Παρά το γεγονός ότι από την εν λόγω πώληση ανείσπρακτων δανείων εξαιρέθηκαν, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, όσες απαιτήσεις απορρέουν από δάνεια αγροτών, η αναστάτωση που δηµιουργείται για µια ακόµη φορά στις τάξεις των οφειλετών και δη του αγροτικού κόσµου είναι µεγάλη. Κι αυτό γιατί, κανείς δεν µπορεί να είναι σίγουρος για την εξαίρεση της περίπτωσής του, όπως επίσης και για την εισπρακτική τακτική που θα ακολουθηθεί στη συνέχεια.
Σηµειωτέον ότι µε βάση το πλαίσιο για την πώληση του εν λόγω χαρτοφυλακίου που εγκρίθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδος, εκτός των αγροτικών δανείων, εξαιρούνται επίσης από την µεταβίβαση και τα δάνεια που παρουσιάζουν σοβαρές νοµικές εµπλοκές (σ.σ. κυρίως ποινικές διώξεις), καθώς και όσα δάνεια φέρουν την εγγύηση του Ελληνικού ∆ηµοσίου, η οποία ωστόσο θα πρέπει να καταβληθεί.
Με βάση τα µέχρι στιγµής δεδοµένα σε µια αδιευκρίνιστη «γκρίζα περιοχή» βρίσκονται µε βάση τις σχετικές αποφάσεις τα δάνεια των συνεταιρισµών για τα οποία δεν υπάρχει επισήµως ειδική µέριµνα. Αντίθετα, αν ληφθεί υπόψη το τεράστιο µέγεθος του χαρτοφυλακίου που πρόκειται να πωληθεί δεν αποκλείεται τελικά, κι αυτά τα δάνεια να περιληφθούν στο νέο καθεστώς.
Όπως µάλιστα έγραφε στις αρχές του καλοκαιριού η Agrenda, τους τελευταίους µήνες έχουν αυξηθεί οι οχλήσεις από δικηγορικά γραφεία και εταιρείες διαχείρισης χρεών προς αγρότες για χρέη από δάνεια που είχαν πάρει από την παλιά, υπό εκκαθάριση σήµερα, Αγροτική Τράπεζα και τα οποία είχαν κοκκινίσει από τα µέσα της δεκαετίας του 2000.
Εκτιµήσεις νοµικών, κάνουν λόγο για ποσοστό πάνω από το 50% των αγροτών, οι οποίοι έχουν παθητικό στην υπό εκκαθάριση ΑΤΕ. Σε πολλές περιπτώσεις µάλιστα το παθητικό αυτό µετακυλίεται στους κληρονόµους που καλούνται σ’ αυτή τη φάση να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Ένας δρόµος µάλιστα για την επίλυση πάντως αυτών των διαφορών, είναι, σύµφωνα µε τους νοµικούς και ο νόµος 3259/2004 για τα «πανωτόκια».
Ακόµα ένας κρίκος προστέθηκε στην αλυσίδα της νοµολογίας που ερµηνεύει σωστά το νόµο για τα πανωτόκια του 2004, έπειτα από σχετική απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Λάρισας.
Αυτός ο δρόµος ακολουθήθηκε και σε µια από τις τελευταίες πράξεις επί του θέµατος, σε υπόθεση που εκδικάσθηκε στα µέσα του χρόνου από το Τριµελές Εφετείο Λάρισας. Εκτιµάται ότι η σχετική απόφαση έστρωσε το δρόµο για τη διευκόλυνση της δικαστικής επίλυσης παρόµοιων περιπτώσεων, καθώς το αρχικό ποσό δανείου οφειλέτη ανερχόταν στα 200.000 ευρώ, ο ίδιος είχε καταβάλει περισσότερα από 250.000 για την αποπληρωµή του και παρά το γεγονός ότι είχε κάνει ρύθµιση χρεών, η ΑΤΕ ζητούσε συνολικές προσαυξήσεις 350.000, οι οποίες και ακυρώθηκαν από το εν λόγω Τριµελές Εφετείο.
Πολιτική λύση στο ζήτηµα που ταλανίζει επί δεκαετίες τον αγροτικό κόσµο της χώρας, φαίνεται ότι δεν υπάρχει βούληση να δοθεί, όπως συζητείται σε νοµικούς κύκλους, όπου αρκετοί εκτιµούν πως αυτός είναι και ο µόνος τρόπος για να επιλυθούν γρήγορα και άµεσα τέτοιες υποθέσεις.
Ο νόµος 3259/2004 για τα πανωτόκια παραµένει ο µόνος δρόµος για διευθετήσεις
Είναι προφανές ότι οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν θέλουν να χρεωθούν την ευθύνη, δείχνοντας την οδό των δικαστηρίων. Ενδεικτική είναι και η αποφυγή να δοθούν σχετικές απαντήσεις στη Βουλή, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όπου µε µεγάλη συχνότητα το ζήτηµα επανέρχεται. Η «στάνταρ» απάντηση του εκάστοτε υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ότι «το θιγόµενο ζήτηµα δεν αποτελεί αρµοδιότητα του υπουργείου».
agronews.gr
