ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
www.ret-anadromes.blogspot.com
Νιώθω, σήμερα, την ανάγκη να επανέλθω και να ανανεώσω το «Μπράβο» που απευθύνω κάθε χρόνο προς τα παιδιά τού 1ου Γυμνασίου τής πόλης μας και τις υπεύθυνες Καθηγήτριές τους και για τη φετινή εξαιρετικά πετυχημένη όσο και πλούσια θεατρική εκδήλωσή τους, που επιμελήθηκαν και παρουσίασαν στους καθηγητές και μαθητές τού σχολείου τους και στους γονείς τους, το Σάββατο 19 Ιουνίου 2015, στην εσωτερική αυλή τού σχολείου τους. Ήταν, πραγματικά, μια θεατρική εκδήλωση όλως πρωτότυπη στην επιλογή και την παρουσίασή της, ποιοτική και εξαιρετικά χρήσιμη τόσο για τα παιδιά που την βίωσαν προσωπικά, εμψυχώνοντάς την, όσο και για ’κείνους που την παρακολούθησαν, λόγω των πολλαπλών ηθικών, κοινωνικών και δημοκρατικών μηνυμάτων της. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, οι αντιδήμαρχοι κύριοι Γεώργιος Γεωργαλής και Δημ. Λελεδάκης, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Ανδρέας Ταξάκης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι Αγγελική Καψάσκη και Παναγιώτης Παρασκευάς.
Ο λόγος για το θεατρικό έργο τής Έλλης Αλεξίου «Μια μέρα στο Γυμνάσιο», που αναφέρεται στη σχολική ζωή των γυμνασίων κατά την περίοδο τής δικτατορίας τού Μεταξά (1936 - 1941), όταν οι πολίτες τής Χώρας αυτής ήταν φιλήσυχοι και αφοσιωμένοι στο καθεστώς από φόβο και όχι από πεποίθηση. Η υπόθεση τού έργου εκτυλίσσεται σε ένα Γυμνάσιο τής Πρωτεύουσας, του έτους 1938, του οποίου τα παιδιά τής Δ΄ τάξης πήγαν εκδρομή στην Πεντέλη. Μερικά από αυτά, ξεφεύγοντας από τον έλεγχο των καθηγητών τους (ευθύνη, βέβαια, αυτό και των ίδιων των καθηγητών που άσκησαν πλημμελή επίβλεψη επί των μαθητών τους), αγόρασαν κρασί, το ήπιαν και πάνω στο μεθύσι τους, ένας από αυτούς, ο Χρυσοσπάθης, πρώτος μαθητής στην τάξη αλλά πεντάρφανος πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία, φώναξε, μέσα στη μέθη του: "Ζήτω ο Πλαστήρας, Κάτω οι εχθροί του λαού!!". Το συμβούλιο των καθηγητών τιμωρεί τον μαθητή με διαγωγή «επίμορφον» (σύμφωνα με το λεξιλόγιο της εποχής) και ο αριστούχος, αλλά χωρίς κοινωνικές προσβάσεις μαθητής, αποκλείεται απ’ όλα τα γυμνάσια τής Χώρας.
Ο μαθητής Χρυσοσπάθης γίνεται το εξιλαστήριο θύμα, αφού πρέπει να δειχθεί στη δικτατορική εξουσία ότι οι καθηγητές είναι νομιμόφρονες και πατάσσουν τέτοιες ενέργειες, ενώ οι υπόλοιποι τής παρέας που είναι παιδιά γιατρών ή πρώην δημάρχων απαλλάσσονται «πάσης ευθύνης». Τραγικό αποτέλεσμα τής εν λόγω τιμωρίας ήταν ο μαθητής να αυτοκτονήσει!!... Το ίδιο καθηγητικό συμβούλιο προάγει έναν άλλον μαθητή που δεν το άξιζε καθόλου, μόνο και μόνο για το χατίρι τού κ. Επιθεωρητού που έχει, προς τούτο, στείλει "ιδιόχειρο σημείωμα"….
Μέσα από τη συνεδρίαση φαίνεται η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία πολλών καθηγητών, η φιλότιμη προσπάθεια κάποιων άλλων να επικρατήσει η δικαιοσύνη, οι διάφοροι χαρακτήρες και ηλικίες των καθηγητών. Ειδικότερα, η συγγραφέας Έλλη Αλεξίου, με αφορμή το συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό επεισόδιο που καταλήγει σε φρικτή τραγωδία, επιχειρεί να σκιαγραφήσει ξεκάθαρα και απόλυτα τις δύο αντικρουόμενες πλευρές τού εκπαιδευτικού χώρου. Από τη μια τους αρτηριοσκληρωτικούς, συμφεροντολόγους και μικρόψυχους εκπαιδευτικούς, κοιμισμένους στον λήθαργο τής απάθειας, της μέτριας ικανότητας και της απραξίας και από την άλλη, ως όαση αισιοδοξίας και ελπίδας, τους εκπαιδευτικούς που θεωρούν το επάγγελμά τους ως κατεξοχήν λειτούργημα που το ασκούν με ευσυνειδησία και τιμιότητα. Πρόκειται για ένα έργο που, αν και γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια, παραμένει πάντα διαχρονικό και επίκαιρο, καταδεικνύοντας το γεγονός ότι η αδικία, από τη στιγμή που θα μπει σε εφαρμογή, δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί και μπορεί να καταλήξει σε τραγωδία, όπως εδώ με την αυτοκτονία τού μαθητή Χρυσοσπάθη.
