρώ ανά επιβάτη και προβλέπεται η έναρξη του από την ημερομηνία έναρξης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων και έως την 1η Νοεμβρίου 2024. Μετά την 1η Νοεμβρίου 2024 θα ορίζεται στα 3 ευρώ για όλους τους αναχωρούντες επιβάτες. Το όριο ηλικίας για το λεγόμενο «Σπατόσημο» κατεβαίνει σημαντικά καθώς σύμφωνα με την τροπολογία το τέλος θα πληρώνουν πλέον όλοι οι επιβάτες άνω των 2 ετών ενώ μέχρι σήμερα το τέλος επιβάλλονταν σε παιδιά από πέντε ετών και πάνω. Αυτό σύμφωνα με την κυβέρνηση θα φέρει σημαντική αύξηση εσόδων».
Το ερώτημα λοιπόν τίθεται πλέον επίσημα και καλό θα ήταν να μάθουμε όλοι μια σοβαρή δικαιολογία για τους λόγους που εισπράττεται ένας φόρος για τα αεροδρόμια που δεν διαχειρίζεται το κράτος αλλά ιδιώτες και βεβαίως που πηγαίνουν τα δισεκατομμύρια ευρώ που εισπράττονται από τον φόρο αυτό, όπως ορθώς θέτει το ερώτημα ο Μανώλης Τσακαλάκης.
