Μη με μαλώνεις,μαμά,ένα παιδάκι είμαι ακόμη,
ένα μικρό -μικρό ζουζουνάκι,που τρέχει ασταμάτητα ,
που ψάχνει κι αναζητά,που έχει την περιέργεια να μάθει.
Ναι,ένα μικρό άτακτο ελαφάκι είμαι,γρήγορο,ασταμάτητο,
απονήρευτο,μαμά,που ο κόσμος του είναι τόσο απλός,
δίχως τα ψέματα των μεγάλων ,δίχως υποκρισίες και κακίες.
Μη με αποπέρνεις,λοιπόν,γλυκιά μου μαμά,μη με πληγώνεις...
και πλάσε με,ζωγράφισε,σμίλεψε τη μικρή παιδική μου ψυχή
και φτιάξε το πρότυπο σου,το αστέρι των δικών σου ονείρων.
Ένα παιδάκι είμαι μαμά γιομάτο απέραντη αγάπη για σένα,
που μέσα στην όμορφη λάμψη των ματιών σου είμαι κι εγώ,
ο πειρακτούλης σου , ο μικρός ατακτούλης,η χαρά και ελπίδα σου.
Έλα,λοιπόν,έλα και πιάσε με σφικτά απ' το χέρι κι οδήγησέ με...
και με σοφία και υπομονή δείξε μου τον σωστό δρόμο ...
και μάθε μου τον καλό αγώνα,μάθε με μαμά,μη με μαλώνεις.
Μη με μαλώνεις,μαμά,και κοίταξε την εικόνα της Παναγιάς
και δες πόση αγάπη έχει για τον μικρό Χριστό,υπέροχο !
Ναι,μαμά,αυτό θέλω κι εγώ ,αυτή τη στοργή και την αγάπη !
Σ' αγαπώ,μαμά,πολύ σ' αγαπώ !
