Παρακολουθώντας τη στρατηγική της Κυβέρνησης της χώρας ακόμα μία φορά είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει κάποιος την επιλεγόμενη στρατηγική της, όσο αφορά το κρίσιμο θέμα της οικονομίας, της αξιολόγησης και τελικά της λύσης που θα επιτευχθεί, αν θέλουν όντως να επιτύχουν τη λύση. Επαναλαμβάνονται οι Κυβερνώντες στην επιλεγόμενη στρατηγική τους.
Η στρατηγική που έχουν επιλέξει για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης είναι η ίδια ακριβώς με τη στρατηγική του πρώτου καιρού διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μια στρατηγική που η χώρα και οι πολίτες της πλήρωσαν με πολύ βαρύ τίμημα. Μια στρατηγική που υποχρέωσε τη χώρα να δεχθεί τρίτο, και αχρείαστο έως τότε, Μνημόνιο, το οποίο και υπέγραψαν όταν βρέθηκαν με τη πλάτη στον τοίχο, τον Ιούνιο του 2015. Ο μόνος τρόπος που γνωρίζουν να ‘’διαπραγματεύονται’’ οι Κυβερνώντες είναι οι λεγόμενες καθυστερήσεις, η ‘’καθυστερητική οπισθοχώρηση’’.
Ενώ όλοι μιλούν για την άμεση ανάγκη γρήγορου κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματός που οι ίδιοι υπέγραψαν, ενώ ο Πρωθυπουργός της χώρας διατυμπάνιζε παραμονές των εορτών των Χριστουγέννων πως θα κλείσει άμεσα, ενώ ο Υπουργός Οικονομικών της δικής τους Κυβέρνησης κάνει λόγω για ανάγκη ταχύτατης επιτυχούς διαπραγμάτευσης της δεύτερης αξιολόγησης προκειμένου να καταφέρει η χώρα να δρέψει τους υποτιθέμενους καρπούς, όλα ξαφνικά δείχνουν στασιμότητα από τη κυβερνητική πλευρά.
Ξαφνικά, τίποτα δεν κινείται στο μέτωπο του προγράμματος και της αξιολόγησής της πορείας του. Και αν από τη πλευρά των δανειστών μας κάποια πράγματα είναι δεδομένα, δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό για ποιόν ακριβώς λόγο η Κυβέρνηση εγκληματεί ξανά εις βάρος της χώρας της. Και εγκληματεί σε βάρος και της οικονομίας, και της αξιοπιστίας της χώρας αλλά τελικά και εις βάρος των ίδιων των πολιτών της.
Εγκληματεί άλλη μία φορά η Κυβέρνηση για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί δεν έρχονται στο προσκήνιο τα όποια θετικά προβλέπονταν από τη συμφωνία που οι ίδιοι έχουν υπογράψει, όπως τη συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, άρα και των χρηματοροών που θα προκύψουν για τη χώρα.
Ο δεύτερος και πολύ αρνητικότερος λόγος είναι γιατί επιβαρύνουν την οικονομία με πρόσθετα αρνητικά στοιχεία, τα οποία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όταν θα υποχρεωθούν., στο τέλος του δρόμου, να κλείσουν τελικά τη δεύτερη αξιολόγηση. Θα κληθούν στο τέλος του δρόμου, για άλλη μια φορά, με τη πλάτη στον τοίχο, να υπογράψουν χειρότερα μέτρα, δυσκολότερες προϋποθέσεις και όρους οι οποίοι θα έχουν προστεθεί ως αποτέλεσμα της στρατηγικής της συνεχούς καθυστερητικής οπισθοχώρησης που πραγματοποιούν.
Επαναλαμβανόμενο φαινόμενο παύει να είναι σύμπτωση. Την ίδια ακριβώς στρατηγική ακολούθησαν και την άνοιξη του 2015. Με συνεχή καθυστέρηση, με πισωπεταλιές, συσσώρευσαν προβλήματα στην ελληνική οικονομία τα οδήγησαν στη σημερινή πραγματικότητα. Έκλεισαν τις Τράπεζες, δημιούργησαν τα capital controls, πρόσθεσαν νέα χρέη στην οικονομία της χώρας και άνοιξαν ασκούς που δεν είχαν κανένα λόγο να ανοίξουν. Για να υπογράψουν τα πάντα και ακόμα περισσότερα τελικά.
Φαίνεται δυστυχώς πως επαναλαμβάνουν τον ίδιο ακριβώς δρόμο. Χωρίς να έχουν συνείδηση τι προκαλούν στη χώρα. Φαίνεται εξάλλου όλο και περισσότερο, πως δεν ενδιαφέροντα για τη ζημιά που προκαλούν στη χώρα, προκειμένου να παραμένουν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, βυθίζοντας τη χώρα ολοένα και περισσότερο.
Δυστυχώς δύο δρόμους θα αντιμετωπίσει η χώρα σύντομα. Είτε θα υποχρεωθεί να υπογράψει βαρύτερα πράγματα, αποτέλεσμα της εγκληματικής καθυστερητικής οπισθοχώρησης της Κυβέρνησης είτε με βίαιο τρόπο, και υπό το βάρος των συνεπειών της δικής της στρατηγικής, οι Κυβερνώντες θα πετάξουν τη πατάτα που αυτοί θα έχουν αφήσει να κάψει, στα χέρια άλλων.
Σε κάθε περίπτωση, για ακόμα μία φορά, η χώρα και οι πολίτες της, θα κληθούν να πληρώσουν βαρύ τίμημα λόγω της συγκεκριμένης συμπεριφοράς των κυβερνώντων αυτή τη χώρα, σε αυτή τη δύσκολη χρονική στιγμή. Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν, χωρίς να ενδιαφέρονται για τα περαιτέρω. Δυστυχώς.
ΛΙΤΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
