Στις "Βρυξέλλες" διαβάζω ότι έχει στραφεί η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να αντιστρέψει το κλίμα που έχει διαμορφωθεί για την χώρα μας τις τελευταίες μέρες στις αγορές. Άγνωστο όμως παραμένει σε τι είδους υποστήριξη ελπίζει. Μια κατευναστική υποστηρικτική δήλωση, που θα λειτουργήσει ως ψήφος εμπιστοσύνης για την ελληνική οικονομία, όπως οι πρόσφατες δηλώσεις Ντράγκι, έχει αποδειχτεί και στο παρελθόν ότι περισσότερο κακό κάνουν παρά καλό.
Για όσους θυμούνται από την αρχή της ελληνικής κρίσης παρόμοιες υποστηρικτικές δηλώσεις σπάνια καταφέρνουν να καλμάρουν τις αγορές αν δεν συνοδεύονται από κάτι πιο ουσιαστικό. Άλλωστε, μια τέτοια εξέλιξη ενδέχεται να λειτουργήσει κι ως σινιάλο ότι δεν τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας, κάνοντας ακόμη χειρότερο τα πράγματα.
Για την ώρα η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου ξεπέρασε το 8%, για πρώτη φορά από τον Φεβρουάριο. Αν κάτι με θυμώνει σε όλη αυτή την ιστορία είναι το πόσο αυτοκαταστροφικά κινείται γι'αλλη μια φορά η παρούσα κυβέρνηση. Στην προσπάθειά της να επιβιώσει πολιτικά, οδηγεί την χώρα σε μια νέα φάση αβεβαιότητας την οποία προκάλεσε η ίδια - ζητώντας την πρόωρη έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο - καθαρά για μικροπολιτικούς λόγους, δίχως να έχει προετοιμάσει το έδαφος για την επόμενη μέρα.
Πάντως οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν πως το οικοδόμημα της σταθερότητας είναι τελικά πολύ πιο εύθραυστο από όσο μας διαφήμιζαν κάποιοι.