Η συγγραφέας Έλλη Αλεξίου (1894-1988) γεννήθηκε στο Ηράκλειο τής Κρήτης. Ήταν κόρη τού εκδότη Στυλ. Αλεξίου και της Ειρήνης Ζαχαριάδου, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα, αγωνίστρια και λογοτέχνις με πλούσιο συγγραφικό έργο.
Η πολυμελής θεατρική ομάδα των παιδιών τού 1ου Γυμνασίου ευτύχησε να δουλέψει με ένα εξαιρετικό κείμενο, πολύ δυνατό, έξυπνο και ζωντανό, με πολλά μηνύματα για τη ζωή τους. Τα παιδιά φάνηκε ότι αγάπησαν το έργο βαθιά και του έδωσαν ζωή από τη ζωή τους, πνοή και συναισθήματα από το συναισθήματά τους. Το έκαναν κυριολεκτικά να «μιλήσει». Κάθε ηθοποιός είναι μια προσωπικότητα με τις εμπειρίες του και τα βιώματά του. Κάθε ρόλος φανερώνει ένα κομμάτι τού εαυτού μας, ξεκλειδώνει πράγματα από την ψυχή μας και τα φέρνει έξω στο φως. Και αυτό έκαναν και τα παιδιά που μετείχαν «ψυχή τε και σώματι» στα διαδραματιζόμενα, με μια σωστή όσο και εντυπωσιακά περίπλοκη και ρεαλιστική ανασύνταξη μέσα στον σκηνικό χώρο, μέσα από σόλο, ντουέτα, τρίο και ομαδικά μέρη σε μιαν αδιάκοπη διαδοχή κίνησης και ακινησίας, που, μαζί και με τα πλούσια σκηνικά, θύμιζε μιαν εξακολουθητική ροή οπτικοκινητικής ενέργειας. Το παίξιμο τους ιδιαίτερα τεχνικό και έντονα χαριτωμένο, χάρισε στο πολυπληθές κοινό μιαν ιδιαίτερα ευχάριστη και ευφρόσυνη ατμόσφαιρα, για να απολαύσουν, στη συνέχεια τής βραδιάς, και τον πλουσιότατο μπουφέ που ακολούθησε, τη μουσική, τον χορό και την παράλληλη προβολή εικόνων από τις πολλές και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες και τις εκδρομές τού σχολείου.
Κεντρικός πυρήνας στη σκηνοθετική διδασκαλία και τη μουσική επένδυση τού έργου είναι οι καθηγήτριες τού σχολείου κ. Ειρήνη Παπατριανταφύλλου και Μαρία Μιχάλη, που με αληθινό μεράκι, έμπνευση και ευαισθησία τα τελευταία χρόνια ασχολούνται μόνιμα με το να εμψυχώνουν και καθοδηγούν τα παιδιά τού 1ου Γυμνασίου στη μύηση και καλλιέργεια των υποκριτικών δεξιοτήτων τους στον σπουδαίο αυτόν χώρο τής θεατρικής τέχνης και ζωής, γιατί άσκηση και στάση ζωής είναι, ασφαλώς, και το «θεατρικό παιγνίδι». Με τη στάση τους αυτήν οι συνάδελφοι καθηγήτριες- αλλά και το επιτελείο όλων όσοι τις πλαισιώνουν στο έργο τους αυτό (μόνιμα, εδώ, στην τεχνική υποστήριξη βρίσκουμε τον επιστάτη τού σχολείου κ. Αντώνη Χαροκόπο)- απέδειξαν περίτρανα ότι στέκονται πάνω από τα σοβαρά προβλήματα των ημερών μας, προσφέροντας γενναιόδωρα από τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους, ως αληθινές λειτουργοί και μυσταγωγοί τής Παιδείας τού Έθνους.
Αξίζει, για την ιστορία, στο σημείο αυτό να σημειώσουμε και τους μαθητές που συμμετείχαν στην παράσταση αυτήν, να τους συγχαρούμε έναν- έναν ξεχωριστά για το ταλέντο τους και να τους ευχηθούμε «καλή συνέχεια» στο Λύκειο και βέβαια τον ικανότατο και ακούραστο Διευθυντή τού 1ου Γυμνασίου κ. Μανόλη Ζαχαριουδάκη, τον κεντρικό μοχλό και συντονιστή τού όλου Προγράμματος.
Οι μαθητές με τη σειρά εμφάνισής τους είναι: Άρτεμη Καλογεροπούλου, Μάνος Νεοφώτιστος, Μαρία Αποστολάκη, Μάνος Αγγουριδάκης, Μαρία Αλεβυζάκη, Κωνσταντίνα Μακρυμανωλάκη, Ανδρονίκη Γερανιωτάκη, Δημήτρης Ταταράκης, Ασβεσταδέλης Ζαν, Νεφέλη Γαλεράκη- Στεργίου, Ανθή Μαμαγκάκη, Ζένια Σαμπαθιανάκη, Βαγγελιώ Μαυρομάτη, Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη, Θάλεια Φωτάκη, Έφη Σταματογιαννάκη, Δάφνη Δαράκη, Γιώργος Ανδρεδάκης, Χριστίνα Γεωργαλή.
