Καλά κρατεί η σκυταλοδρομία των μεταρρυθμιστικών νόμων που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αρχής γενομένης το 1997.
Μετά τον «Καποδίστρια» (Νόμος 2539/97) και τον «Καλλικράτη» (Νόμος 3852/2010) τη σκυτάλη φαίνεται να παίρνει ο «Κλεισθένης Ι» με αιχμή την αλλαγή του εκλογικού συστήματος και τον αρμόδιο υπουργό να δηλώνει ότι καθιερώνεται η απλή αναλογική, το εκλογικό σύστημα της διαβούλευσης, της σύνθεσης και των συναινέσεων για τη διαμόρφωση πλειοψηφιών, «στοιχηματίζοντας» ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν δικτατορίες των μειοψηφιών.
Από την άλλη πλευρά η «ανεξάρτητη» αντιπολιτευόμενη τοπική αυτοδιοίκηση διαρρηγνύει τα ιμάτια της, γιατί με την απλή αναλογική ουσιαστικά αμφισβητείται το αλάθητο της μονοπαραταξιακής λογικής.
Ίσως αισιόδοξη έως υπεραισιόδοξη η κυβερνητική πρόταση αλλά και βιαστικά απαισιόδοξη έως υποκριτική η αντιπολιτευτική αντίδραση.
Κατά τη γνώμη μου, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, θα πρέπει να τοποθετήσουμε σε διαφορετική βάση προβληματισμού την καθιέρωση της απλής αναλογικής σε επίπεδο ανάδειξης εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και εκείνων του εθνικού κοινοβουλίου.
Προσωπικά υποστηρίζω ότι σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να τολμήσουμε την αφύπνιση του «υπεύθυνου» εαυτού μας για το τοπικό-κοινό καλό είτε από τη θέση του ψηφοφόρου-εκλέκτορα είτε από τη θέση των εκλεγμένων, ανεξαρτήτως συνδυασμού. Τα τοπικά προβλήματα είναι συγκεκριμένα και πάνω σε αυτά μπορεί να υπάρξουν πλατιές πλειοψηφίες, οι οποίες θα έχουν τη νομιμοποίηση μέσα στην ίδια την τοπική κοινωνία. Το περιβάλλον που ευνοεί αυτή την αφύπνιση είναι εκείνο της απλής αναλογικής.
Αντίθετα το σημερινό περιβάλλον της μονοπαραταξιακής πλειοψηφίας της υπέρ-ενισχυμένης αναλογικής, μοιράζει ρόλους στη λογική:
Αυτή η φαινομενικά εύκολη «κυβερνησιμότητα» παραπέμπει σε πέψη μισομασημένης τροφής…με αποτέλεσμα η τοπική κοινωνία να νοιώθει πολλές φορές πρησμένη.
Αυτή η φαινομενικά εύκολη αντιπολιτευτική τακτική, της δημιουργεί ανορεκτικά φαινόμενα που η σκεπτόμενη κοινωνία τα βλέπει.
Εάν τελικά ψηφισθεί το κυοφορούμενο νομοσχέδιο χωρίς εκπτώσεις κομματικής σκοπιμότητας, δημιουργείται πεδίον δόξης λαμπρόν για δημοτικούς συνδυασμούς νέων προδιαγραφών.
